Een generatie terug kon je nog ontdekkingen doen. Er waren
geen Nederlandse wijntijdschriften, geen internet. De supermarkten waren voor
de afzet van wijn minder belangrijk, de betekenis van de wijnhandelaar/slijter
was groter dan nu. Het was de tijd dat wijnliefhebbers zich verenigden, de tijd
dat de Brabantse Wijnsociëteit ontstond. Nu weten we véél meer dan toen. Er is
een onophoudelijke stroom van wijnboeken. We hebben – gelukkig en fijn! – goede
wijntijdschriften. En we krijgen wekelijks digitale nieuwsbrieven met
aanbiedingen, aanbiedingen van nieuwe ontdekkingen. Die kun je met een muisklik
bestellen. De charme van zélf iets ontdekken is helaas verloren gegaan in de
moderne tijd.
Toen ik vorig jaar in Au Bon Laboureur bij het diner een
flesje bestelde dat ik niet kende, Ampelidae Le K, had dat duidelijk de
instemming van de sommelier. Dat zag je meteen aan zijn gezicht. Na studie van
het etiket concludeerde ik dat de wijn uit de Haute Poitou kwam. Zo’n honderd kilometer zuidelijker dan
Chenonceau, net ten noorden van Poirtiers.
Dat is zo’n beetje het hart van Frankrijk; op veel kaarten met
wijngebieden staat het gebied niet eens vermeld. De wijn van cabernet sauvignon
en cabernet franc beviel zó goed dat we die avond nog besloten om de volgende
dag naar het domein te rijden. En na het bezoek dacht ik: dit is een prima
bestemming om met wijnvrienden te bezoeken. Hugh Johnson noemt Haute Poitou in
zijn Wijngids. Vijf regeltjes. “Dynamische Ampelidae IGP wijnen van Frederic
Brochet van 107 hectares plus 93 hectares van een voormalige coöperatie onder
contract.”
 |
| Het tuintje van de Pinot Noir |
Ampelidae ligt buiten alle gevestigde wijngebieden, in een
landelijke en ruwe omgeving, goed te typeren als ‘the middle of nowhere’. We
worden uitstekend ontvangen door Didier Dupuis in Manoir de Lavauguyo. Didier
is een enthousiaste man met Flux de bouche. We beginnen de rondleiding in de
wingerd, met ‘grond die van je houdt, als je enkele minuten erdoorheen loopt
kleeft die helemaal aan je schoenen.’ Ampelidae heeft zes kleine educatieve
tuintjes gemaakt met de planten die je terug kunt proeven in de wijnen, voor
iedere druivensoort een. Bij de sauvignon zien we bijvoorbeeld buxus, bij
cabernet franc framboos. We dwalen door de middeleeuwse kelder waar het Manoir
op is gebouwd. Hier vonden vroeger als we Didier mogen geloven eet- en
drinkfestijnen plaats, waar ook beroemde mensen aan deelnamen. Ik hoor de naam
van Toulouse Lautrec vallen, maar ook twintigste eeuwers als Brigitte Bardot.
Monsieur Dupuis is een goede marketeer! Op Ampelidae worden drie (eigenlijk
twee) soorten wijn gemaakt: Marginy-Neuf van sauvignon, cabernet en pinot,
toegankelijke en prettige wijnen die niet bewaard hoeft te worden. De Ampelidae
wijnen zijn genoemd naar de druif: PN 1328 is de kloon van pinot noir, een
voorliefde van wijnmaker Frederic Brochet. Le K cabernet, Le S sauvignon en Le
C chardonnay. Prachtige wijnen met houtopvoeding, die beter worden van bewaren.
Frederic Brochet is dol op wijnen van chenin blanc, maar de
omgeving is niet geschikt voor deze druif. Tóch maakt hij wijnen van chenin
blanc door druiven te kopen en goede afspraken te maken met wijnbouwers in
Anjou/Savennieres. Hij maakt onder eigen Brochet label ook hele mooie Coteaux
du Layon en Quarts de Chaume. Chaume is één van de twee micro klimaten in Coteaux
du Layon met een eigen AC, naast Bonnezeaux. De edelzoete Chaume Premier Cru en
Quarts de Chaume zijn zéér de moeite waard en goedgemaakt zeker tien, twintig
jaar en langer houdbaar.
Wijnbouwer én wetenschapper Frederic Brochet
Frederic Brochet maakte op zijn elfde jaar voor het eerst
wijn, thuis bij pa. Hij studeerde oenologie aan de Universiteit van Bordeaux en
startte direct daarna Ampelidae, op 23 jarige leeftijd in 2000. Hij begon met
0,48 ha en bouwt dat nog steeds uit. Zijn ervaring bevat alle stappen in het
wijnmaakproces, van de wijngaard tot de consument. Brochet is gepromoveerd in de wijnbouwkunde en doceert over
de psychologie van het wijnproeven aan de universiteiten van Bordeaux, Reims en
Bra (Piemonte, Universtiteit van de smaak van de Slow Food beweging).
Hoewel voorbestemd voor een academische carrière, raakt
Brochet ontgoocheld door het bureaucratische systeem. “Als je er een pen wilt
hebben, moet je een set formulieren invullen.” Ook Bordeaux trekt hem niet:
“Bordeaux is een imperium, als je er niet bent geboren, pas je er niet in.” Hij
besluit zich helemaal te concentreren op wijnmaken op zijn domein, en geeft
daarnaast les aan universiteiten. Tijdens zijn studie bezocht Frederic Wagga
Wagga in Australië en raakte onder de indruk. “Ik wil een Frans equivalent
maken van Penfold’s, maar dat is in een bekende wijnstreek niet mogelijk”,
aldus Brochet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten