Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers, onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema "Oude versus nieuwe Wereld". We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León, Verdejo
1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo's uit 2015 van Belondrade, respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje). Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la Velle’, Chardonnay
2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay
2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay (2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough) aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier
3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve "The Exemplar" van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, "knetterlekkere dubbeldrank" volgens Paul en voor Berry was dit "de eerste Viognier ooit die ik lekker vind". 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz & Petit verdot
4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon, Merlot
4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon & Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In mijn proefnotitie schrijf ik "bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?" en dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC Gevrey-Chambertin, Pinot Noir
5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood, diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco's en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts gepasseerd werden door de nieuwelingen... Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

MIgranten druiven proeverij: Zinfandel maakt indruk in Zuid Frankrijk

Oostenrijkse wijnbouwer Kurt Angerer

Druivenrassen kennen een oorsprong. Dat is daar waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Zo komt Sangiovese uit Italië, Riesling uit Duitsland en Albariño uit Spanje. So far, so good.Toch hebben druiven hun weg over de wereld gevonden. Samen met reizende mensen, zijn druiven op plekken terecht gekomen waar ze oorspronkelijk niet te vinden waren. Jaap noemt deze druiven ‘migranten’ en zet ons vanavond hiervan monocepages voor. Aan ons de schone taak om druivenras en nieuwe herkomst te herkennen. En dat blijkt geen sinecure.

We starten met een indrinker. Het is Steinmühle, Sauvignon Blanc, 2014, Rheinessen, Duitsland. We herkennen dat het een ‘koude wijn’ (d.w.z. kouder gelegen) is. De druif is lastiger te herkennen.

We vervolgen met witte wijnen. En ook hier is makkelijker om te herkennen dat het een ‘warme wijn’ is, dan welke druif het is. We noemen Semillon, Pinot Gris en zelfs Verdejo. Jaap verklapt wat het is: Simonsig, Chenin Blanc, 2016, Stellenbosch Zuid-Afrika. Tja, het blijkt de constante van deze avond te worden. We vinden migrerende druiven lastig te herkennen!

We proeven Kurt Angerer, VI, Viognier, 2011, Oostenrijk. Deze is zeker houtgelagerd. En Laurent Miquel, Albariño, 2015, Languedoc, Frankrijk. Dit is een mooie, speelse wijn met hints van citrus en mineraliteit. Voor Jaap is dit een van de toppers van deze avond!

Bij Yalumba, Barossa, Riesling, 2014, Australië ruiken we de typische benzine/petrol. Kees vindt de wijn strakdroog. De smaak is wat vlakker.

Over naar de rode wijnen. Errazuriz Estate Series, Sangiovese, 2013, Chili is mooi helder, transparant. Claartje benoemt het rood fruit, zoals kers. De wijnstokken staan pas sinds 2008 in de Chileense wijngaard. Gaja, Ca’Marcanda Promis, Merlot / Syrah, 2013, Toscane heeft een fijne neus, maar is in de mond nog wat stroef.

Ondertussen steekt een stevige discussie de kop op. Zijn druiven en herkomst nog wel herkenbaar? Hoe kunnen wij dat nu blindproeven? Wat gebeurt de laatste jaren al met de nieuwe gisten? Het is te merken dat we onthand zijn!

Zinfandel van d'Arjolle maakt indruk

Ik vind Domaine de l’Arjolle, Zinfandel, 2015, Frankrijk de boeiendste van de avond. En proefkampioen Rob herkent zelfs de druif! Hij beschrijft de wijn als dieppaars met bramen, bosbes en intense zuren. De volgende is voor Jaap weer een topper: Morgenster, Nu Series 1, Cabernet Franc, 2014, Zuid-Afrika. Anderen vinden de ‘rook’ in deze wijn toch iets te prominent. Bij Domaine de l’Arjolle, Carménere, 2015, Frankrijk meenden wij Syrah of Malbec te herkennen. Tja, het is geen typische Carménere.

We sluiten af met Yalumba, Museum Reserve, Muscat, Australië. Het is een heerlijke, donkerbruine wijn: dik sappig. Geen Palamino, geen Madeira, maar Muscat.

We danken Jaap voor deze leerzame avond. Het was een mooie les in nederigheid.

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman 

Onze beste proevers

Een, twee en drie: Rob, Eric, Diederick

Het is op één dag in april dat we bepalen wie onze beste proevers zijn. Voor het komende jaar zijn dat Rob van Ginneken (eerste plaats), Eric Hoepelman, Diederick Swagemakers, Noël Geisen en Toos Dusee. De proefkampioen haalde 55 van de 150 te behalen punten. Zijn naam zal voor de derde keer in de wissel-wijnkoeler komen, Rob was eerder proefkampioen in 2009 en 2011. Proficiat! 

De proevers gaven van tien glazen wijn steeds aan:

·         uit welk land komt de wijn (Frankrijk, Spanje of Italië);

·         van welke druif of druiven is de wijn van gemaakt;

·         uit welke regio komt de wijn;

·         uit welk jaar?

Dit is eenvoudiger dan in voorgaande jaren. Toch zijn de scores aan de lage kant. De winnaar heeft 7 landen goed, 2 druiven en 2 regio’s. Dat kan te maken hebben met de selectie van wijnen. Allemaal typerende wijnen, zei Nello. Nello Pischedda nam als nestor afscheid van de onze sociëteit met deze proeverij. Na een Cava uit Penedes volgen een witte wijn uit Limoux van chardonnay, mauzac en chenin blanc, een Gavi van cortese, een Rias Baixas van albariño en een Saint Joseph van marsanne. Bij rood proeven we blind Saint Emilion van merlot, Crozes Hermitage van syrah, Languedoc van syrah, grenache, mourverdre en carignan, een Barbera uit Piemonte en een Ribera del Duero van tempranillo. De witte Limoux van Château de Gaure 2015 geeft bij de witte wijnen het meest: bloemetjes, een sappige en verfijnde smaak met wat perzik en amandel, goede zuren en een klein bittertje. Bij de rode wijnen maakt de Ribera del Duero Chafandin 2013 de meeste indruk: rijke vanille geur, ceder, mooie zuren en elegantie.