Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers, onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema "Oude versus nieuwe Wereld". We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León, Verdejo
1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo's uit 2015 van Belondrade, respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje). Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la Velle’, Chardonnay
2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay
2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay (2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough) aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier
3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve "The Exemplar" van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, "knetterlekkere dubbeldrank" volgens Paul en voor Berry was dit "de eerste Viognier ooit die ik lekker vind". 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz & Petit verdot
4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon, Merlot
4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon & Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In mijn proefnotitie schrijf ik "bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?" en dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC Gevrey-Chambertin, Pinot Noir
5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood, diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco's en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts gepasseerd werden door de nieuwelingen... Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen