‘Het
determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje
Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas
in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat
rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo:
‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen
de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de
onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk
(toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!
Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo
hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de
mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven
eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.
-
De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die
sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de
argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te
zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes,
smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen
verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We
verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat
moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.
-
Het
tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland
te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje.
Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar
Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een
50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire - Castor. Wederom uit
de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden
duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt - mede door behoorlijk wat hout - in
de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.
-
Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een
gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste
herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor
is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.
-
Wanneer
wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer
herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris
(lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault
(Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.
Met
de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt
eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte
dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over
3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende
serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en
Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’
van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en
koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt
uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino
riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond,
met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De
prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!
De
laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder,
Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete
vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan
Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.
-
Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou
ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de
sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443.
In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een
ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit
elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?
Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten