Bekend raken met Baden

Altijd leuk, een regioproeverij van buiten Frankrijk, en van een relatief ‘obscure’ regio. Niet dat Baden nou slecht bekend staat, maar, zoals Berry Marinussen ons vroeg “Hoe vaak drink je dat nou eigenlijk, Baden?” De meesten zullen moeten bekennen: “Slechts zelden.”

De indrinker is onzuiver met volgens enkele proevers lichte kurk, maar desondanks voor veel andere proevers nog prima verteerbaar. En inderdaad heeft de wijn ook gistige tonen en een zekere verkwikkende frisheid.Dan de eerste serie wit. De twee wijnen zijn in veel opzichten elkaars tegenpool. De PIX Chardonnay wint het van de wat vlakke Auxerrois van Huber (gevalletje schoenmaker Huber, blijf bij je rode wijn leest?) die pas op het einde wat zuren geeft; de Chardonnay daarentegen is een modern gemaakte wijn met een botertje, rijp fruit, ananas en citrus, wat kruidigheid en een ronde afdronk.

Ook in serie twee verschillende wijnen: de eerste een fruitige, “dartele” (Hans L.) Grauburgunder van Dr. Heger. Bloemig, meloenthee, een prima glas. De tweede wijn, een Weissburgunder van PIX, meer voornamer, een eetwijn, minder op het fruit, koperpoetsassociatie, limoen, goede smaakvoortzetting, rinse, rulle, krachtige finale. Lekker! Blijkt weer van PIX te zijn. 

Rood! Met meteen voor mij de wijn van de avond, de basis Spätburgunder van Koning (maximale score  van GaultMillau) Huber. ”Helemaal mijn wijn,” zegt Berry – om later op de avond te preciseren dat hij het huis bedoelt: de Alte Reben blijkt toch zijn voorkeur te hebben. Voor mij niet: deze basiscuvée is robijnrood met een vrij transparante rand. Fijne neus: frambozen, tabak,vlier. Ik schreef op “mooie rijpe Bordeaux ruikt zo.” Tja. Trekt (nog) wel een beetje, lange afdronk. De andere wijn in deze serie, van Enderle & Moll, kan om voor mij onduidelijke redenen op veel sympathie van de andere proevers rekenen. De kleur is bleek granaatrood, niet helder. Typische Spätburgunderneus, aardbeien in blik, maar in de mond niet spannend, wat log zelfs, vanille. 

De eerste wijn in de volgende serie is wat “etherisch” (Noël), fruit op alcohol had ik zelf genoteerd, goed in balans, stevige, rijpe tannines. Een serieus glas, opnieuw van PIX (Cuvée Judith, met houtlagering); als kleine kanttekening wel een wat hete afdronk (alcohol). De andere wijn is lekker en kan de goedkeuring van veel proevers wegdragen, maar is mijns inziens een beetje eendimensionaal: vooral veel rokerige, vuursteenaroma’s. Soepele aanzet, makkelijk, maar mist de complexiteit die men op dit prijsniveau zou mogen verwachten: de Alte Reben van Huber. Drie keer zo duur als de basisHuber. Dan weet ik het wel...

De laatste serie rood, met blends van o.a. Cabernet en Lemberger. Allebei van PIX, de eerste de “Kamikaze” 2011, rijp zwart fruit, steeltjes, drop, iets ziltigs en wat groene tonen (Berry noemt ook ‘vegetaal’ en heeft een Loireassociatie) maar zeker niet onrijp. Noël noemt de wijn zelfs ‘zwoel’ en in soortgelijke termen wordt de wijn ook door anderen omschreven. De Rotwein PIX, hun ‘feestwijn’ volgens Berry, die alleen in goede jaren wordt gemaakt, steekt er voor mij toch nog een stukje bovenuit, met een heerlijke neus, rijp gekookt fruit, een vleugje sinaasappel, en iets harsigs (vond ook Just). Complex dus, sappig en lekker.

Baden staat niet bekend om zijn zoete wijnen. Een van de twee uitdrinkers valt toch in de smaak: de Scheurebe – een druif die mij zelden teleurstelt – is bleekgeel, met een moeilijk te omschrijven neus (wax? bloemig?) en die zo verkwikkende typisch Duitse zoet-zuurbalans. De Gewürztraminer van Ziereisen heeft het daarnaast moeilijk,maar wordt heel beeldend beschreven en herkend door Hans L: mandarijntjes op blik, en lelies.

Conclusies? Baden maakt mooie wijnen, zo veel is zeker. Grote namen (Huber): zeker bezoeken, maar wel proeven, want duurder hoeft niet perse ook voor iedereen lekkerder te zijn. En PIX: allen daarheen!

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken