Fundamenteel aandacht voor wijnproeven

Hans Lodewijkx deelt met ons de bevindingen over de muze en de wijn (zoals dit filmpje van de positivoos) en kiest voor een avond met fundamentele aandacht voor het proeven en beschrijven van wijn. We lopen uit in de tijd. En toch komen we tijd tekort… Hans’ research naar aromawielen en proefsystemen doen we geen recht, we moeten er nog veel meer over dialogiseren. Want de dialoog maakt veel duidelijk. Ik bedenk bij een wijn vaak een gelegenheid. Is een wijn héél licht in de proeverij, bijvoorbeeld een speelse pinot noir, dan waardeer ik die wijn mt in mijn gedachten een zomerse lunch. Of de door Nederlandse wijnbouwers gemaakt indrinker, Domaine de Marotte 2012, cuvée Luc van viognier, rousanne en grenache blanc…te veel bitters naar mijn zin… maar prima aan tafel, dunkt mij. Zó mag je een wijn niet beoordelen, zegt HansH streng. Je moet de wijn gewoon op zijn merites in de proeverij beoordelen, objectief! Iedereen proeft dus met een eigen referentiekader. Waarom zou je niet mogen proeven met een gelegenheid in gedachten? Deze wijn drink ik graag vanuit mijn bubbelbad, grapt Berry. Of neem het  begrip van zuren. HansL verhaalde over een koffieproeverij, waarbij maar liefst vijftien begrippen werden gebruikt om de ‘acidity’ te definiëren. Van ‘mild’ tot ‘delicate’, van ‘tart’ tot ‘tangy’. Rob vertelt bij een wijn dat hij punten in mindering heeft gebracht vanwege de hoge, in zijn ogen te hoge, zuren. Ik proef die wijn en denk er meteen bij – oef, wat een mooie aperitiefwijn, eetlustopwekkend… We beoordelen dezelfde kwaliteit dus heel verschillend. Enfin, we kunnen vaststellen dat we nog legio proeverijen kunnen stilstaan bij de techniek van proeven en benoemen. Boeiende proeverijen, zoveel is zeker.

 

Serie Pinot Blanc

Pinot d’Alsace 2010, Marcel Deiss

Een oudgoudkleurige wijn, iets dat ik helemaal niet verwacht bij deze druif. Ik ruik nauwelijks iets in de neus, maar andere proevers noemen boenwas, honing en citrus. Dan is de wijn in de mond heel verrassend: ik vind dat we héél veel wijn proeven, de wijnbouwer heeft alles uit de druiven geperst dat erin zit: hoge bitters, vol en breed. Later proef ik ook een klein zoetje.

Ökonomierat Rebholz 2010, Weisser Burgunder, Trocken S, Pfalz

Geelgroene zweem. Ik ruik jasmijn, de neus is eleganter en expressiever dan de vorige wijn. De wijn heeft veel inhoud en – best belangrijk – een hoge hap sap slikfactor. Voor ik er erg in heb, is de wijn doorgeslikt in plaats van uitgespuwd. Mooie zuren en hangt lang na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn.

Serie Albariño

Terras Gauda 2012, Rias Baixas, Abadiá de San Campio

De wijn stond in een eerdere proeverij van Hans. De etikettenproeverij, Als voorbeeld van een hoe-het-niet-moet-etiket. Maar zie: de wijnproducent schreef een wedstrijd uit en heeft nu een prachtig etiket! Hartendief van Hans. Lichtgele kleur. Expressieve neus met citrus en jasmijn. Volle rondeur in de smaak, veel smaak, citrus zet zich door in de smaak. Uitstekende balans, goede zuren. Deze wijn “klopt gewoon” is gezegd. Zo is het. Vief en levendig glas wijn.

Serie Riesling

Ostertag Riesling 2006, Heissenberg, Elzas

We proeven dezelfde wijn, dezelfde wijngaard, hetzelfde domein maar wel van twee jaren: 2009 en 2006. Alle twee mooi, maar de 2006 geniet mijn voorkeur: goudkleurig, wow!! Wat een bouquet: roomboter, vanille en banaan, petrol, volle smaak en pittige zuren.

Serie Riesling

Schäfer-Frölich 2009, Halenberg Riesling GG, Nahe

Twee riesling wijnen van de Halenberg naast elkaar. Naast deze wijn van Schäfer-Frölich staat en Emrich-Schönleber, ook van 2009. Die laatste is vief en levendig met een expressief bouquet met mineralen (zweetvoetluchtje ook). De kleur van Schäfer-Frölich is bleker en de neus komt bij mij wat gesloten over. Hóe kom je erbij, hoor ik, want andere proevers ruiken tropisch fruit en ananas. De smaak biedt zuren in de aanzet, de wijn is echt ‘true to type’ wat mij betreft. Ik vind de wijn wat complexer en eleganter. Strakke wijn, strenge wijn, i love it.

Serie Chardonnay

Lageder 2008 Löwengang chardonnay, Alto Adige

Schitterend glas wijn, maar dat mag ook wel als ik de prijs hoor. Kruidige, expressieve neus met vanille. Het botertje in de neus zet door in de smaak.

Serie Riesling

Wehlener Sonnenuhr 2003, Spätlese, Joh. Jos. Prüm

Passievrucht in  de neus, heldere smaak, goede balans… nee, perfecte balans!

Braunenberger Juffer-Sonnenuhr 2007, Fritz Haag, Auslese Goldkapsel

Hartendief van Hans. Zo’n 10 hectare groot is deze topwijngaard, omsloten door de Juffer. Zo staat in de documentatie van Hans, die veel werk heeft gemaakt van de voorbereiding. In de documentatie staan ook de bekende drinkers die deze wijngaard een goed hart toegenegen zijn of waren. Napoleon. Ja, het staat er echt. En het Britse koningshuis. De berg kent hellingpercentages van 80% en heeft een microklimaat. Er staan drie *-sterren bij dit glas wijn. Honing en botytris in de neus. Tropisch fruit. Een doorslikfactor in het kwadraat. Toos vat het kort en pakkend samen: goddelijke wijn.

We halen in de dialoog over de wijnen graag ons gelijk, en dat resulteert in schitterende formuleringen zoals: ‘in absolute zin is deze wijn relatief eenvoudig’. Waarop een van de deelnemers weer verzucht: ‘ach, het is goed om te proberen het proeven te ijken… maar… mission impossible.’ Een mooie proeverij, waarbij we fundamenteel aandacht geven aan het proeven en dus ook aan de formulering van de proefervaring.