Is het genot groter als je plezier uitstelt?

Wijngaarden van Château Montrose grenzen aan de Gironde rivier

Is het genot groter als je plezier uitstelt? Intrigerende vraag. Organisatiepsychologen stellen dat uitstellers van activiteiten minder doelgericht zijn. Uitstellers hebben niet zo veel zelfdiscipline en zijn genotzuchtig. Ze verliezen lange termijn doelen uit het oog als zich pleziertjes op korte termijn aandienen. Maar wijndrinkers stellen juist drinken uit om hun genot te vergroten! Oplegwijnen hebben een leven: ze moeten tot volle wasdom komen. Het wijninformatiecentrum geeft een overzicht van wijnen die zonder problemen een jaar of tien kunnen worden opgelegd, klik HIER.

 

De echt grote wijnen uit de Medoc zoals we in de proeverij drinken, de Grand Seigneurs, hebben uit grote jaren de potentie om twintig tot dertig jaar oud te worden. Dat is vooral leuk als zo’n fles op tafel kan komen om een feest luister bij te zetten: een 18^e of 21^e verjaardag, verloving, trouwerij, koperen of zilveren bruiloft. Het heeft iets magisch om gebottelde zonneschijn uit jouw geboorte- of trouwjaar te drinken. Maar zolang hoeven we niet te wachten. Wijn heeft charmes in alle fases van rijping. Alleen al in de neus zijn drie fases te onderscheiden: het primaire, secundaire en tertiaire aroma. Het primaire aroma komt van de druif:  fruitige, florale en minerale geuren. Het secundaire aroma komt van omzettingen tijdens de vergisting en de opvoeding van de wijn, zoals botergeuren van de malolactische zurenomzetting of de kruidige, gebrande tonen van rijping in nieuwe houten vaten. Het bouquet dat ontstaat door invloed van zuurstof en ouderen, zoals herfstbos, noten, truffel noemen we het tertiaire aroma.

Henk Vermeer brengt een schitterende proeverij op tafel van Bordeaux wijn, met drie series van steeds een oude en jongere jaargang. En drie series met wijnen in dezelfde levensfase.

Château Grand-Puy-Lacoste, Pauillac 5e Grand Cru Classé

Door cabernet sauvignon gedomineerd domein, met goede reputatie, koopwaardig en goed geschikt om te rijpen. De 38 jaar oude 1975 brengt veel discussie los, sommige proevers waarderen deze jaargang nu niet meer. Anderen prijzen de belegen neus met herfstbos en vuursteen en vinden  de wijn genietbaar. De 15 jaar oude 1998 is herkenbaar familie, dezelfde vuursteen impressie in de neus, nu ook met sigaren, pruimen, laurier.

 

Château Lagrange, St. Julien  3e Grand Cru Classé

We proeven de 35 jaar oude 1978 en de 10 jarige 2003. Uitermate interessant, omdat dit domein in 1983 is overgenomen door het Japanse Suntory, die met enorme investeringen dit domein weer op het Grand Cru niveau bracht. In de oude wijn maken cabernet sauvignon en merlot ieder 50% uit van de wijn, in 2003 is het aandeel cabernet sauvignon omhooggebracht naar 66%, merlot teruggebracht naar 27% en aangevuld met 7% petit verdot. De 1978 heeft een tuilé kleur en klassieke neus met een truffel impressie. De neus is mooier dan de smaak. De 2003 neemt mij voor zich in, wat een mooie wijn is dat! Rood zomerfruit in de neus, eucalyptus en pruimen, zwoele aanzet, in de mond krijg ik de slikreflex (niet spuwen!) en mijn eindoordeel is dat dit een elegant glas is. Lagrange en zijn tweede wijn Les Fiefs de Lagrange… wijnen om naar uit te kijken.

 

Château Lynch Moussas, Pauillac 5e Grand Cru Classé

 

We proeven de 35 jaar oude 1978 en de 12 jaar oude 2001. Hier is het aandeel cabernet sauvignon (75% in de 1978, aangevuld met 25% merlot) teruggebracht ten faveure van de merlot (40% merlot in 2001, 60% cabernet sauvignon). De 1978 heeft duidelijke oxytonen in de neus en mist voor mij alle charme. De 2001 is vol van leven, kardinaalrood met een neus van mineraal, vuursteen en een rulle smaak, vol en goede balans. Aantrekkelijk.

 

Bij de jongste jaargangen hoor ik de meeste proevers zeggen: waarom zou je die nog bewaren? In mijn kelder krijgen de wijnen niet de gelegenheid om zo heel oud te worden, zegt Henk glimlachend. Deze eerste drie series leren dat tussen zo’n zeven en vijftien jaar een mooie drinkperiode is voor de bescheiden Grand Cru Classe’s. Wie wijnen echt láng wil opleggen, meer dan twintig jaar, kan zich  het beste tot de topwijnen beperken. Die heeft Henk in de laatste drie series gezet en dat levert een explosie van *-sterretjes op in mijn aantekenschrift. De gerijpte topwijnen  bieden het beste dat de wijnwereld te bieden heeft.

 

Château Prieuré-Lichine 1998, Margaux 4e Grand Cru Classé

Cabernet sauvignon 52%, Merlot 39%, Cabernet franc 4 %, Petit verdot 5%. Mooi glas wijn, nu vijftien jaar oud. In de neus kruidig, mineralen, cederhout, zoethout. Nog krachtig en met hoge zuurgraad, luchtige Margaux concentratie.

 

Château La Gaffelière 1998, Saint Emilion Premier Grand Cru Classé

Merlot 65%, Cabernet franc 30 %, Cabernet sauvignon 5%. Stallucht in de neus en ook tonen van tabak, drop en fruit. Hap sap smaak, vol spel en rondeur, in de neus later ook mineralen en kersen. Stevige wijn.

 

Château Magdelaine 1989, Saint Emilion Premier Grand Cru Classé

 

Interessant buurdomein van Château Ausone. 90% Merlot en 10% Cabernet franc. Waanzinnig mooie wijn op dit moment, voor mij maximale score van drie *-sterren. Frank noemt de smaakexplosie in de mond en heerlijke balans. Paul benoemt drop, zoethout, bramen en een pepertje. Mijn aantekeningen: dakpannenbruine kleur, kruidige neus met laurier. De smaak imponeert: door evenwicht, door balans, door fluwelige structuur en verfijning.

Château Branaire Duluc-Ducru 1989, Saint Julien 4e Grand Cru Classé

Cassis, kers, viooltjes, pruimen en later ook mineralen. De wijn heeft elegantie en souplesse, er zitten fraaie zuren in de smaak en veel spel in de smaak. Rob noemt de Saint Julien spannender dan de Saint Emilion. Paul ruikt ook mint, leer en zoethout. Frank brengt de noblesse van deze wijn heel mooi onder woorden: mocca en mint, zwart fruit in de neus, verfijnde wijn met satijn mondgevoel, stijlvol.

 

Château Leoville Las Cases 1992, Saint Julien 2e Grand Cru Classé

 

Hartendief van Henk. Flinke dialoog over het jaar, geen topjaar. Maar met deze wijn is ook weer duidelijk te zien dat een niet groots jaar wel uiterst lekkere wijnen kan opleveren. Je zou bij wijze van spreken 2012 een klein kistje van zes weg kunnen leggen, dan betaal je voor deze wijn zo’n 110 euro per fles – met de zekerheid dat je een wijn koopt die twintig tot dertig jaar meegaat. Ik snap de hartendief van Henk, want dit is een klassiek mooi glas. 21 jaar oud. Drop in de neus, eucalyptus en later ook laurier. Mooie rondeur in de smaak, klassiek en verfijnd.

 

Château Montrose 1995, Saint Estephe, 2e Grand Cru Classé

 

Hartendief van Henk. Hiervoor geldt hetzelfde als voor de vorige wijn: een zekerheid als je wijn echt lang wilt opleggen. De voorkoop 2012 doet nu zo’n 75 euro per fles. Deze 18 jaar oude wijn heeft zoethout en sigarenkistjes in de smaak, chocolade en espresso, echt lekker! De smaak heeft zowel souplesse als een aantrekkelijk concentraat, een voluptueuze wijn met mooi kreupelhout in de nasmaak. Voor mij ook maximale score van drie *-sterren.

Deze proeverij is een echte belevenis, Henk, magnifiek!