 |
| Château Battailey in Pauillac, geklasseerde cru |
‘n Beetje
pech had-ie wel, Willem Jan. Het thema
van zijn maidenproeverij is: kelderopruiming. Er moet ruimte komen in zijn 700
flessen tellende kelder, en op voorhand weet hij al dat een aantal wijnen naar
alle waarschijnlijkheid over de top zijn. Waar hij, en wij, niet op rekenen, is
dat ook een paar mooie witte Bourgognes
met het verstrijken der jaren ouderdomsverschijnselen vertonen: premox (voortijdige oxidatie), wie
zal het zeggen? Sommige proevers vinden dat ook rode Bordeauxs uit de jaren ’90
te oud zijn. De uitdrinker maakt veel goed.
De indrinker
is een lichtzoete naar het granaatrode neigende mousserende Loirewijn van de
cave in Saumur. Lichte bitters, wellicht daardoor een kersenassociatie, een
beetje stallig. Leuke start. Dan drie wijnen die vér heen zijn, twee uit 1997,
en een rosé uit 2001. Het cliché blijkt waar: rosé moet je niet bewaren, maar
drinken.
We proeven
dóór: twee wijnen die hun reputatie, of in ieder geval die van hun appellatie, in
principe moeten kunnen waarmaken:
Chablis 1er Cru uit 2005 en Meursault uit 2004. De 2004 zou het op papier beter
moeten doen (want: een klassieker jaar dan het rijke 2005) maar helaas: de wijn
heeft kurk, hetgeen vooral in de mond is waar te nemen. De Chablis van Josselin
wordt door de meeste proevers afgedaan als simpelweg te oud, maar dat vind ik
iets te kort door de bocht. De wijn heeft ondanks inderdaad een gebrek aan
fruit nog best wat charme te bieden, waaronder een rokerige, vlezige neus en
een zwoele aanzet.
Bij de rode
wijnen overheersen de zuren in de Montepulciano d’Abruzzo uit 1993; de één jaar
oudere ‘Prestige du President’ 1992 uit Corsica, gemaakt van een waarschijnlijk
unieke blend van niellucio, sciacarello, grenache noir, mourvèdre en barbarossa,
is ondanks zijn gevorderde leeftijd nog aardig in ‘presidentiële’ balans, heeft
aangename zuren en nuances van leer, tabak en zoethout.
Richting
Bordeaux gaat het opruimrondje, met eerst twee wijnen uit mindere jaren ’93 en
’94. Beide wijnen kunnen dan ook op weinig bijval rekenen. De Chateau Tourans
uit St. Emilion heeft een neus van kersen, lijm en hout maar stelt in de mond
teleur, volgens Claartje. De volgende twee wijnen zijn van de veel beter bekend
staande oogsten ’95 en ’96. Dit zijn dan ook de hartendiefjes van Willem Jan.
Vandaag doet alleen de Batailley 5e Grand Cru Classé het goed in
zijn ogen, en die van een aantal medeproevers. Donkerrood nog, wat paardenstal
(Jan), leer en vrij sappig fruit. Laat de wijn even staan en kijk, dan komt
daar opeens een helemaal niet verkeerde, zelfs “voortreffelijke” (Henk) wijn
tevoorschijn. In Berry’s aantekeningenboekje: “koffie, bosgeur, voller dan de
vorige wijnen, prettige zuren.” Ik vind
zelf de St Emilion Grand Cru Classe van Chateau Ripeau ook best drinkbaar, met
een aardige grafiettoon. Bramen en associaties met een shagbuil roept de wijn
op bij Paul, die de prettige zuren die ik meen waar te nemen omschrijft als
‘afbraakzuren’. Veel discussie vanavond, over wijnen die al dan niet nog
drinkbaar zouden zijn. Wat in ieder geval bewezen is, en wat iedereen ook
eigenlijk wel weet, is dat véél wijnen het bewaren niet waard zijn.
Voor we aan
de kaasplank beginnen, geeft Willem Jan de uitdrinker door. Zoals gebruikelijk
een zoete wijn, een half flesje ditmaal. ‘t Lijkt zo vanaf mijn positie in de
hoek, tegenover en ver van WJW, een beetje op het etiket van de Carmes de
Rieussec. Men geeft de fles door. Zie ik ’t nou goed? Ja, ’t is er een: zelfde
etiket, gouden letters op witte achtergrond, maar dit is: Château d’Yquem 1999, Sauternes.
En dit keer in mijn ogen in een stuk betere conditie dan die van eind jaren ’40
die we een paar jaar geleden proefden. Het hout domineert de botrytistonen wat,
maakt de wijn wel wat breder; dan komen
ook de fruittonen door (abrikoos) en de honing. Intens en dik. Lekker, maar is
dit € 100 waard? Ongetwijfeld gaan de leden de komende weken proberen te laten
proeven dat je voor iets minder dan een snip minstens net zo lekkere zoete
wijnen van misschien iets minder illustere producenten kan kopen – te beginnen
met ondergetekende komende proeverij!
Verslag en proefnotities Rob van Ginneken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten