zaterdag 23 maart 2013

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten

Elite wijn leeft en rijpt tot een mooier geheel bij ouderen
 
Het overgrote deel van de enorme plassen aan wijn is gemaakt om te drinken. Om snel te drinken. De elite van de wijnen mag bewaard. En wint zelfs aan kwaliteit. Het gezegde dat een dubbeltje nooit een kwartje wordt, is ook in de wijnwereld waar. Hans van der Horst schenkt verschillende wijnen die dat bewijzen. De Muscadet 1992 is gemaderiseerd, de Corbieres 1983 overleden, een St. Emilion 1975 durf ik niet aan mijn mond te zetten maar gaat fluks de spuugbak in. Zijn er dan helemaal geen verrassingen? Niet echt. Bergerac 1985 heeft een belegen neus, waar warempel nog een fruitassociatie in zit, zelfs wat kracht in de smaak, maar vervliegt snel. De wijn was jonger met zekerheid beter. De Chateauneuf du Pape 1986 (voor mij ook overleden) krijgt positieve commentaren; Hans heeft er in de voorbije jaren van genoten, maar baalt dat de resterende flessen niet eerder zijn gedronken. Zelf vind ik de Meursault 1989 mooi en interessant. De andere wijnen die hieronder zijn beschreven zijn allemaal elitewijnen. Wie wijn wil kopen om lang op te leggen, trekt zijn portemonnee. Niet over zeuren. Want die oplegwijnen ontwikkelen met de tijd een rijkdom die aantrekkelijk is. Ze leven. Je kunt er jaarlijks of tweejaarlijks een van openen om de levenscyclus te volgen.
Meusault 1989, Domaine de Michelot
Voor Hans meegebracht uit Frankrijk door een vriend. De best aangeschreven wijn uit Meursault (toen, zegt Hans) en lang te bewaren. Een hartstikke leuke wijn, noemt Nello de wijn. Boterig, dik en met honingassociatie, zegt Gerard. Mijn aantekeningen: goudgeel, een neus met veel impressies: banaan, vanille en citrus. Een volle smaak met een bittertje, maar wel harmonieus, een duidelijke eetwijn, mooi vol.
Château Smith Haut Lafite 1994, Pessac Leognan
Hartendiefje van Hans. Martin noemt de wijn aangenaam en in balans, hij ruikt paddestoel en tabak, Sebastiaan ruikt stallucht. Mijn aantekeningen zijn ook heel positief: rood zomerfruit in de klassieke en intense neus, later kreupelhout en nog later mineraal en tabak. Altijd een goed teken als de neus zich zo geleidelijk aan opent. De smaak is sappig, harmonieus met kracht en een bittertje, de afdronk eindigt rank.
Château de la Tour, Clos de Vougeot 1993
Veel proevers vinden dat deze wijn last heeft van de Bordeaux. Het is niet ‘my cup of tea’ van Martin (metalige indruk, hoge zuren, weinig lekkers), Twan benoemt krentjes, tabak en rondeur. Voor mij is dit dé wijn van de avond: ik ruik ook een toon van ijzeroxide, maar daarnaast paprika en vlezigheid (goulash), een piepklein zoetje in de aandronk en dan die onmiskenbare slikreflex, de doorslikreflex. Deze wijn is elegant en vrouwelijk en volstrekt harmonieus, knappe prestatie.
Brunello di Montalcino 1991 Biondi-Santi
Als ik Hans goed begrijp, kreeg hij deze wijn bij zijn pensionering. Wat een geweldig idee om deze fles met ons open te trekken. Nello haalt het aan het eind van de proeverij nog even aan: we proefden al veel Brunello di Montalcino maar nog geen Biondi-Santi, dé Brunello. Dit is zo’n wijn die met tweeëntwintig jaar volstrekt harmonieus is, echt heel mooi. Mineralen en kreupelhout in de neus, een ranke wijn, goed in balans.
Amarone di Valpolicella 1994, Villalta, ‘I Communali’
Hartendief van Hans. De druiven voor deze wijn zijn vier maanden ingedroogd, de druivensoorten Corvina, Rondinella, Molinara en Rossignola zijn gebruikt. Cees is onder de indruk van de neus met chocolade en mocca, Rob noemt de wijn zwoel, Nello denkt aan kersen in alcohol. De neus is inderdaad schitterend, langzaam en breed uitwaaierend: herfstbos, heel intens, rozen en mocca. Zoetje in de aandronk en een uitstekende balans.
Openen van belegen kelderschatten valt niet mee
Château Doisy Daëne 1995, Sauternes
Een wijn die Hans ieder jaar volgt, op een traditioneel moment, bij kerst. Fijne traditie. Gerard benoemt de balans als rins/zoet. Willem-Jan zet een kanttekening bij de korte afdronk maar is zowat lyrisch over de neus: peer, ananas, petrol, honing, roomboterbabbelaar-caramel, amandelen en nougat. De wijn is enorm goudkleurig, ik ruik zelf wat perzik in de mooie elegante neus. De smaak is weelderig, rijk en vol. De wijn heeft een elegante neus en een Rubensiaans ronde smaak.

Geen opmerkingen: