Er
zijn reizigers die in Rome de pindakaas missen - dus maar een pot meenemen én
reizigers die zich aan de Costa’s dagelijks laven aan Sangria. Ik bedoel: óók
op reis zijn er mensen die voor veilige en bekende keuzes gaan. Gerard zet
wijnen op tafel die we níet standaard herkennen. Dat is wel zo spannend. We
proeven de wijnen blind.
Dr.
Loosen Extra Dry Sekt
Hartendiefje van Gerard. Dit
glas met bubbels laat me in alles aan Champagne denken… best gek, want gemaakt
van Riesling. Maar lees mee: in de neus heeft de wijn peer en gist, ook een
hele lichte oxytoon (niet storend, ook vaak te proeven in Champagne). In de
smaak abrikoos, een heel piepklein zoetje, goede zuren én bitters. Wat wil een
mens nog meer? Nou bijvoorbeeld een verfijnde mousse. En dat heeft deze Dr.
Loosen beslist niet, de mousse is grof. Een fles van deze Sekt in de koelkast
biedt altijd een prettig vooruitzicht. Ik vroeg me hardop af of Extra Dry nou
droger was als Brut. Dimph stuurde een fijn overzicht van termen en zoetheid.
Smaak suiker in
gram per liter
But nature. Non dose 0 g/l
Extra brut 0-6 g/l
Brut 0-15 g/l
Extra sec 12-20 g/l
Sec 17-35 g/l
Demi sec 35-50 g/l
Doux 50+ g/l
Eisacktaler
Müller Thurgau della valle isarco 2011 Südtirol – Alto Adige
Is
het een veronachtzaamde druif, Müller Thurgau? Hij staat bekend als nogal
eenvoudig… en ik moet toch iedere keer als ik er een glas van drink toegeven
dat het me uitermate bevalt. De neus is bloemig, honingtoets en peer, muscat.
De wijn is vief, levendig met een bittertje. Net een beetje charmanter dan de
Grüner Veltliner van hetzelfde huis.
Schriesheim
Sauvignon Blanc Spätlese 2009 Baden
Verduveld
wat een prettig glas: geelgouden kleur, rokerigheid, buxus, kruisbes, ja een
hele expressieve neus. Jan ruikt petrol, Nello ruikt mint en vuursteen, Dimph
noemt dennegeur, vuursteen en caramel. Kortom: beslist een complexe neus. En
dan een zoetje in de aandronk, ik meen wat houtrijping te proeven, rondeur en
goed sap, veel zuren bij een prima balans. Erg mooie wijn. Hartendiefje van Gerard.
En
nu een serie van één druif, zegt Gerard. Voor het verslag maak ik meestal keuzes,
maar dit zijn zulke mooie rieslings, een beschrijving dus van allemaal.
Brauneberger
Kammer 2010, Weingut Paulinshof, Mosel
Wat
een Keizerlijke druif, wat een fijne liefhebbersdruif is die riesling. Met
wijnen waar je meteen blij van raakt. Een neus met van alles: mineralen, een
botertje, peper, mango en honing. Een vette aanzet, veel zuren, rondeur en lang
nahangend.
Brauneberger
Juffer-Sonneuhr 2010, Weingut Paulinshof, Spätlese Trocken
Een
overtreffende trap. Hele zuivere neus met peer en mineraal. Prachtige balans.
Citrus. Ik krijg acuut de doorslikreflex, geen druppel wil ik hiervan
wegspuwen. Zeer verfijnde wijn. Onmiddellijk de gedachte: wow, het leven is
goed. Mooiste wijn van de avond.
Leitz,
Rüdesheimer Berg Rottland 2009 Riesling, Spätlese, Rheingau
Dit
is zoet. Wijkt dus af van de droge Rieslings. Zoete aanzet, véél rondeur,
vettig, abrikoos, boterig en een uitstekende balans. Klassiek!
Philipp
Kuhn Saint Laurent 2009, Reserve, Pfalz
Just
noemt de geur zwaar, stinkt nogal, rinse koffie en wat vlakke jam. Jac ruikt
bouillon, morelkers, bos en paprika. Mijn aantekeningen zijn eenvoudiger: dit
is geen stallucht… dit is een héle manege, toffee en wat caramel. Milde wijn,
op dronk.
In
de laatste rode serie staan twee wijnen naast elkaar.
Le Serre
Nuove dell Ornellaia 2009, Bolgheri
Gemaakt
van 54% merlot, 31% cabernet sauvignon, 10% petit verdot en 5% cabernet franc. Nello
is kritisch, te jammig, te veel koffieconcentraat. Kees is laaiend enthousiast:
gestoofde pruimen, bramen, inkt en laurier. En nee… het is géén sangiovese,
want gemaakt van een klassieke Bordeaux mix druiven. De wijn is misschien niet
elegant, misschien niet superverfijnd. Maar waarom simmeren wat de wijn niet
biedt, als ie ook van alles wél geeft: kersen in de neus, cederhout,
geconcentreerde wijn met enorm concentraat, een powerhouse, fluwelig, vettig,
zwoel, koffie. Wijn om indruk mee te maken.
Brunello
di Montalcino 2004, Castelgiocondo, Frescobaldi
Terra
neus en mineraal, gerijpte neus. Deze wijn is lichter van constitutie maar niet
per se elegant te noemen, ik bemerk een kleine discrepantie tussen neus en
smaak. Dat gezegd hebbend, is van dit glas véél te genieten: nog vrij streng,
inktig. Moet gedecanteerd.
Strohwein
2002 Weinbau Prechtl, Blaufränkisch, Weinviertel Österreich
Het
blijft fascinerend dat je met veel proefervaring toch altijd weer curieuze en
boeiende wijn blijft ontdekken. Evident niet gefilterd, enorme stroperigheid.
Van ingedroogde Blaufränkisch druiven. Ik werd bijna weggeblazen door de enorme
frisheid van het bouquet: kersensap-in-het-kwadraat. Fris. Fruitig! In de smaak
tonen van rinse appelstroop. En dan ontdek je bij het doorsnuiven aan de wijn
ook bosbessenjam, bruine suiker, krentjes, chocolade-impressie. Wow.
Prachtige
proeverij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten