Derde plaats op het Nederlands Kampioenschap

De Brabantse Wijnsociëteit heeft een derde plaats gehaald bij het eerste Nederlandse Kampioenschap Blindproeven in het Kuhrhaus in Scheveningen. De winnaars van de Wijnacademie Proefcompetitie gaan Nederland vertegenwoordigen op het Wereldkampioenschap in oktober in de Languedoc, georganiseerd door Revue de Vin de France. Team NWH proficiat met de behaalde eerste plaats. En de proefcollega’s uit Brabant, Le Bouchon, wisten beslag te leggen op het zilver.

We kregen blind achtereenvolgens in het glas Grünver Veltliner uit Wachau/Oostenrijk, Pinot Blanc uit de Moezel/Duitsland, Malvasia uit Istrië/Kroatië, Chardonnay uit Jura/Frankrijk en Verdicchio dei Castelli di Jesi uit Marken/Italië. Ooh, wat ben ik blij dat we aan het rood kunnen beginnen, verzuchtte Berry Marinussen. Want donders als je níets weet en alleen maar ziet dat je wit in het glas hebt, dat valt niet mee. Iedere twaalf minuten krijg je een nieuw glas ingeschonken en in die tijd proef je individueel, maakt notities, determineert en gaat vervolgens met zijn vieren bepalen wat op het wedstrijdformulier te schrijven. Dat is niet veel tijd, beste lezers.

Bij rood kregen we achtereenvolgens Gamay uit Beaujolais/Frankrijk, Mencia uit Bierzo/Spanje, Pinot Noir uit Bourgogne/Frankrijk, Pinotage uit Westkaap/Zuid Afrika, Cabernet Sauvignon uit Napa Valley/Californië, blend van Syrah, Touriga Nacional, Touriga Franca en Alicante Bouschet uit Alentejo/Portugal. Overduidelijk is dat het teamwork belangrijk is. Elkaar vertrouwen. Elkaars meningen goed beluisteren. En parate kennis. Noël die vertwijfeld zegt: we hebben zovéél Noord Portugese wijnen gedronken, maar hoe heette die druif nu ook al weer? Ikzelf heb me eerlijk gezegd drie uur lang zitten afvragen: wáárom doe ik dit? Het is echt moeilijk. Gelukkig hebben de ware amateurs in de persoon van Diederick Swagemakers een nuchtere professional die én goed proeft én veel parate kennis heeft. Zijn bijdrage is onontbeerlijk.

De dessertwijn is gemaakt van grenache gris, macabeo, grenache blanc en kwam uit Rivesaltes/Frankrijk. Het moet gezegd dat de organisatie helemaal op rolletjes liep, dankzij de hele familie Nijhuis. De proevers genoten van een prima lunch in Solo Vino – direct naast het Kuhrhaus, waar we mooi naturel Italiaanse gerechten kregen. Een van de mooiste momenten is toch wel dat je “Brabantse Wijnsociëteit” hoort en naar het podium mag komen. De gelaatsexpressie van de andere proevers als je naar het podium loopt, is onbetaalbaar. Ook op de extra proefavonden om te oefenen, denk ik geregeld: wáárom doe ik dit? Maar eerlijk gezegd geven die ‘oefenavonden’ toch vaak een zilveren randje. In Scheveningen waren proevers die niet in persoon aanwezig waren, maar wél een bijdrage leverden aan het succes. De coaches. De bijdrage en morele steun van Martijn de Groot als coach mag niet onvermeld blijven. Volgend jaar weer. En we zijn gebeten om dan opnieuw het podium te bestijgen. Liefst op de hoogste trede.

Op piratenjacht

In principe proeven wij altijd thematisch. In een ‘serie’ staan dan drie vergelijkbare wijnen naast elkaar. Het kunnen dezelfde druiven zijn, of hetzelfde jaar, enz. Wij determineren dan de overeenkomsten en de verschillen. Zo leren wij beter te proeven.

Diederick heeft vanavond andere plannen met ons. Hij zet - meestal - drie wijnen naast elkaar, waarvan er één uit de toon valt. Deze ‘piraat’ komt dan uit een ander land, of is van een andere druif. Of nog moeilijker: in een serie van drie wijnen komt er één uit een ander land en is er één van een andere druif. Ja, en zo’n uitleg geeft dan ook meteen aanleiding tot misverstanden: is er dan één van de drie uit een ander land en van een andere druif? Of, hoe zat het ook alweer? Ach ja, in feite zoeken we gewoon net als altijd naar de overeenkomsten en verschillen.

Mooie bijkomstigheid, of misschien wel de hoofdreden, van deze opzet is dat Diederick meer van zijn beste wijnen toch op de proeftafel kan zetten. Dat is dan ook wat we gaan ervaren, veel toppers.

De indrinker is een champagne van R & L Legras, Présidence, A.C. Chouilly-Champagne, Blanc de Blancs Grand Cru, 2002. De dosage is 6 gram / liter. Willem-Jan herkent overrijpe appels, gist, toast, Madeira-tonen in de neus en boenwas. Peter zegt dat het een ‘belegen glas’ is. Het is een knappe wijn voor een 16 jaar oude champagne.

Daarna staan drie glazen witte wijn naast elkaar. Eén komt uit een ander land, maar welke? Gaandeweg blijken we drie keer Chardonnay te proeven, de eerste twee uit Frankrijk, de derde uit Spanje. Die laatste is dan ook de ‘piraat’, want komt uit een ander land.

De eerste is Domaine Jean-Marc Boillot, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2015. Mooi lichtgeel van kleur. Meerdere proevers vinden de wijn ‘mooi in balans’! Licht getoast hout, zacht, citrus, boter en op het laatst nog wat grapefruit.

De Maison Roche De Bellene, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2010 is meer goudgeel. De bitters zijn wat flinker, samen met perzik en tropisch fruit (Kees). Voor Diederick is dit één van zijn persoonlijke toppers van deze avond.

De Julián Chivite, Collecion 125, Navarra/ Spanje, chardonnay, 2007 is de piraat van deze serie. Deze komt immers niet uit Frankrijk, maar uit Spanje. De houtlagering is duidelijk herkenbaar. Ook ietwat bitters, naast boter en koekjesdeeg (Berry). In naam zou dit een uitstekende wijn moeten zijn; ik vind ‘m eerder ‘goed’.

Haut Sarpe

De eerste serie rode wijnen heeft als gemeenschappelijk kenmerk de druiven: bordeaux-blend. Château Haut Sarpe, A.C. Saint Emilion Grand Cru Classé/ Frankrijk, 70% merlot en 30% cabernet franc, 2009 heeft volgens Annemiek een bruin randje, trekt mooie tranen in het glas en heeft zachte tannines. Martijn vindt de wijn iets te tertiair. Paul proeft bramen en kersen en vermoedt dat het merlot uit 2009 is. Raak! Diederick vertelt ons dat deze wijn ook nog eens een prima prijs-/kwaliteit-verhouding kent.

De tweede is de piraat. Het is een wijn uit Israël. Pelter winery, Galilee/ Israël, Trio: 70% cabernet sauvignon, 15% merlot en 15% cabernet franc, 2015 is een zonnige wijn met een zoetje van limonade (Martijn). Donkerrood, vanille, hout, rood fruit.

Pauillac Grand Cru Classé

Prachtige prijs/kwaliteit verhouding

Vervolgens weer een serie rood: alle drie Malbec. Chateau Lacapelle Cabanac, A.C. Cahors/ Frankrijk, malbec, 2006 is heel mooi. Martin ziet een bijna zwarte kleur, en proeft leer, drop en tabak. Willem-Jan voegt daar ‘peat’ van turfgestookte Irish whiskey aan toe, naast een aardse en zoete component. Berry vermoedt een côt van Cahors. Knap hoor!

François Lurton, Piedra Negra Gran Malbec, O.O. Mendoza (Uco Valley)/ Argentinië, malbec, 2009 is frisser, met toch wat stal (Peter). Willem-Jan zegt ‘slagroom’ en ik snap dat. Gelardeerd met knap rood fruit.

Kaiken, Mai (the first), O.O. Mendoza (Lujan de Cuyo)/ Argentinië, malbec, 2007 is ook heerlijk! Toos ziet een rood/paarse kleur, met truffel, en zacht, zoet, fris fruit.

Dan gaan we over naar een ‘los glas’. Het is een zeer rijke, warme wijn. Just: drop, zwarte bes, chocolade, braam, bosbes en aards. Ook de zuren zijn er, maar storen niet. Peter vindt de wijn nog te jong, ceder, kracht, harmonieus, laurier, kruiden, en ook nog een ‘power’-staart van rood fruit, Het is Antinori, Guado Al Tasso, D.O.C. Bolgheri Superiore/ Italië, 65% cabernet sauvignon - 25% merlot - 10% cabernet franc, 2008.

We sluiten - bijna - af met een ter plekke geopende fles ….? Dat is aan ons. Voor mij is het vloeibare kastanjehoning met alcohol. Diederick verklapt dat het port is, maar wat voor port? Zelfs de kleur verraadt niet veel. Dat de port op leeftijd is is duidelijk. De vaste stofkorrels in de wijn zijn goed zichtbaar. Krentjes, sinaasappelschil, ietwat scherp en weinig frisse tonen meer. Diederick trakteert ons op Kopke, dry white porto, 1935 (bottled in 1980). En dan is het heel bijzonder; we drinken een 83 jaar oude, witte port!

Alsof het feest nog niet compleet is, doen we nog een uitdrinker. Weingut Am Kaiserbaum, Hammel-Hundinger, Schwarzerde, Blanc de noir, Eiswein, 2007. “Eerst zoet en dan zuur” zegt Berry. “Prachtig!” repliceert Paul.

Ook voor mij was dit een memorabele proefavond, die ik nog lang zal koesteren.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Libanon en het mysterie van de lege glazen

Château Ksara

Wát het was? Dat mogen detectives Jansen en Janssen uitzoeken. Maar er waren in deze proeverij opmerkelijk vaak lege glazen. Geen acht, geen tien, maar wel veertien. Dat gaat zo: je krijgt de niet geblindeerde fles, bekijkt geïnteresseerd de naam, het jaar en wellicht zelfs het achteretiket. En dan is de fles al drie, vier leden verder en staar je ineens tegen lege glazen aan. Onze proevers waren héél gefocust om Libanon te leren kennen en lazen de informatie op de flessen intensief.

Wie een vakje in de kelder leegruimt om er twaalf, achttien flessen uit Libanon weg te leggen… die noem ik wijs. Wijs want er is veel te genieten aan deze wijnen. Ze hebben een duidelijk Franse invloed. “Niet te herkennen als Libanese wijnen”, verzuchtte Toos. Ik vind dat ze daar wel gelijk in heeft. Misschien met uitzondering van die fenomenale Musar. Château Musar dat de wegbereider is voor een in de breedte hoog niveau.

Vrij uniek zijn de druivencombinaties. Je treft natuurlijk wel eens een Franse wijn waarin cabernet is gecombineerd met bijvoorbeeld grenache of syrah, maar het zijn uitzonderingen. Die Libanese wijnen zijn zo leuk omdat de wat strenge cabernet charme en warmte krijgt van cinsault, carginan, grenache of syrah. Mijn subjectieve selectie.

Ksara 2016 Blanc de Blancs

Dit vond ik de fraaiste van de vier witte wijnen. De proevers die sauvignon determineerden hebben gelijk. En ook de proevers die chardonnay zeggen. Aangevuld met semillion. Heeft veel te bieden: vanille in de geur, naast moccatonen, melkchocolade en banaan. Mooie zuren in de smaak maar ook bitters, zelfs zoveel dat ik de wijn als eetwijn kwalificeer. Hap sap.

Ksara 2014 Cuvee du Pape

Gemaakt van chardonnay en hartendief van Cees. In de geur mocca en toffee. Vette wijn, voor wie liefhebber is van wijn met veel hout.

Kekfraya 2011 Les Brèteches

Ik tel maar liefst negen druiven. De wijn krijgt héle mooie commentaren terwijl het helemaal géén allemansvriendje is. Geëvolueerde kleur aan de rand. Die verraadt dat de wijn al iets ouder is. In de geur een mooie impressie van rozen, mocca, stevig en goede balans. Toch heeft de wijn óók elegantie en da’s precies wat onze proevers heel erg aanspreekt. Met genoeg potentieel om er wat van weg te leggen en een klein wondertje te laten gebeuren als de fles nog enkele jaren méér gerijpt is.

Clos St. Thomas 2011 Les Emirs

Verdikkeme, verleidelijke wijn. Gemaakt van carbernet sauvignon aangevuld met grenache en syrah. Aanvankelijk een kleine neus, maar dan met wat lucht openbaart zich veel kruidigheid, lekker rijke geur. Een erg fijne fluwelige structuur. Diederick noemt de wijn frivool, hij proeft aardbei en framboos. Ceder en tabak ook. Berry noemt de wijn goed gemaakt, hij proeft lijm (positief bij Berry) en turf. Ik typeer de wijn in mijn aantekeningen als streng én uitnodigend.

Oogst op Château Ksara

Ksara 2012 Cabernet Sauvignon

De wijn heeft gerijpt op barriques, en als je proeft: cassis, laurier en andere kruiden. Best nog wat tannines (dit is zo’n wijn voor een Libanees kelderhoekje), veel onderliggende kracht. Eric geeft uitgebreide proefnotities: zwarte bes, melkchocolade, bouillon, leer en tabak. Peper en paprika. Tja, zovéél te ontdekken aan deze wijn.

Château Musar 2006

Gemaakt van de drie C’s: cabernet sauvignon, cinsault en carignan. Toegegeven, de reputatie snelt altijd vooruit en dan proef je misschien met extra interesse. Maar deze Musar maakt zijn reputatie helemaal waar. Hartendief van Cees… en Marja, die meeproeft! De wijn is al mooi uitgerijpt en fraai, terwijl we weten dat zo’n wijn nog gerust eens tien jaar kelder mag hebben. Belegen en rijke geur, warm. Tabak en ceder. Vijgen. Geweldig mooie balans. Complexiteit, een wijn met veel laagjes, fluwelig en warm. Maakt de reputatie helemaal waar.

Libanon wint een plekje in onze harten met de proeverij van Cees.