Nello wint de wedstrijd

Nello Pischedda veroverde het clubkampioenschap van de Brabantse Wijnsociëteit. Berry Marinussen werd tweede, Willem Jan Withagen werd derde.  Paul Heemskerk kwam maar twee punten tekort voor een plaats op het erepodium. De winnaar had dit jaar 182 punten, nummer twee 132 punten en nummer drie 119 punten. Conclusie: het was écht moeilijk!

We herkennen wijn vooral als we die geregeld drinken. En wat je sporadisch of zelden drinkt… dat is echt moeilijk te herkennen. Dus werd er flink gemopperd op Peter van den Besselaar die de wedstrijdproeverij samenstelde. Kritiek kan via twee lijnen worden gegeven. Een lijn is dat een wijn niet karakteristiek is voor het gebied. De andere lijn is dat er te onbekende wijnen op tafel staan. Omdat de wijn karakteristiek moet zijn, stond er bijvoorbeeld geen chardonnay uit Limoux in deze proeverij. Maar wel een Meursault. En van de onbekende streken, zoals Corsica, stond er een héél karakterisitieke wijn, een vermentino. De bedoeling van de blindproefwedstrijd is dat we gebied, appellatie, druif, jaar, classificatie en domein opschrijven. Voor alles kunnen punten worden verdiend. Het was wel een faire wedstrijd, slechts bij één wijn werden de proevers bij de neus genomen.

Serie witte wijnen

Bij de mousserende wijn is dé vraag: is het champagne of niet? Zoniet, dan is het waarschijnlijk dat  de wijn uit de Loire, Elzas of Bourgogne komt. Of piepkleine gebiedjes zoals Limoux of Jura. Nou bij deze wijn werden de proevers bij de neus genomen met een loupezuivere, uitgebalanceerde Cremant d’Alsace van domaine Fernand Engel, cuvee Trilogie 2007 van pinot noir, chardonnay en pinot gris. Een cremant met drie jaar rijping, nauwelijks van champagne te onderscheiden  (met ook dezelfde prijs als champagne).

In de witte serie staan respectievelijk wijnen uit Bordeaux, Corsica, Rhône en Bourgogne. Château Saransot-Dupre 2009 is gemaakt van semillon en sauvignon: wat bloemen en jasmijn in de geur, prachtige balans, goede zuren. Domaine Vico 2012 uit Corsica is van 100% vermentino, een wijn met veel mineralen in de geur, goede zuren en veel spel. Door niemand herkend, we drinken dit gewoon te weinig. Château de Campuget 2012 Costières de Nimes is een wijn die hoog in zijn bitters zit, geen allemansvriend, best wel een lastige wijn. Stenig in de geur, ook wat amandelen. Gemaakt van rousanne, grenache blac en marsanne. Deze druiven worden ook herkend door sommige proevers.  Meursault Les Pellans 2007 van Michel Clair is uiteraard 100% chardonnay. Een wijn die bescheiden vanille heeft, vief, veel zuren en rondeur en een mooie balans. Geen vette Meursault maar een verfijnde. Er werd matig gescoord bij de witte wijnen, waar 250 punten te verdienen waren. Rob en Just doen het buiten de latere winnaars goed in de witte serie. Nello legt de basis voor de winst.

Serie rode wijnen

In de rode serie staan wijnen uit Jura, Bourgogen, Sud Ouest, Loire en Bordeaux. De fouten die hier werden gemaakt zijn bijna allemaal logische, voorspelbare: de eerste lichte Jura aanzien voor een Bourgogne, de Gaillac met zijn romige neus aanzien voor een Cru de Beaujolais en de stevige laatste wijn uit Saint Julien aanzien voor een Cahors. Benoit Mulin’s Arbois 2009 gemaakt van de curieuze trousseau heeft een frivole geur. De wijn is een feest van elegantie met sappig rood fruit. Door de lichte kleur van de wijn is de verwarring met een pinot noir voor de hand liggend. De pinot noir wijn was een vijftien jaar oude Santenay Clos de Tavannes Premier Cru 1999. Een Oude Dame met een heel belegen geur: aards en bouillon. Stallucht. Een hersenbreker, deze belegen wijn. Want direct daarna staat Château Maresque 2011 van de Nederlandse wijnbouwer Lucas Schutte uit Gaillac. Syrah, duras en braucol zijn de druivensoorten die uitmonden in een wijn met een geur met bakken rood zomerfruit, een nog straffe smaak met veel spel. Bepaald geen simpele wijn om te determineren, niemand had deze wijn goed. Wel herkend werd de mooie Saint Nicolas de Bourgueil van Frederic Mabileau uit 2005. Deze wijn is nu negen jaar oud, helemaal gemaakt van cabernet franc. Herkenbare neus door paprika en aards karakter. Met cederhout en rozen. Stevige sappige smaak, frivool met rondeur en balans. Deze persoonlijkheid uit de Loire blijft heel goed overeind naast Château Beychevelle 2004, de vierde Grand Cru Classé uit Saint Julien. Een klassieke wijn met een rijke geur van cederhout, laurier, mokka en koffie. Veel kracht in de toch nog straffe smaak, 2004 is een ondergewaardeerd jaar. Die straffe smaak maakt het ook weer aannemelijk om de wijn voor een Cahors uit Zuid West Frankrijk aan te zien. Paul en Gerard scoren hoog, terwijl Berry de hoogste score met rood haalt.

Dessertwijnen

Een lastige serie omdat de wijnen precies dezelfde kleur hebben, maar later blijkt er toch acht jaar verschil in leeftijd te zijn. Château l’Oree de Bel Air 2003 komt uit het piepkleine Cérons  en is gemaakt van sémillon en sauvignon, een geur van geconfijt fruit, mandarijn en koekkruiden. De wijn heeft veel rondeur en een prima balans, maar valt wat weg in smaak naast de Pacherenc du Vic Bilh 2011 van Producteurs Plaimont, cuvee Saint Albert (geoogst op 15 november). Een opmerkelijke geur met perzik en… babi pangang, ruik ik. Nou ja, dat moet gember zijn. Een volzoete aanzet, maar in de afdronk wat kort. Winnaar Nello en Paul scoren het hoogst in de dessertwijnen.

Moeten we niet stoppen met de wedstrijd, verzucht Claartje tijdens het proeven, een zelfkastijding. Er is ook gesproken over een proeverij uit heel Europa of zelfs all-over-the-world. De toekomst zal leren hoe Nello de proeverij 2015 gaat maken – als de wijnen uit heel Europa kunnen komen of beter misschien uit enkele landen (Frankrijk, Duitsland, Spanje, Italië) … het zal ook dàn moeilijk zijn. Zoveel is zeker.

Smaakvol Spanje

Hacienda Monasterio

Claartje Grielis schotelt ons een Vuelta voor van Spaanse wijnen, kris kras door het Iberische schiereiland. Zorgvuldig geselecteerd, met leuke verrassingen. Wijnen van domeinen die Claartje bezocht – daarover vertelde ze eerder al dat de wijn er goed moet zijn én de architectuur bijzonder.  We proeven ze in deze blindproeverij. Als indrinker een Cava en als uitdrinker een bijzondere Montilla. Gevolgd door vijf series uit respectievelijk Rueda, Rias Baixas, Samontano, Ribera del Duero en Alicante. 

José Pariente 2013 Dos Victorias, Rueda

De mooiste Rueda, gemaakt van 100% verdejo. Met een geur die verbazingwekkend veel op sauvignon blanc lijkt: buxus en brandnetel. Een prettig stinkertje noemt Twan het. Maar nee, dit is passiefruit, roept Nello verbaasd uit. Hij heeft (zoals altijd) gelijk. Sappige smaak, mooie zuren en veel spel. 

Sketch 2011 Ribeira Sacra, Bodegas y Vinedos Raul Pèrez

Hartendief van Claartje. De wijn heeft een goudkleurige zweem, een kleine neus met vanille, citroen, witte aalbes en meloen. En een opmerkelijk karaktervolle smaak, stevig en sappig, mooie zuren, finessevol en goede balans. Gemaakt van de Albariño, 40 jaar oude wijnstokken. Twaalf maanden gerijpt op Frans eiken. Opgevoed in bijzondere ei-vormige vaten die volgens Raúl Pérez de bestanddelen doen circuleren op de zwaartekracht. Toch past hij battonage (roeren) toe gedurende het 12 maanden verblijf in het vat. Zó krijgt de wijn maximale smaaktstoffen mee. 93 Parker Punten. 

LAUS 700 Alt. 2005 Somontano, Bodega Laus

Donders mooie wijn, Noël noemt de neus klein maar beschrijft vervolgens als herfstig, met pruimen en paddestoelen. Kom daar maar eens om. Ik ruik een aardse geur met mocca en chocolade. Fluwelige aandronk, goed concentraat en lang nahangend. De wijn is gecomponeerd uit Syrah, Cabernet Sauvignon en Merlot. Knappe wijn uit een mooi jaar, nu negen jaar oud, maar met nog potentieel verder te rijpen en te ontwikkelen. 

Portia Triennia 2010, Ribera del Duero, Bodegas Portia

De Ribera del Duero serie maakt grote indruk. Deze wijn is een hartendief van Claartje. Gemaakt van tempranillo, 14 maanden houtrijping. HansL nomt de wijn zwoel, ruikt aardbei en proeft aardbei. Kruidnagel. Mijn aantekeningen: donkerkleurig, in de geur een balans van kruiden en fruit, geparfumeerd, sigarenkistjes. Verdorie, wat een straffe wijn nog, echt een oplegwijn. En verder walsend in het glas waaiert de geur uit als en pauwestaart, doorproevend denk ik: wat een lekkere fluwelige toets in de smaak. 

Hacienda Monasterio 2009 Reserva, Ribera del Duero

De mooiste wijn uit de proeverij. Gerard: zwarte bessen en framboos, frisse zuren en strakdroog. HansL vindt de geur levendiger dan de Triennia, zoete aanzet, kruidnagel en mooie bitters. Mijn aantekeningen: morelkersen, hele open neus, rijk! Sappige smaak, echt moeilijk om dit weg te spuwen (doe ik dus ook niet), mooi balans, enige minpuntje is de alcoholgraad van deze wijn die is gemaakt van 78% Tempranillo, 17% Cabernet Sauvignon en 5% Petit Verdot. Rijke wijn, een echte traktatie. 

Estrecho 2009, Alicante, Enriqure Mendoza

Just ruikt zwarte bes en groene kruiden, peterselie, laurier en zoethout. Goede zoet/zuur balans. Ik vind dit een verrassende wijn: paarse kleur, gesloten neus nog mt wat kruidigheid. Een karrevracht rood fruit, veel bitters in de smaak, nu al in balans, mannelijke wijn, veel kracht en heel beloftevol. 

Tarima 2009 Alicante, Bodegas Volver

Paarse kleur, een geur als de leerwinkel, sinaasappelmarmelade, hap sap smaak, dit kost geen enkele moeite om door te slikken. Goed gemaakt: concentraat én souplesse, mooi zoetje van rijkdom. Just ruikt peperkoek, rode bes en kers, diksap van druiven, pruimen in de smaak. 

En een mooie ervaring als uitdrinker: ALVEAR, Pedro Ximenez de Añada 2011, Montilla Morilles

De opvolgers van Robert Parker gaven deze wijn de legendarische 100 punten, een perfecte wijn. Volstrekt mooie balans: je proeft de essentie van de druif, en rozijnen, rozijnen, rozijnen, zeer intens, zeer fraai. In smaak pruimen in het kwadraat.

Onlangs werd bekend dat de legendarische Robert Parker een life style magazine gaat uitgeven onder de naam 100 Points. Zo maakt de wijncriticus zijn faam nog eens te gelde. 

Frisse en zware jongens

Just Krijn  zoekt met zijn proeverij bewust de tegenstellingen op: frisse witte wijn en zware rode jongens. We proeven een originele prosecco en aparte wijn uit Alicante als uitdrinker. De prosecco van Malibràn Sottoriva is indrinker. Een wijn met een aanbeveling van de slow food beweging in Italië. Op de ouderwetse manier gemaakt met een gisting op de fles. Hierdoor zit er wat depot in de fles. Ik zou eindeloos aan deze wijn willen blijven ruiken, want er zitten héél veel fijne geuren in de expressieve neus: tonen van passiefruit, jasmijn, rinse appelstroop, mineralen, gist en vrij dominant limoen. Goed begin.

Serie fris: mousserende wijn

Van de drie mousserende wijnen springt er een heel duidelijk uit.

Graham Beck brut, Zuid Afrika

Wat een fantastisch glas, ik dacht echt voortdurend met Champagne van doen te hebben. De wijn is gemaakt van Pinot Noir en Chardonnay. Deze druif groeit op wijngaarden met leisteen en de Coastal Firgrove Vineyards met bodems van klei voor de Pinot Noir. 30% van het sap is vergist op eikenhouten vaten van 205 liter. Rijping op de gistsporen gedurende 18 maanden. Dat levert een wijn op met verfijnde mousse. In de neus fraaie tonen van mineralen en honing. Komt vriendelijk in  de mond, heel fraai gemaakt, heel zuiver. Just kwalificeert deze wijn als zijn hartendief.

Rob herkent in de Simonsig Vonkel 2012 pinot meunier, bijzonder knap. Verfijnd glas met appel en jasmijn geuren en amandel in de smaak. De Spaanse Cava Gramona imperial gran reserva 2006 heeft een honingimpressie in de smaak. Kees ruikt boslucht, noemt de geur wat zwaar.

Serie fris: Sauvignon Blanc

Bij de wijnen in deze serie vraag je je met enige vertwijfeling af: zijn dit wijnen van één druif? Ja, dus. En de meningen lopen enorm uiteen wie welke wijn waardeert.

Marlborough Spy Mountain Sauvignon Blanc 2013

Voor mij de meest typerende wijn van deze druif, want: kruisbes en brandnetel geur, die kruisbes zet zich door in de smaak, goede zuren, true to type. Onstuimige wijn.

Iona sauvignon blanc Zuid-Afrika 2011 is ingetogener met een klein zoetje in de neus. Deze wijn is in alles méér een Meneer, goede balans. Château Lafargue 2007 uit Pessac-Leognan is goudgeel, voor mij té veel houtgebruik.

Serie zware jongens

Drie rode wijnen in het glas en ik ben in verwarring, ik weet het helemaal niet meer. Dat kan liggen aan het tijdstip van de blindproeverij, na een lange dag werken. Of het feit dat het bij geouderde wijnen echt moeilijker is om goed onderscheid te maken. Als ik zie welke wijnen naast elkaar staan (Regnie, Pessac-Leognan, Rioja)  dan is het toch niet zo moeilijk, zou je denken… Wel dus!

Nu heeft die dekselse Just de bijzondere fles Beaujolais (Domaine de Colette, Régnié cuvee vieilles vignes, 2002) naar de geldende maatstaven veel te lang bewaard. Na twaalf jaar zijn de karakteristieken van de druif gamay niet meer aanwezig. Ik vond de wijn nóg straf, bepaald geen allemansvriend. Een wijn voor bij de maaltijd.

Château Lafargue 2000 Pessac-Leognan

Bruine rand, diepe kleur. Morelkers en cederhout in de geur. Goede balans en helemaal op dronk. Gemaakt van Merlot, Cabernet Sauvignon,  Cabernet Franc en wat Petit Verdot. Deze rode wijn vind ik stukken mooier dan de witte wijn van hetzelfde domein! Paul waardeert de wijn als stoer, een stevige jongen. Toos benoemd kersen, mocca en een bittertje.

Rioja LAN reserva 2005

Hartendief van Just.  80% Tempranillo,  10% Mazuelo, 10% Garnacha. Deze met 90 punten Wine Adovacte gewaardeerde wijn heeft een ‘drinking window’ van 2012 to 2025. Hij krijgt mooie commentaren van de proevers. Paul: chocolade, vanille, soepele wijn met mooi evenwicht, verfijnde smaak. Toos: drop, laurier, chocolade, goede balans zuren en bitters. Mijn aantekeningen: bruine rand, in de neus peperkoekkruiden, tabak en espresso. Mijn enige minpuntje is dat de smaak op het eind wat opdroogt.

We eindigen met een 27 jaar oude wijn van de Monastrell druif. Voor de liefhebber.

Salvador Poveda gran reserva de fondillón 1987 Alicante

Salvador Poveda is in 1918 opgericht door Salavador Poveda Corbí en is één van de oudste wijnhuizen in de provincie Alicante. Momenteel onder leiding van zijn kleinkinderen Rafael en Salvador.  De druiven hebben van zichzelf al een hoog suikergehalte. De wijn is van het type vino rancio (sherryachtig, geoxydeerd), twintig jaar gerijpt in oude vaten. Amandel en noten in de neus, volstrekt harmonieuze smaak met goed concentraat en vrij droog. Fijne afsluiter!

Met marketing meer mensen winnen voor wijn

Twan Vermeulen is het proefmonster. Een vriendelijk proefmonster die graag anderen laat genieten van zijn kookkunsten. Met een lekker glas wijn erbij. En als de gasten de combinatie van wijn en spijs waarderen, kunnen ze een doosje wijn bestellen om thuis te genieten. Twan werkt met The Finest Grapes wijnen. Dat is een doordacht concept waarbij de druif van de wijn centraal staat. Dus geen gedoe over wijnjaren. Geen onzekerheid uit welk wijngebied de wijn komt. Geen naam van een domein of château om te onthouden. Laat staan dat er informatie over de grondsoorten van de wijngaard op het etiket staat… De proef op de tong moet de wijn verkopen. Zo’n concept biedt van alles het tegenovergestelde van de wijnpassionado’s die wij zijn, geïnteresseerd in de lengte van de cuvaison, de soort hout waar het wijnvat van is gemaakt, welke kloon van de druif is gebruikt. Het is met slimme marketing meer mensen winnen voor wijn.

We proeven achtereenvolgens een Cava, Weisser Burgunder, Colombard Ugni Blanc, Chardonnay niet houtgerijpt, Chardonnay houtgerijpt, Spätburgunder, Tempranillo, Carmenere, Negroamaro en de dessertwijn van Semillon Sauvignon.

Cava Brut Reserva 2009

Gemaakt van Macabeu, Chardonnay, Parellada en Xarello. Opmerkelijke kleur, duidelijk met een zalmkleur. Licht amandel, peer, citrus. Sappige smaak, prima. Toos noemt de cava strakdroog en lekker fris, Just benoemt groene appel en ananas in de smaak.

Van de witte wijnen zijn de Weisser Burgunder een goede dorstlesser en de Colombard Ugni Blanc een prettige saladewijn, vrij enkelvoudig.

Chardonnay 2012 Pays d’Oc

Als de wijn wat langer in het glas zit, wat bloemetjes en rokerige tonen. Rob noemt de wijn modern gemaakt, Claartje benoemt de geparfumeerde neus met bloemetjes en appel. De wijn is mollig, maar ook wat vlak, mist spanning.

Chardonnay 2011 Reserva, Rapel Valley Chili

Nee, deze houtgrijpte wijn is beter. Zeer heldere kleur, neus met vanilletonen. Ook peer en tonen van nootmuskaat. Sappige smaak, goede zuren en bitters, fraaie balans, lekker glas. Claartje proeft een toffeezoetje, ruikt peer en noemt de wijn vettig. Rob is kritisch, hij oordeelt de wijn niet in balans, hout, zoetje, botertje en korte afdronk.

Bij de rode wijnen is de Spätburgunder aangenaam en wat vlak, de Negroamaro Primitivo is een liefhebberswijn, vrij hoog in de alcohol.

Tempranillo  2010, Cariñera

Gerard ruikt rijp fruit en kruiden, in de smaak soepele fruitigheid en rijk aan bitters. Maar je hoeft mij er niet voor wakker te maken, aldus Gerard. Noël noemt de wijn atypisch voor Cariñera en dat is dan natuurlijk een typische passionado-opmerking. De wijn is lekker met een neus waarin eucalyptus is te herkennen, en (peper)munt. En de geur van een leerwinkel. De wijn heeft een bite, is tamelijk kortaf, een soepel en plezierig glas.

Carmenere 2010, Rapel Valley, Chili

Just ruikt kruiden en stevig hout, proeft wat dennenkruiden en een zoetje. Hij noemt de wijn nog te hard. De kleur is zeer donkerpaars, de geur van koffie en morelkersen. Goed concentraat, wat as in de smaak, vuursteen en een afdronk met zoethout. Dit is een mooie restaurant wijnarrangementswijn.

Semillon Sauvignon 2010, Loupiac (Château Loupiac Gaudiet)

Dit snoepje is de mooiste wijn van de proeverij, met perzik en kruiden in de neus. Honing ook. Mooi zoet, niet plakkerig. Goede balans.