Nebbiolo en sangiovese. Twee italiaanse druiven, die in (zo veel
mogelijk) cépages voorbij zullen komen. Als intro presenteert Hans van der
Horst ons de typische geuren, vanuit geurdoos Le Nez du Vin: roos, anijs,
kruidnagel, pruim, kers, vanille, enz.
 |
| Toscaanse wijngaarden met Sangiovese |
Sangiovese is de overheersende blauwe druif in Toscane. De druif
komt oorspronkelijk gedeeltelijk uit het zuiden van Italië. Het is een kruising
van Ciliegiolo en Calabrese di Montenuovo.
 |
| Wijngaarden met Nebbiolo in Piemonte |
Nebbiolo is een stokoude druif. Al in de 14e eeuw komt deze voor
in geschriften. Nebbiolo is een kieskeurige druif die goed gedijt op mergel en
kalk met een goede drainage. Zuid-zuidwest georiënteerde hellingen met
voldoende zonuren zijn belangrijk omdat nebbiolo erg laat en langzaam rijpt.
Door de dunne schil is deze gevoelig voor ziekten. De wijnen zijn tanninerijk,
omdat de pitjes mee mogen vergisten. Nebbiolo-wijnen worden relatief vaak
gerijpt op houten vaten.
Na de snuffelsessie, gaan we meteen stevig ter zake: drie glazen
rood. Di Majo
Norante, 2016, Terre degli Osci, IGT,
Sangiovese is transparant
middelrood. Meerderen van ons nemen ‘anijs’ waar. Toos vult aan met leer,
kers, hoog in de zuren en tannines. In Tenute
Guicciardini Strozzi, 2017, Poggio Moreto Morellino di Scansano herkent
Paul zontomaatjes, iets meer (appel)zuur, en een rondere rijpere smaak. De
derde wijn, Albino Rocca, 2016, Nebbiolo
d’Alba heeft, volgens Willem-Jan chocolade en de wijn gaat naar ‘af’.
Terwijl anderen vinden dat de wijn nog op kracht moeten komen...
 |
| Klik op de afbeelding |
De volgende serie is ook relatief jong. Daardoor zijn de wijnen
nog straf. Toch heeft Hans daar bewust voor gekozen. De jongere wijnen blijven
‘zo dicht mogelijk bij de druif’. Alasia,
2014, Barolo, Nebbiolo is toch tertiair volgens Valerie. En wel met
truffel, pruimen, rozen en aardbei. Milde aanzet met naplakkende tannines. Talenti, Rosso di Montalcino, 2017,
Sangiovese is gelardeerd met aalbessen, krachtige zuren, stroef, complex,
aldus Gerard. Noël vult aan met klei, bessen, zwoele ondertoon in aanzet en een
mooie afdronk. Fontanafredda, Langhe,
Nebbiolo, 2017 heeft volgens mij iets wat rode wijn zelden heeft: rijpe
appelmoes, prikkels en karnemelkzuren. Maarten proeft iets heel anders: roos,
leer, straffe tannines
Albino Rocca, Barbaresco, 2015 is een
hartendiefje van Hans. ‘Je kijkt er dwars door heen’ zegt Annemiek. En ook
droge tannines en zuren, met fruit en zoetje. Rob roept: “lekker, volgende slok
alsjeblieft”. Cantina Dei, Vino Nobile
di Montepulciano, 2015, Sangiovese vind ik, net als Claartje, mooi: zachte
houttonen, mooie wijn, mooie balans. Pioggio
Lauro, Riserva Chianti, 2015 vind ik duidelijk minder. Anderzijds oordeelt
Annemiek dat de zuren en tannines mooi zacht afvlakken.
 |
| Klik op de afbeelding |
Cantine San Silvestro, Serra dei
Turchi, Barolo, Nebbiolo, 2011 is ook een fijne wijn. Drop, eucalyptus,
braam kers en lange afdronk zegt Kees. Noël vult aan: mooi, rozen, bloemig,
evolutierandje, mooie stoffige tandplak, leuk! Fontanafredda, Serralunga d’Alba, Barolo, 2009, Nebbiolo verandert
fors van geur naar mate deze langer in het glas zit. Decanteren zou de wijn
goed doen. Na de eerste indruk, die gelukkig weg gaat, blijft een mooie wijn
over. Castello Banfi, Brunello di
Montalcino, Sangiovese, 2008 is het tweede hartendiefje van Hans.
Donkerrood en lekker bessig en beetje roos, zwoelronde aanzet en droppig zegt
Noël.
Als afsluiter drinken we Francoli,
Grappa Nebbiolo di Piemonte. Hans zegt dat de druif nebbiolo duidelijk
herkenbaar is. Mooie grappa, maar de druif...
Fijne proefavond. Hans dank je wel!
Proefnotities en verslag Eric Hoepelman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten