Marathon van Medoc |
Je moet zelf de
slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat
wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze
ledenkring dat we in het jubileumjaar - veertig jaar bestaan – klassieke wijnen
zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane,
Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met
de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije
gezichten. En dat hij een toffe kerel is.
Een klassieke
Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte
Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem
Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren:
exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets
nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek
botertje. Fraai.
Van vijf
wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een
topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en
balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer
plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een
zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.
We zien dat
meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet
franc. We proeven 2012 en 2010.
Château
Taillefer 2012 Pomerol
Valerie zegt
het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak
mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een
glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah,
wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen
blijven ruiken.
Château
Taillefer 2010 Pomerol
Gebruinde rand.
Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart
zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat
dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de
karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De
wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.
Château
Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot
en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit
is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.
Château
Poujeaux 2011 Moulis
Driekwart
ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer
over te spreken: prachtige complexe geur met turf, boschampignons, aards,
pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan.
Lekker drinken dit.
Château
Poujeaux 2012 Moulis
Driekwart
ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder
geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’,
bittertje na, karaktervol.
Château
Poujeaux 2010 Moulis
Driekwart
ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de
Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de
aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een
lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps…
vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.
Château
Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en
wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven
2004, 2011 en 2012.
Château
Cantemerle 2012 Haut Medoc
De meest
doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt
ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en
laurier. Uitgebalanceerde wijn.
Château
Cantemerle 2011 Haut Medoc
Driekwart
ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie,
tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.
Château
Cantemerle 2004 Haut Medoc
Heeft het zin
een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die
de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de
hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend
fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook
potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en
volkomen in balans.
Margaux
proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat
liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde
cabernet sauvignon, een derde merlot.
Blason d’Issan
2013 Margaux
De tweede wijn,
dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie.
Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten
in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al:
elegantie en finesse. Feestje.
Château d’Issan
2010 Margaux
Veertig procent
merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de
proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte
aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden
te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn
oordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’
proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang,
intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog
eens uitleggen. Een proefheld die Just!
Dan een
contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut
Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent
merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.
Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan
Ondoorzichtige
kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn
stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig
gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.
Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan
Hartendief van
Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur,
chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai
bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.
Château Doisy
Védrines 2007 Sauternes
In de eerste
jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende
keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen
van edele rotting, met perzik, peer,
sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.
Fraaie
proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten