Een ietwat surreële proeverij, een muziekje uit de
jaren 70 had er goed bij gepast. Over de tafels ligt een snoer ledlampjes, die
gedurende de proeverij van kleur wisselt tussen wit, rood, blauw en groen, en
daarmee de hele ruimte ook toonzet in die kleur. Beïnvoedt het onze beschrijvingen
en waardering van de wijn? Annemiek zou Annemiek niet zijn als ze dat van te
voren al niet had uitgezocht, door het napluizen van wetenschappelijke papers.
Wat zeggen die? De details zijn natuurlijk voor de leden van de BWS, maar voor
de mee-lezers: de kleur van het omgevingslicht lijkt inderdaad van invloed te
zijn op de gepercipieerde smaak van de wijn. De empirie van deze proeverij is
wel dat dat per persoon nogal verschilt: bij menigeen geeft rood licht
inderdaad de in onderzoek gevonden perceptie van zoetere wijnen, maar sommige
proevers proeven bij blauw licht steviger bitters in de wijn, terwijl dit
volgens de wetenschappelijk experimenten juist bij groen licht zo zou moeten
zijn. Ook zijn de BWS leden lichtelijk unheimisch bij de kleur blauw, daar waar
de proefpersonen in een van Annemiek’s onderzoeken deze kleur juist als het
prettigst ervoeren – misschien waren het Italianen (Zampini et al, 2007)? Overigens
blijkt zowel in de theorie als ook in deze proeverij de mate waarin men de
kleur ervaart als prettig, of rust-, of juist energiegevend, niet te correleren
met hoe men de wijnen beoordeelt.
Wat zat er dan in de glazen? Niet iedereen herkende een droge
en een halfdroge Riesling uit Duitsland. Veel werd Gewürztraminer genoemd, de
proeverij van Willem-Jan van 2 weken terug heeft indruk gemaakt! Die twee
wijnen, van Kallfells, proefden we in iedere serie (bij alle vier kleuren). Meer
specifiek ging het om de Königslay-Terrassen Trocken en Feinherb, met resp. 7.9
en 19,2 gram restsuiker. Het lijkt er dus inderdaad op dat de scores (Annemiek
vroeg om maar liefst 10 scores voor ieder van de 2 wijnen) verschillen per
serie. Persoonlijk zou ik het interessant vinden om de resultaten af te zetten
tegen eenzelfde experiment (dus steeds dubbelblind dezelfde 2 wijnen) in juist
een constant blijvend omgevingslicht. Verschillen de scores dan nog steeds
(significant) per serie?
We doen ook een serie rood. Rode wijnen zijn in de
experiment waarnaar Annemieke verwijst niet wetenschappelijk getest; toch eens
kijken wat wij er van maken. De wijnen blijken twee Carmenères, wat mij betreft
een vaker wel dan niet nogal uitgesproken groenige (pun not intended) druif met
paprikatonen. De producent is Viña Falernia, het terroir Elqui Valley. De luxe-cuvée Pedriscal is enorm houtgedomineerd.
Hier moet je van houden, scribent dezes doet dat niet, maar enkele leden wel;
Saskia vindt beide wijnen heerlijk – in welke kleur licht dan ook.
De uitdrinker is weer de Königslay-Terrassen, maar dan dit
keer de Beerenauslesee, met maar liefst 155 gram restsuiker en 1,5 keer de
zuren van de eerdere versies. De mooiste wijn van de avond, in ‘gewoon’ TL
licht J -
met nog enkele minuten een wat rozig nagloei-effect.
Verslag en proefnotities Rob van Ginneken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten