zaterdag 4 november 2017

Chianti van ster-oenologen

Giulio Gambelli, stamvader van een generatie talentvolle wijnmakers
Rob van Ginneken neemt ons mee naar Chianti, alwaar ster-oenologen hun sporen hebben nagelaten. Achtereenvolgens en chronologisch passeren de revue: Giulio Gambelli, Giacomo Tachis, Franco Bernabei, Carlo Ferrini, Alberto Antonini.

Na een indrinker, gaan we van start met een wijn welke is beïnvloed door Giulio Gambelli (1925 - 2012) of eigenlijk zijn assistent/opvolger Paolo Salvi. Giulio Gambelli zelf is immers overleden. Gambelli was in feite de stamvader van latere Chianti top-oenologen. Hij was the maestro assaggiatore (meester proever) en is trouw gebleven aan de traditionele stijl. We rekenen Fattoria Rodáno, Chianti Classico Riserva, Viacosta, 2013 gemakshalve aan hem toe. De wijn heeft een heldere bruine rand, is rijk aan turks fruit, kersen, laurier, drop en vanille.

Giacomo Tachis
Deze wijn staat naast een wijn uit de stal van Giacomo Tachis (1933 - 2016), voormalig technisch directeur van Antinori. Hij stond ook aan de wieg van Sassicaia, Tignanello en Solaia. Wij proeven Marchesi Antinori, Tignanello Toscana IGT, 2012. Mooi donkerrood, veel cassis, beetje hout, wat munt en ceder. En in de mond weer cassis, en toch ook nog een “golf zuur”.

Franco Bernabei
De tweede serie is beïnvloed door Franco Bernabei (1952 - ). Bernabei, staat bekend om het gebruik van computers om de inhoud van vaten te kunnen analyseren, waarmee overigens niet gezegd is dat de wijnen zelf hi-tech zijn! Wij proeven Fattoria di Fèlsina Berardenga, Chianti Classico, 2013 en Fontodi, Chianti Classico, 2013. De Fèlsina is moderner en voorzien van warm rijk fruit. Fontodi is klassieker, met wat meer ‘stal’.

Carlo Ferrini
We vervolgen met Carlo Ferrini (1954 - ). Ferrini studeerde aan de universiteit van Florence. Hij staat voor een integrale benadering vanaf de aanplant tot in de fles. Hij grossiert in Tre Bicchieri. We proeven drie wijnen. Fattoria La Massa Toscana IGT, 2014 heeft caramel, framboos, aardbei, melkchocolade en bitters uit druivenpit. Een mooie neus, evenwichtig en “kort”. Het tweede glas is Marchesi Mazzei, Ser Lapo, Chianti Classico Riserva, 2013. De meningen zijn zeer verdeeld, variërend van moderner, lafjes en eenvoudige wijn tot prachtige wijn. Hieruit blijkt maar weer eens dat smaken verschillen! De derde wijn van deze serie bekoort de meesten. Het is Barone Ricasoli, Brolio, Chianti Classico Riserva, 2013. Kersen, stevige zuren, pure chocolade, iets minder bitters, heel fijn en een mooie intensiteit.

Alberto Antonini
De laatste twee wijnen horen bij Alberto Antonini (1959 - ). Antonini was op al (relatief) jonge leeftijd wijnmeester bij Antinori. Hij studeerde aan de universiteit van Bordeaux en is een veel geconsulteerd oenoloog. Hij adviseert ongeveer 30 Toscaanse wijnmakers en is ook nog elders in Italië en wereldwijd actief. We proeven twee wijnen an zijn familiedomein, waar hij uiteraard wijn compleet naar zijn hand kan zetten: Poggiotondo. De eerste is Chianti Superiore, 2014, de tweede Chianti Riserva, 2011. De Superiore is een jonge biologische wijn en heeft nog een prikkeltje. Het is een frivole wijn met duidelijk aanwezige alcohol. De tweede, Riserva, heeft al meer ‘leeftijd’, wat te merken is als turf, ceder, leer en toch ook aardig wat hout. Enkelen van ons herkennen Mon Cheri of een kersbonbon met een beet op het steeltje.

Ter afsluiting van de proeverij heeft Rob een gast uitgenodigd. Als grand finale krijgen we geouderd bier voorgezet. Achtereenvolgens drie jaargangen van Hertog Jan, Grand Prestige, 2017, 2014 en 2011. Ten opzichte van de jongste heeft 2014 wat meer caramel en heeft de oudste kenmerken van kool en koffie.

Al met al kijken we terug op een hele mooie proeverij, met een bijzondere finale.

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman

1 opmerking:

Rob van Ginneken zei

Voor de volledigheid: Ferrini is al enkele jaren niet meer bij La Massa betrokken, en dus ook niet verantwoordelijk voor deze wijn uit 2015/