Madirans zijn échte liefhebberswijnen

Als David Koenen zijn flessen ’s middags per auto naar het proeflokaal brengt om ’s avonds met de fiets naar zijn proeverij te gaan (“niet spugen vanavond!”), dan weet je meteen genoeg. Ik tel een onwaarschijnlijk hoog aantal sterren bij de blinde Madiran proeverij. Voor mijn smaak waren er maar twee ‘off’ flessen: Montus 2003 (onprettige neus, eendimensionaal) en Bouscassé 1993 (te overheersende zuren en opdrogende tannines). En dan betwijfel ik ook nog of dat niet ligt aan de flessen. Want we proefden enkele topklasse wijnen, zoals Chapelle Lenclos 1990, Château Bouscassé 1996 Vieilles Vignes, Château Bouscassé 1998 Vieilles Vignes en voor mij dé wijn van de avond: Château Montus 1995 Cuvee Prestige. Madiran ligt in Zuid West Frankrijk en staat bekend om zijn stevige wijnen van de tannatdruif. Wijnen die jeugdig vooral charmeren met een interessante neus en afschrikken door een bikkelharde smaak. Wijnen die moeten rijpen. Aan het eind van de avond dacht ik “tussen 7 en 12 jaar oud kun je er het beste vanaf blijven”. Dan zitten de topdomeinen ook dicht en dat is zonde. Kortom: échte liefhebberswijnen, die je met een gerust hart in een ver en laag hoekje van de kelder weglegt. Maar is het moment van openen eenmaal daar… dan kunnen Madirans enorm imponeren en beleef je een klein wonder.

Die dekselse David zette in de eerste serie twee wijnen die maar liefst vijf jaar verschillen in leeftijd, maar toch dezelfde jeugdige karakteristieken hebben.

Château Montus 2002, Madiran

Kindermoord, zou ik van papier denken. Of milder: dat moet nu toch beginnen te komen… De werkelijkheid? Het is een ontzettend lekker glas wijn. In de neus donkere chocolade, mocca en cacao, herfstbos ook. Boerser dan de volgende wijn. Weliswaar nog veel tannines, maar ook een wijn die duidelijk is balans is. Sappige eetwijn. Paul noemt de neus typisch tannat: inktig, romig, kersen en open haard impressie.

Château Barrejat 2007, Cuvee Seduction, Madiran

Paul noemt zacht en rijp hout. Rob ruikt zoveel broodkorst dat de neus hem welhaast aan champagne doet denken. Violetrode rand, de neus is voluptueuzer en ronder met tonen van bittere chocolade en leer. Mineralen en nieuw hout. Wijn met heel veel toekomst die nu al wel lekker drinkt, elegant en met veel inhoud. Volgens David gemaakt om een verleidelijke tannat te presenteren, dat is wat mij betreft volledig gelukt.

Château Barrejat 2007, Cuvee Vieux Ceps, Madiran

Gemaakt van oude druiven (80 tot 200 jaar oud), ontzettend leuk dat deze wijn óók op tafel staat. Berry ruikt rozen, net als Hans vdH. Rob ruikt florale tonen. Mijn aantekeningen: donkere kleur met paarsviolette rand. De neus is een mooie mix van kersen, vanille, nieuw hout en stalluchttonen. Veel rondeur in de smaak, die ook een goede balans kent en een buitengewoon lekkere smaak. Ik ruik nu ook wat kreupelhout. En proef enige elegantie. Dat de wijn zo lang blijft hangen is natuurlijk een prijzenswaardig goed teken: we hebben hier te maken met mooie kwaliteit. Duidelijk weer een stap hoger dan de Seduction.

Chapelle Lenclos 1990, Madiran

Wow, een van de sterren van de avond. Hartendiefje van David. Eenentwintig jaar jong en zó fris. In 1990 vierde Berlijn voor het eerst sinds dertig jaar één nieuwjaarsfeest, stierf Greta Garbo en won AC Milan met Gullit, Rijkaard en van Basten de Europacup. ABN en AMRO bank fuseerden en werden in één klap twee keer zo groot dan de Rabobank (toen). De Polen kiezen de elektricien Lech Walesa tot President. We drinken hier een wijn met een heel respectabele leeftijd. De neus geeft mij een associatie van warme wol, wol waar net een warm strijkijzer overheen is gegaan. Sigarenkistjes. Peter vdE roemt de stevige stalneus met mocca en goed concentraat in de wijn. Zeg dat wel: er is prachtig concentraat in deze wijn, die in de mond komt met zwoele rondeur. Ik wil dit niet uitspugen. Nee hoor. Tong en gehemelte zijn trillend blij met dit karaktervolle vocht. Er zit véél energie in deze wijn, geen spoor van verval. Ontzettend knap gemaakt dus.

Château Bouscasse 1996 Vieilles Vignes, Madiran

Zijn de ‘gewone’ cuvees van dit domein geen straf om te drinken (2003 stelde Montus in de schaduw en 2001 is karaktervol en te jong om nu te drinken), bij geouderde vieilles vignes krijgt dit domein écht allure. Dakpannenbruin aan de rand van de kenmerkende diepzwarte kleur. In de neus geitenstront (lekker). Peperkoekkruiden. Enorm mooi onderliggend fruit! Deze wijn heeft klasse en dat uit zich in een rijke en voorname smaak. Leer en pruimen als de wijn langer in het glas is. Dit is echt een elegant glas met een wellicht iets te prominent bittertje. Hangt lang na. Echte dinerwijn, zei Rob, and he’s right.

Château Bouscasse 1998 Vieilles Vignes, Madiran

Ook 1997 die op tafel stond is prachtig, maar 1998 steelt de show. Hartendiefje van David. In de neus een fruitcocktail met strontimpressie. Voller dan 1997, voornaam. In de neus sigarenkistjeshout en morellenkersen. In mijn boekje staat: ‘Tju, wát een rijke neus!!!’ Ongelofelijk complex. De wijn is vettig in het glas, prachtig op dronk nu. Hap sap, met een klein zoetje in de smaak. Jan ruikt turf, tuinaarde en kreupelhout in de neus. Kees naast héél veel fruit ook koffie. Drie *-sterrenwijn. Bloedmooi glas wijn.

Château Montus 2001 Cuvee Prestige, Madiran

Wijnbouwer Alain Brumont van dit domein is de man die Madiran op de kaart heeft gezet. Madiran is een uitstekend alternatief voor héél kostbaar geworden Grand Cru Classe Bordeaux. Ik meen dat de Engelse deskundige Steven Spurrier géén 2009 Bordeaux voorkoop meer wilde kopen vanwege de extreme prijzen, Madiran is een uitstekend alternatief is zijn mening. Is dat nou wel zo? Deze van oude stokken gemaakte wijn, nu tien jaar oud, toont aan van wel. Zwartrode kleur. Superieure fruitneus en zwoele rondeur in de smaak. Kees ruikt chocolade, pruimenjam. Ik ruik ook wat gekookte melk. De wijn had maar liefst vijf uur in de karaf gestaan, “en toch blijft het werken om er iets uit te krijgen”, zei David. En dat is wel waar, dit is geen allemansvriend. Espresso ruiken we ook in de neus. En toch is deze wijn uit een rijk jaar met zijn zoetje in de smaak een sappig glas dat wijnproevers voor zich inneemt. Innemende wijn.

Château Montus 1995 Cuvee Prestige, Madiran

Hartendiefje van David. Drie *-sterrenwijn. Zwartrode kleur. Heel voorname neus met ongelofelijk veel impressies: expresseive garriguekruiden, cacao, leer, kruidnagel. De wijn kent een enorme rijkdom, heeft een perfecte balans in de mond, enorme concentratie en is goed op dronk. Echt zo’n wijn waar niets bij te wensen valt (nou ja, een mooi stukje vlees, of lekker oude boerenkaas dan).

Brumaire Bouscassé 2006, Cuvee novembre, Pacherenc du Vic Bilh

Marsepein, honing en amandelen in de neus, zegt Jac. Vijgen en dadels, aldus Jan. Gekruide neus, zegt Nello. Ik ruik perziktonen en botytris. Prachtige neus en een spannende en elegante smaak. Nergens stroperig, steeds elegant. Roomboterbabbelaar. Heerlijk glas om een opkomend lentedepressietje de kop in te drukken. Of op het terras bij de eerste zonnestralen op rokjesdag.

Voortreffelijke proeverij die met een dik applaus werd beloond.