Blog opgenomen in nieuwe website

Informatie en proefnotities over de Brabantse Wijnsocieteit kan je voortaan vinden op www.brabantsewijnsocieteit.nl | Deze blog is daarin opgenomen. 

Jura wijnen zijn 'hard to get'

Het wijngaard areaal van Jura is minder dan 1% van de Franse wijngaarden. Te klein om bekend te worden. Behalve bij kenners. Maar zelfs die zullen moeten toegeven: de wijnen spelen ‘hard to get’. Ze hebben vaak een oxydatief karakter. De wijnen zijn een tikkeltje afstandelijk. De liehfhebber moet er moeite voor doen, het zijn wijnen voor een ‘acquired taste’. Veel wijnliefhebbers hebben een fragiel ego. Ze willen instant genot. Waarom vijf of tien jaar wachten? Als een wijn hautain gesloten blijft, is de kans dat je de wijn in het hart sluit minimaal. Hoe was dat tijdens deze proeverij? 

Eric Hoepelman zette meteen een interessante wijn neer, een Pet’Nat van Jean Francois Ganevat, genoemd naar zijn hond: Rott’Fall’r vin petillant. Een wijn gemaakt van riesling, dat je vooral uit de smaak kan opmaken: heerlijk hoge zuren met veel spanning. De geur verovert me snel: veel mineralen, een positief stinkertje, een heel rijke geur, een Grand Seigneur staat in mijn aantekeningen. 

Daarna krijgen we vier wijnen van het Château d’Arlay, twee jaargangen chardonnay en twee jaargangen pinot noir. Het zijn druiven die in andere landen en streken de basis zijn voor heel charmerende wijnen. Waardoor liefhebbers hun hart eraan verpand hebben. Maar dat zou je niet zeggen bij deze Jura wijnen. De chardonnay’s met appelation Côtes de Jura hebben beiden iets strafs. Ze zijn zes maanden gerijpt op eiken fusten. De jaargang 2000 geeft een amandelassociatie, waar 2004 iets van perzik heeft. Beiden zijn geen wijnen die je lekker opentrekt om bij de tv een glas te drinken, dat zou ze enorm tekort doen en bezorgt jezelf een moeilijke avond. Het zijn bij uitstek dinerwijnen. De pinot noirs hebben maar liefst vier jaar houtopvoeding gehad. De 2014 was introvert, iets van paddestoelen, een wijn om alle finesses van te ontdekken met wijnvrienden. De jaargang 2008 speelt ook hard to get, maar gééft uiteindelijk meer. Half transparant, een tikje dof. In de geur mocca, toffee en fruit. Later ook mint. Door de tannines wat ontoegeeflijk, aantrekkelijker bij eten dan zo.

Een klein flesje is vaak een voorteken voor een bijzondere wijn. Nu ook. Savagnin de Gelée, Côtes de Jura uit 2001 van Sylvie & Luc Boilley Fremiot. Wat searchwerk. De Gelée betekent vaak dat de druiven na Allerheiligen zijn geoogst. Een bijzondere wijn die niet ieder jaar wordt gemaakt. Echt een vondst van Eric. Een van zijn hartendiefjes. Geen wonder. Zeer heldere kleur, een enorm rijke geur met vijgen, perzik, honingtonen. Echt een meditatiewijn. Geweldige balans en een smaak met een heel schaal met noten. Heel bijzonder, vloeibaar geluk. 

Hierna volgen twee wijnen waar Jura om gekend is: vin jaune, wijn die meer dan zes jaar rijpte in fust onder een koek van gist. De wijn is altijd geconcentreerd, maximale opbrengst 30 hl/ha. De koek van gist noemen ze ‘voille’. De wijnboer verliest 38% van zijn wijn door verdamping, het deel voor de engelen. De wijn wordt op flessen van 62 centiliter gebotteld, de zogenaamde clavelin. Deze oxydatieve wijn verkrijgt extra rijkdom door rijping. Het is een wijn die bijna oneindig bewaard kan worden. 

Chateau Chalon 2000 Dennis Chevassu

Mooi oxydatief. Een schaal met noten, enorm rijke geur, geconcentreerde intense smaak. 

Chateau Chalon 2009 Domaine Berthet Bondet

Nog intenser, een vage impressie van terpetijn, de geur van de wolhokken in de oude textielfabriek waar nu museum de Pont gevestigd is, zest van mandarijn, cashewnoten, zachte aandronk, geweldige balans, liefelijk, een van de grootste Franse wijnen. 

We sluiten de proeverij af met drie vin de paille, van ingedroogde druiven. Alle drie prachtig, graduele verschillen. Er staat een hartendiefje van Eric bij: Château l’Etoile 1998 van de AOC l’Etoile. Mahonie kleur, vijgen in de geur, prachtige balans, toffee, lang nahangend. Krenten. 

Het is te hopen dat het niet opnieuw zeven jaar duurt voor we een Jura proeverij in het programma opnemen. De Jura is een kennersgebied. Klasse dat Eric deze wijnen bij elkaar bracht en deze leerzame proeverij in het programma liet opnemen.

¡Benvinguts a Empordà!

Wederom is het Just Krijn gelukt wijnen mee te nemen vanuit Spanje in zijn koffers. Alles moest met het vliegtuig mee en wat een geluk dat hij begin maart is geweest net voor de crisis. Dit maal heeft hij het noordelijkste stukje Spanje de Empordà bezocht. 

De wijnen die Just heeft meegenomen komen van een gespecialiseerde winkel in lokale producten Celler d’en Xiqui in Gerona, hoofdstad van Cataluna. De wijnen worden geproduceerd door kleine wijnboeren uit de Empordà. Steeds meer boeren zetten daar hun deuren open voor bezoekers die willen ontdekken waar deze unieke wijnen vandaan komen. Just heeft gekozen voor garnacha wit, grijs en rode varianten en per producent twee wijnen. We proeven het hele spectrum om zo een indruk te krijgen wat het gebied te bieden heeft.

De wijnen werden niet blind geproefd zodat we ons goed konden focussen op de smaak van de druif. We begonnen met een indrinker Kremant17 (Masia Serra) Brut Nature, 100% witte Grenache. Licht geel, fijne mousse, volgens Kees een fruitige neus, zoetje in de afdronk, een leuke cava, terwijl Maarten ook tonen van gist, noot en citrus ontdekte, soepele aanzet, niet zo heel veel zuren, een korte afdronk, een aangename wijn.

De serie van 3 witte wijnen (mix granache wit, grijs en macabeo), waarvan de eerste van het wijnhuis Celler Pujol Cargol (Masarac) is. Donker geel, gegiste appel, peer. Frisse zuren, fruit, bittertjes in mond, lange afdronk boterig.

Gerard vond deze wijn goudgeel, aanzet citrus, stevig bittertje, hout belegen, prachtige zuren klein zoetje. Maar ook door anderen werden gom, salie, salmiak rijp geel fruit en een lange afdronk benoemd. De tweede witte wijn is van Celler Arché Pagès, Cartesius blanc 2018, granatxa blanc heel licht geel, fruit grassige tonen, en volgens Rob van K. mineralig, kruidig, ziltig en mooi in balans. En de derde van Mas Llunes, Singulars Vinyes Velles, 2016, cariñena blanca; licht geel, petroleum maar ook fruitige neus met eikentoets, romig. In mond heel veel fruit, milde bitters, citrustonen, beetje lobbig. De bitters werden benoemd als stevig in de aanzet en blijvend aanwezig in de afdronk, Rob wordt er blij van.

Dan gaan we drie rood proeven, alle driegemaakt van de Garnacha druif waarbij de eerste en derde wijn beide ecologische zijn.

De eerste wijn is van Mas Geli, Negre 2018, garnatxa negra in Pals, wordt ecologisch verbouwd en met de hand geplukt. Jammer dat deze fles kurk heeft. De tweede wijn uit deze serie komt uit Mollet De Peralada (net boven Figueres en ten zuiden van de Franse grens). Deze microwijn komt uit een microklimaat en worden verwerkt in een microvinificatie-installatie. Enkelvoudige cépagewijnen van oude wijngaarden met inheemse variëteiten die een extreme tipiciteit vertonen. Microwijnen zijn kleine uitvoeringen die worden gemaakt in 10 kleine afzettingen van slechts 1000 liter capaciteit onder zeer gecontroleerde omstandigheden. 

Het wijnhuis Celler la Vinyeta, (Microvins, garnatxa negra 2016) plaats alle informatie van de wijn op de fles. Proefnotities van deze wijn met 14 maanden houtrijping zijn robijnrood, kruidig ziltig braam, zwarte bes, anijs mooi rood fruit, drop, zachte tannine, rood en zwart fruitpeperig in de afdronk. Claartje vindt dit de mooiste wijn van de drie, zwarte kersen laurier drop mooie aanzet ook laurierdrop.

De derde wijn van Pere Guardiola, Joncària negre, Granatxa negra 2015 met 16 maanden hout, is paarsrood: braam bes, venkel hout en vanille, stevige tannine droog in mond, zwarte bes vanille fruitige zuren. Rob van G. vindt dit echt paars, heeft een  intense neus, stevige droge tannine, tabak, ook een mooie wijn. Leila vindt het echt een eet-, culinaire wijn, lekker bij stoofvlees.

Dan volgt de derde serie van de cariñena druif van drie verschillende wijnhuizen: Celler Pujol Cargol (Masarac),( el misatger samsó negre selecció, 2017, van hetzelfde huis als van de eerste witte wijn). Tweede fles Pere Guariola, Anhel de Empordà Samsó barrica 2015 en de derde: Celler la Vinyeta, Microvins , 2016, waarvan we ook de Garnacha druif gehad hebben in de vorige serie.

Alle drie zijn ze diep zwart rood van kleur en hebben een hoog alcoholpercentage (14,5%)

Volgens Willem Jan is het nuttig om bij deze serie eerst snel te ruiken, eerste fruitig, tweede stallucht, derde stevige stallucht met teer. Uiteindelijk zijn bij de laatste twee de stalluchten verdwenen. Vervolgens komt er een overvloed aan proefnotities naar boven. De tweede cassis melk vergisting, de eerste heel veel fruit, derde in overdrive richting steviger en zoeter, krenten pruimen cassis behoorlijke wat aan smaak daar binnenkomt. De eerste is echt onderscheidende, vrolijke noot, minder zwaar dik aangezet. Tweede redelijke tannine, derde wel droog maar niet aan tannine eerste fris zuur, tweede is wat zoeter in aanzet terwijl minder dan 0, 4 van 1 naar 3 meer droppig gevoel. 1 doordrinken, 2 lukt niet om hele fles leeg te krijgen, derde bij eten zo vol van smaak. Tja zegt Hans, wat kun je daar nog aan toevoegen en geeft aan de voorkeur voor nummer drie te hebben maar alle drie zijn mooi. Leila valt meer voor de eerste toch wel intense, met peper en vanille, en minder tannine. Just vind de eerste verassend fruitig. 

Dan komen er nog twee wijnen van dezelfde cariñena druif van het wijnhuis Vin d’O (Vinyes d’Olivardots) in Capmany, Girona. De Empordà DO (Denominació d’Origen) heeft zeer heterogene gronden, waarvan het merendeel een zanderige textuur en een laag gehalte aan organisch materiaal heeft. Dit is ideaal voor de wijnbouw van hoge kwaliteit. De bodems zijn grotendeels zuur en het gebied varieert in hoogte van zeeniveau tot een hoogte van 260 m.

 

Het is belangrijk om te weten dat in de Empordà-vlakte de alluviale gronden overheersen, terwijl in de bergachtige gebieden en op de berghellingen de gronden leisteenachtig en granietachtig zijn. Dit was te proeven in de laatste serie rood van het wijnhuis Vd’O; de Vd’O 1.12 Samsó (cariñena) –Pisarra 2012 van de leisteen ondergrond (1100 flessen) en Vd'O 2.12 Samsó (cariñena)- Sorra 2012 afkomstig van de zandbodem. Opvallend was de geur van beide flessen. Men vond de eerste wat kurk hebben. 

De tweede een rooklucht net als bij rookthee. Het fruit was er moeilijk doorheen te ruiken, wel volgens Eric gerookte paprika, in de mond een zachte aanzet ook rokerigheid maar ook zwarte kersen, zachte tannine, laurierdrop. Een heerlijke wijn, mooi in balans.

Uitdrinker van het huis Pere Guardiola, Torre de Capmany Garnatxa de Empordà gran reserva een zoete garnache, hout gerijpt behoorlijk veel alcohol. Amberkleurig. Geur van boterbabbelaar komt je tegemoet. Karamel rozijnen, zuurtjes en zoetjes in balans gedroogde abrikoos. Kees vindt dit lekker hij is niet log zou hij zo kunnen kopen. Mooie zoete zuren.Er staat geen jaartal op en alle informatie is in het catalaans. Deze wijn heeft 2016 en 2017 een medaille gekregen, dus van 2015?

Al met al heeft deze proeverij uit de Emporda DO  op iedereen indruk gemaakt. Zeker de moeite waard om de kleine wijnproducenten te bezoeken in dit gebied.

Proefnotities en verslag Annemiek Vermeijlen

Rhône doorproeven met ontdekkingen

Diederick Swagemakers heeft zijn hart verpand aan de Rhône streek. Hij zet ons drie witte wijnen voor, één bijzondere rosé en zeven rode wijnen. De proeverij is uitstekend gedocumenteerd én bij de wijnen vertelt Diederick persoonlijke ervaringen van bezoeken.

Domaine De Saint Cosme, ‘Les Deux Albion’ 2018

Een eenvoudige classificatie, maar de wijngaarden liggen tegen Gigondas aan. Principauté D’Orange. Gemaakt van 40% Viognier. 20% Marsanne, 30% Picpoul, 4% Clairette, 3% Ugni blanc en 3% Bourboulenc. Een heerlijk begin, ook al omdat ik écht veel impressies van de geur meekrijg. Die is heel expressief met jasmijn, nougat, banaan, warempel zelfs wat koffie en mocca. Stevige witte wijn, hap sap, met een bittertje en zuren die vooral in de afdronk zich manifesteren.

Saint-Jospeh ‘Le paradis Saint Pierre’ 2016 Pierre et Jérome Coursodon
Gemaakt van 95% Marsanne en 5% Rousanne. De wijn kreeg een jaar houtrijping en dat is goed te proeven, tikje dominant, fijn als je dat lekker vindt. Rob ruikt perzik, mineraal en vanille. Veel karakter, goede balans met interessante afdronk. Een wijn om bij te eten, die kan wel wat hebben. Ik zoek op wat een mooie combinatie is: gebakken heilbot met kaassaus en knoflook. Waarvan akte.

Domaine Lafond Rosé L’esprit De Roc-Epine 2018

Uit het gebied dat de mooiste rosé van Frankrijk levert: Tavel. Gemaakt van 60% Grenache, 10% Cinsault, 10% syrah, 5% Carignan en dan zelfs nog: Clairette, Picpoul, Bourboulenc, Mourvedre. Er zijn maar 2.000 flessen van gemaakt, bij de wijn is geen sulfiet toegevoegd en dat maakt de wijn kwetsbaar. Een snuf houtopvoeding (4 weken, eenderde van de wijn). Gekoeld voortreffelijk met warm weer, ik ruik nauwelijks iets, prettig zuurtje. Martijn benoemt tabak en zoethout.

De prettige ‘eenvoudige’ Côtes du Rhone Domaine de Saint Cosme 2016 staat in mijn aantekeningen als een bek vol wijn met veel kracht en prettige zuren. Langer in het glas ontwikkelt zich een mooie kersimpressie.

Twee Gigondas domeinen bezocht Diederick, niet de minste, een met de charme van de traditioneel werkende wijnboer en een met hypermoderne installaties. Domaine de Raspail-Ay 2015 is voor veel proevers een bekende. Koffie, chocolade en veel kracht typeert Berry. Rijp fruit, menthol, etherisch typeert Noel. Hartendiefje van Diederick. Domaine de Santa Duc 2015 heeft Italiaanse dakpannenbruine kleur, geroosterde hazelnoot en een licht verbrande geur. Berry heeft positieve notities bij de constatering dat de wijn iets minder balans heeft: leer, ceder, nat hout, belegen, kersen en nog tannines.

In de derde serie stond een regelrechte verrassing.

Côte Rôtie ‘Brune et Blonde’ 2006 E. Guigal
Gemaakt van 96% Syrah en 4% Viognier. Deze wijn is een feestje om te drinken. Nadat ik mijn neus in het glas had gestoken, was de eerste aantekening: Deftig! Een prachtige en harmonieuze geur met tonen van bospaddenstoelen, mocca en nougat. Eigenlijk niet zoveel te wensen. Marten typeert de wijn mooi met pruim en vijf, elegantie! Just proeft braam in de smaak en ruikt herfstbos, leer en tabak. Aan níets is te proeven dat deze wijn al veertien jaar oud is. Heeft bovendien nog potentieel.

Chateau Pesquié 2012 Cuvee Artemia ~ Ventoux

Gemaakt van gelijke delen Grenache en Syrah. Nooit eerder proefde ik zo’n serieuze en grootse Ventoux. Kardinaalpaarse rand en overduidelijk morellenkersen, die lekkere zwoele geur waardoor je meteen weet: Syrah. Peperig, expressief en rijk.

Uitgebalanceerd, fluwelig, heel soepel.

De afsluitende Rasteau uit 2015 Domaine de Beaurenard, Vin Doux Naturel, is er een waar menig proever voor wakker gemaakt mag worden: erg mooi door een fraaie balans met uitgebalanceerde zoetheid.

Heerlijke proeverij!