Zuid Italiaanse wijnen…. Klinkt als….

Wijnhuis Mastroberardino

Klinkt als… Caricante. Aglianico. Fiano. Falanghina. Greco. Primitivo. Klinkt als… operazangers ? Voetballers ? Maffiabazen ? Medicijnen ? Inlandse meren ? Bergtoppen ? Ach, als je je fantasie de vrije loop laat, dan brengen die grijze cellen je werkelijk in alle hoeken van de kamer. De werkelijkheid is niet heel poëtisch, het zijn druiven. De druiven van Italiaanse wijnen die Martijn de Groot op tafel zet met als motto: het andere Italië. We proeven wijnen uit Sicilië, Campanië, Apulië en Basilicata. Het zijn nogal ongelijksoortige gebieden: Sicilië heeft met 100.000 hectares ongeveer net zoveel als álle wijngebieden in Duitsland bij elkaar, Basiliata heeft iets meer dan 50 hectares, da’s net zoveel als château Gloria in Saint Julien. Van de genoemde druiven is de kans het grootst dat iemand Primitivo kent en heeft gedronken. De andere wijnen hebben soms faam bij liefhebbers. Een selectie van de wijnen die we proefden. 

La Stipula Millesimato 2012 Cantina del Notaio, metodo classico spumante brut

100% Aglianico. Cantina del Notaio is een biologisch wijnhuis dat is gespecialiseerd in Aglianico. Deze Brut heeft 18 maanden ‘sur lattes’ gerijpt. Goudgeel. Deze wijn heeft diepgang, zegt Paul heel treffend. Een mooie zweem van Turks fruit in de geur, jasmijn ook. Veel concentraat in de smaak met tonen van amandel en abrikoospit. Nuances en complexiteit. Echt een fraaie bubbel!

Morabianca 2016 Mastroberardino, Falanghina

100% Falanghina. Historische producent in Campanië, die verschillende inheemse druivensoorten voor uitsterven heeft behoed. Kwaliteitshuis. Deze witte wijn ziet er waterig uit, ik ruik wat citrusvruchten die ook in de smaak terugkomen. Mist wat verfijning, de wijn doet me aan Chablis denken – en die gedachte komt nog vaker terug in deze proeverij. Toos typeert de wijn als fruitig, peperig en een stevige eetwijn. 

Bagnare 2016 Cantine Due Palme, Fiano

100% Fiano. Mineraal en vettig, zegt Toos die de wijn niet zo lekker vindt. Ik ruik amandelen en proef bitters, goede balans. Fijne witte wijn uit Apulië. 

Novaserra 2016 Mastroberardino, Greco di Tufo

100% Greco. Kruisbessen zegt Kees. Kruidig volgens Paul. Boterig en fris noemt Annemiek de wijn. Deze witte wijn maakt indruk op mij. Amandelen en bloemen in de geur. Stevige wijn (eetwijn) met veel karakter. Deze wijn heeft dat schraal-positieve van Chablis. Erg goed. 

Sessantanni 2013 Fuedi di San Marzano, Primitivo di Manduria

100% Primitivo. 60 jaar oude stokken. Just zegt niet veel te ruiken, maar komt als altijd goed los: bosvruchten, zoete bramen, leer, jammig. Krachtig, zegt Paul, veel nieuw hout en Mon Cherie. Veel zuren en zoet, zegt Berry, die kersen én zoete bramen proeft. Ik vind de geur pure kwaliteit met een rubbertje en mocca dat zich doorzet in de uitgebalanceerde smaak. 

Nativ 2012 Eremo San Quirico

100% Aglianico. 18 maanden houtrijping. Tot 200 jaar oude stokken. Bijna ondoorzichtig. Ik ruik wat dennennaalden, conifeer en veel kruiden. Zoetige aanzet en dan een enorm concentraat. Deze wijn is een charmeur. Diederick benoemt cacao. HansH benoemt bramen, een rijpige en romige wijn, heel goed in balans. Toos ruikt laurier, cederhout en peper. Een droppige wijn, een stevige dame, zegt Toos. 

Radici Taurasi 2010 Mastroberardino, Aglianico

100% Aglianico. Prachtige geur met morellenkersen. Donkere kleur maar wel half doorzichtig met wat dakpannenbruine rand. Heel veel karakter. Ik vind dit een hele leuk wijn omdat ie van zichzelf best wel koppig is, ontoegeeflijk en daarom leuk. Een stoere jongen, aldus Toos. 

Sicilië

Rallo Solera 20 jaar oude Marsala

100% Grillo. Hier mag je mij wakker voor maken. Walnoten, pecannoten, vijgen en krenten, maar vooral een excellente balans. Wat is het zonde dat Marsala uit de mode is – en daarom moeilijk te vinden. Een werkelijk mooie Marsala zoals deze, die kan tegen iedere dessertwijn op. De wijn is ook beslist niet zoet. De uitstekende balans staat voorop.

Pracht proeverij die volgens Martijn moeiteloos herhaald kan worden – met andere druiven maar net zoveel kwaliteit.

Start nieuw seizoen. Werkavond met boodschap: we moeten vaker decanteren

Waarom decanteren we niet vaker?, vraagt Berry. Het is een retorische vraag. We moeten vaker decanteren, dan genieten we nog meer. We gaan deze proeverij zien waarom. Door zijn aard zijn werkavonden vaak wat chaotisch. Eric bedwingt die met een fraaie line up. We proeven zeventien wijnen maar liefst. Wijnen die zijn ingezet met een knipoog naar het thema voor het volgende seizoen. Trouvailles. Icoonwijnen. En natuurlijk fraaie flessen die opvallen door een mooie prijs/kwaliteitverhouding. Een selectie in dit verslag.

Beginnen met…bubbels natuurlijk

We starten het seizoen met mousserende wijnen. De rosé uit Marken van Marcello Frederico metodo classico extra brut is gemaakt van 80% Verdicchio en 20% Montepuciano. Opmerkelijk oranjekleurig (goede wijn voor Koningsdag), geur van sinaasappelzest en wat citrus, frisse zuren en heel duidelijke bitters in de afdronk. Lekker bij gerookte zalm. Of het lenteterras. Champagne Baron Albert 2008 Een ode aan de Franse schrijver en dichter Jean de la Fontaine. Gemaakt van 80% Chardonnay (15% rijpte in eikenhouten vaten), 10% Pinot Meunier en 10% Pinot Noir. Zeven jaar gerijpt voor degorgement. Klassieke champagne, schenken bij een verjaardag. Aperitief. Doorschenken bij de maaltijd. Veel zure appeltjes, true to type.  

Antech, Blanquette de Limoux is gemaakt van Chenin, Chardonnay en Mauzac. De wijn rijpte vijftien maanden op fles. Ideale bubbel bij een roerei op zondagmorgen, een brunchwijn. Of alternatief als aperitief voor champagne. Er zit een klein zoetje in deze mousserende wijn en veel kruidigheid in de geur. Drie totaal verschillende wijnen, voor verschillende momenten.

Mooiste witte wijn met beste prijs/kwaliteit verhouding

ALLGO 2015 Dão Branco, CM Wines

Gemaakt van de Encruzado druif. Hans H zegt dat liefhebbers van chardonnay deze druif waarderen. Sterker nog: ik dacht dat het chardonnay wás. Het is een super lekkere wijn, licht geel van kleur met wat vanille, mineralen en leisteen, een fijn tikje zwoel en goede balans. Bij het maken van dit verslag nog even opgezocht… hèè, deze wijn won het Perswijn Wijnconcours 2017. Er zit niet alleen Encruzado in, maar ook een beetje Uva Cão. Mooie wijn als aperitief en bij salades.

Mooiste rode wijn met beste prijs/kwaliteit verhouding 

Fleurie 2015 Domaine de la Chapelle des Bois, vieilles vignes

Domaine de la Chapelle des Bois is eigendom van Chantal & Eric Coudert-Appert. Oud familiedomein.  Het bezit telt totaal een ruime 8 hectare aanplant in zowel Fleurie als in Chiroubles. Dit is echt Beaujolais zoals het bedoeld is. Paarse kleur. Erg mooi fruit in de geur, tonnenladingen kersen, een fijne wijn met goede zuren en goed concentraat. Kan zelfs nog wat rijpen. Wijn die het goed zal doen bij wild. 

Icoonwijnen

Château Musar 2000 Bekaa Valei, Libanon

Iets heel bijzonders. Komt pas los na 3 à 4 uur dubbel decanteren. Dat zegt de laatste commentator op cellar tracker, die ik bij het maken van het verslag even check. De wijn krijgt 91 punten. Het is een schril contrast met wat over de wijn wordt gezegd tijdens onze proeverij. Doet een proever denken aan ‘vin jaune’, die voelt aan dat we iets bijzonders proeven. Wie brengt dit nou op fles om te verkopen, verzucht een proever die álles mist in de wijn. Musar wit is lastig te definiëren, hevige discussie over de verfijnde wijn. Die niet los komt. En dan is het zonde om te proeven. Had gedecanteerd moeten worden. De wijn is voor tweederde gemaakt van Obaideh en voor eenderde Merwah druiven. De wijn rijpte negen maanden op Frans eiken barriques en werd vijf jaar vastgehouden voor de wijn op de markt kwam. Kleine opbrengst van 25 hl/ha. Ik vind dat we zo’n icoonwijn als Musar eigenlijk niet blind zouden moeten proeven. Wellicht komt er dit seizoen nog een herkansing.

Kermesse Elena Walch 2012 Sud Tirol

Gemaakt van Syrah, Petit Verdot, Lagrein, Merlot, Cabernet Sauvignon. Klassieke wijn met cecderhout, morrelenkersen, goede rondeur en veel tannine. Ik dacht aan een wijn uit Cahors, maar het blijkt een Noord-Italiaanse wijn te zijn. Respect!

Indrogende druiven

Il Sogno 2011, Gattinara, Travaglini

De wijn is gemaakt van Nebbiolo, goed te zien aan de lichte kleur. De naam doet de wijn recht, Il Sogno betekent de droom. De wijn doet ouder aan dan 2011. Het heeft die mooie kleur van Italiaanse dakpannen. Lekkere geur met peperkoek en mineralen. Moeilijke smaak, krentjes, enorm veel karakter, kruidig. Verfijnde wijn van 100 dagen gedroogde druiven. Opmerkelijk gebutste fles. 

NOE, PX Gonzaless Byas

Mooier dan dit zal Pedro Ximénez niet gemakkelijk worden. Volmaakt zoet, vijgen, stroop, caramel. De meester blender van Gonzaless Byass, Antonio Flores, is persoonlijk verantwoordelijk voor deze sherry. 

Fijn begin van het seizoen.

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?

Wijngaarden in Morgon

De hele Beaujolaisstreek heeft recht op de AOC benamingen beaujolais of beaujolais supérieur. De AOC Beaujolais-Villages is voorbehouden aan 39 gemeenten in het noordelijk deel van de Beaujolais. Daarbinnen mogen 10 gemeenten hun naam aan hun wijn geven. Dit zijn de 10 crus van de beaujolais. Op één na zullen ze allemaal over de tong gaan. Vanavond verkennen we de ‘crus du Beaujolais’. Van noord naar zuid zijn dit:

• Saint-Amour
• Juliénas
• Chénas
• Moulin-à-Vent
• Fleurie
• Chiroubles
• Morgon
• Régnié
• Brouilly
• Côte de Brouilly

We starten met een mousserende indrinker. Het is een aardbei-rode ‘pétillant rosé’, met een zeer fijne mousse. Toos vraagt wie denkt te weten, wat het is. Peter vermoedt dat het een Bugey is, zoals hij deze ooit dronk bij restaurant Toine Hermsen. Kebeng! Raak!! Het is Cerdon, Renardat-Fache, Bugey, méthode ancestrale, gamay, 2016. Tjeemig, wat bijzonder dat je deze zo herkent. Ongelooflijk knap!

We vervolgen met Les Salonnieres Beaujolais Blanc, Dominique Cornin, chardonnay, 2016. Hans L. maakt een vergelijking met de peersmaak van Poire Williams, met wat vanille, maar had ook een vrolijker en meer dartelheid verwacht van een chardonnay. Willem-Jan had een volle mond, en niet ‘iets wat eruit springt’. Hij vertelt ook iets over het afstellen van een perensorteermachine… Ehhh, ik raak het verhaal al snel kwijt.

Dan de eerste serie rode wijnen. Drie keer uit 2015, met bessen en kersen. Paul vindt Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon, Saint-Amour, 2015 een stevige wijn. Ik vind ‘m nog streng, droog en toch een zoetje op het eind. De tweede is Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon, Juliénas, 2015. Mooie vulling met bramen, mokka en tannine volgens Peter. De derde is Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon, Chénas, 2015. Voor mij wederom zoete aardbei, zachte aanzet, tannines en een mooi zoetje. Mooi bewaarpotentieel.

Beaujolais past prima bij een terrine

We gaan verder met drie keer gamay. En oh, wat gaan de meningen verschillen. Geur en smaak zijn niet altijd consistent. En als ik de geur zelfs vies vind, en de smaak goed, neemt HansL het omgekeerde waar. Hoe duidelijk kan het worden dat smaken verschillen. Diederick beschrijft Charly Thevenet, Grain & Granit, Régnié, gamay, 2015 - volgens mij eufemistisch - met stal, kruidig en stinkertje. HansL ruikt viooltjes. Wow, wat een verschil! Vervolgens vind ik C.G. Paris, Chiroubles, gamay, 2015, ruiken naar leer, maar onaangenaam qua smaak. Gerard roemt daarentegen het friszuur karakter, mooi zoetje en toon van kersen. Ook Diederick herkent kersen. Nou ja zeg, heb ik dan andere wijn uit dezelfde fles? De laatste van deze serie is Jean-Claude Lapalu, Cuvee de Fous, Brouilly, gamay, 2016. Weer mooi helder rood. Boeiende geur van staal, mest, aardbei en ja, zilte haring. Maar dan de smaak, oei, niet mijn smaak. HansH vindt het een rare wijn en vreemd. Gerard vindt ‘m wel mooi in balans. En ook Claartje is enthousiast en roemt de rozen. Al met al een interessante serie. Zeker met al het commentaar heb ik nog eens goed doorgeproefd om te proberen of ik hetzelfde ook kan proeven. Het lukt maar zeer ten dele.

Het eerste glas van serie drie is gevuld met Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées, Moulin-à-Vent, gamay, 2016. Kees zegt zoethout, braam en laurier. Berry: fruitig en sappig. Claartje: nat karton, frisrood fruit en rokerig. De tweede is Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées, Fleurie, 2015. Noël zegt inktig. Paul noemt fris, kers, fruit en mineraal. Berry: zwart fruit, zoethout mokka, tannine en lang. Voor Toos is dit veruit de mooiste van de avond! De serie sluiten we af met Jean-Paul Thévenet, Morgon, gamay, 2016. Berry herkent de Morgon, mist sap en wel floraal.

Gemiddeld gezien zijn we enthousiast over de crus van de beaujolais. De kwaliteit is uitstekend. De wijnmakers zijn mooi aan het upgraden. Menigeen van ons werd er vrolijk van!

We sluiten af met Domaine de Montgilet, Victor et Vincent Lebreton, Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance, chenin blanc, Loire, 2015. Toos verklapt dat deze niet uit de beaujolais komt en vraagt wie een vermoeden heeft. Peter vermoedt – in tweede instantie chenin blanc uit de Loire. En pffff, hij heeft het weer goed. Toos, dank voor deze mooie, goed opgebouwde proeverij.

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman