zondag 27 juni 2010

Langs de grenzen van Duitsland

Claartje Grielis componeerde een proeverij ‘langs de grenzen van Duitsland’. Na de Cremant d’Alsace 2002 (aangezien voor een gerijpte champagne), proefden we twee witte series. In serie 1 bleken drie Elzasser wijnen te staan (pinot gris, gewurztraminer en riesling), in serie 2 drie Oostenrijkse wijnen (grüner veltliner, sauvignon blanc en chardonnay). Daarna volgden een rode serie met vier pinot noir wijnen uit de Ahr, gevolgd door drie Oostenrijkse wijnen (Blauer Zweigelt, Blaufränkisch en Merlot), vervolgens proefden we nog drie dessertwijnen. In de witte series was er een groot onderscheid in smaken, bij de rode serie sloeg na bekendmaken van de wijnen de vertwijfeling bij mij toe.

Riesling Schlossberg Grand Cru 2005, Paul Blanck
Riesling tonen, mineraal-getypeerd, vanille ook. Sappige en tikje vluchtige smaak, goede balans. David ruikt natte kiezel, appelstroop en geeft aan dat de wijn een betere spanningsboog zou kunnen hebben, de wijn mist wat inhoud in het midden. Desalniettemin: prima wijn.

Esterházy, Chardonnay 2008 Lama, Neusiedlersee-Hügelland
Deze Oostenrijkse wijn kreeg weinig goede kritieken, maar ik ben er toch wel van gecharmeerd. Enorm houtgedomineerd, maar toch wel herkenbaar als chardonnay. Volgens mij wil de maker hier een Meursault type wijn maken en dat is uitstekend gelukt. De wijn schreeuwt erom om iets bij te eten, ik dacht bijvoorbeeld aan een bruschetta met kippenlevers of zo, en dan ontplooit zo’n wijn vaak als een pauwestaart. Een heel verdienstelijk glas, voor de liefhebbers. Het wijndomein is hypermodern (zie foto boven dit bericht).

Weingut Kreuzberg, Cuvee Noir 2008, Ahr
Jongens, jongens, wat baalde ik bij deze serie. Vier Ahr wijnen en ik had dat niet in de gaten. Luttele maanden geleden bezochten we deze huizen. Dat is dus bizar slecht voor mijn zelfvertrouwen. Links op de foto weingut Kreuzberg. Deze wijn is donker, maceration carbonique gisting en dus yoghurt-achtige neus met fruit. Hans vdH dacht zelfs aan flessen zwarte bes, zoals hij die in Spoordonk vroeger ging plukken. Mijn notities zeggen over dit aangenaam glas: vluchtige aandronk, veel zuren, mist wellicht wat body, allemansvriend. De wijn is gemaakt van dornfelder, regent en portugieser.

Weingut Kreuzberg, Spätburgunder Devonschieffer 2008, Ahr
Dit vond ik in deze serie het glas dat de meeste indruk maakt. Lichtrode kleur, duidelijk pinot noir. Caramel en ceylonthee in de neus, cederhout van sigarenkistjes ook. Levendige wijn met goede zuren, goed spel in de wijn. Waar ik in Duitsland op studiereis de wijnen van Deutzerhof duidelijk hoger aansloeg, kwam nu Kreuzberg het lekkerste over. De Deutzerhof wijnen die Claartje schonk, waren misschien wel hoger in kwaliteit, maar ook nog te bitter (Cuvee Balthasar 2007) of veel te hoekig/jong (Grosses Gewachs Mayschosser Mönchberg 2007). Wie beiden in de kelder heeft, drinkt éérst Kreuzberg of schenkt de Deutzerhof geruime tijd tevoren in een karaf over.

Esterházy Merlot 2007 Schneiderteil, Neusiedlersee-Hügelland
Dat ze in Oostenrijk goed uit de voeten kunnen met merlot bewijst deze wijn. Er was nog wel wat kritiek: Nello vind het middenstuk van de smaak ‘leeg’, David vind de wijn jamachtig. Ik heb louter mooie woorden in mijn aantekeningen en twee *-sterren: kruidige neus met een rubbertje, goede balans in de smaak met duidelijke fluweeltoets, zéér aangenaam glas.

Esterházy Blaufrankisch 2007 Föllig, Neusiedlersee-Hügelland
De écht goede proevers gaan voor de wijn van autochtone druiven, zoals deze Blaufränkisch. Mijn aantekeningen zeggen: cederhout, strak en straf met nogal wat bitters. Jan gaat echter helemaal uit zijn dak van deze wijn: morellenkersen, pruimen, framboos, kruiden en een pepertje. Ook Gerard noemt deze wijn de lekkerste uit de serie. David ruikt drop, gember en framboos en zegt dat de wijn vooral wint op balans en elegantie. Ik buig diep mijn hoofd.

Weingut Schäfer-Fröhlich, Riesling Auslese 2007, Nahe
Op de fles van deze wijn staat de naam van de wijngaard, die de wijn absoluut een extra charme geeft en waar je je tong over kunt laten struikelen: Schlossböckelheimer Felsenberg. Wát een wijn: in de neus een karrevracht ananas, enorm fruitgetypeerd. Ook wat caramel, uitstekende zuren en goede concentratie, dit is een reflectiewijn in optima forma. Jummie-in-het-kwadraat.

Hans L heeft een associatieve geest en bedacht dat als de proeverij ‘langs de grenzen van Duitsland’ heet, het bijzonder gepast is om een wijn te schenken van de beschermheilige van de reizigers, Christoffel. En zo proefden we nog een Beerenauslese wijn van de Findling druif, een natuurlijke mutatie van de Müller Thurgau. Bijzonder. In de neus zaten tonen van zoethout en anijs.

zaterdag 19 juni 2010

Zomerwijnen voor fijnproevers

Gul, expressief, feestelijk uitgelaten en ongecompliceerd. Een glas koele Beaujolais is dé zomerwijn bij uitstek. Elf plaatsen hebben een eigen appellation controlee: de crus de Beaujolais. Hans van der Horst laat al vele jaren nu en dan die crus naast elkaar proeven. Daar ben ik hem zeer dankbaar voor, want er is nu een vak in de kelder gereserveerd voor Brouilly en Morgon, die ik op deze proeverijen heb leren waarderen als de crus die mij het best bevallen. De nuances en verschillen proeven tussen de Crus is niet eenvoudig, onderscheiden om welke appellation het gaat, dat is écht een werkje voor de fijnproevers.

Domaine des Braves 2008, Regnie, Paul Cinquin
Het eerste glas dat op tafel stond en wat mij betreft een van de beste. Het méést true-to-type. Paars violet van kleur, een gulle neus met veel expressie, goede en liefelijke zuren en een sappige en milde smaak. Charmeur.

Chateau du Chapitre 2007, Brouilly
Helderrode kleur, in de neus een combinatie van framboos en mineralen en een smaak die opvalt door een combinatie van sap, strengheid en een bittertje. Aangenaam.

Domaine Gaget 2007, Morgon Cote du Puy
Zeer lichte kleur, een neus met een stinkertje, even dacht ik zelfs onzuiver, een volle smaak met wat mineralen/steen, robuust en met veel kracht. Nello noemt de wijn verleidelijk.

Domaine Desperrier 2007, Moulin-a-Vent, Clos de la Pierre Monopole
Claartje ruikt bloemen, ik ruik ook nog kreupelhout in de verfijnde neus. Dit is een goede wijn die nog wel even mag liggen, er zijn nog wat tannines, goede zuren en hangt mooi na.

Domaine Desperrier 2005, Moulin-a-Vent, Clos de la Pierre Monopole
En zó worden je wensen meteen vervult: Hans zette in de laatste serie drie 2005 Crus naast elkaar. Ik hoorde veel goedkeurend gemompel bij deze vijf jaar gerijpte wijnen. Adam ruikt in de Moulin-a-Vent anijs en mint. Het is een serieuze neus: rijk! Zelfs wat lichte truffel. Mooie zuren, ik vind de neus zelfs iets beter dan de smaak, de wijn smaakt na afloop fantastisch bij de reblochon van Paul.
Domaine de la Creuze Noir 2005, Julienas, D en C Martin
Rob noemt deze wijn een crowd-pleaser (allemansvriend) en geeft de voorkeur aan de Morgon 2005. Ik vind dit misschien wel de mooiste wijn in de proeverij. Doffe kleur. En de neus is – wat staat in mijn aantekeningen? – vies! Rioolputje. Vies, staat er. De gamay is zich dus aan het ontwikkelen naar een Bourgogneneus, een stalluchtje, mest. De smaak is echter waanzinnig mooi: aangenaam, rondeur, vlot en frivool. Hmmm. Als je dit in de kelder hebt, puur geluk.

Domaine Gaget 2005, Morgon Cote du Puy
De mooiste wijn zegt Rob. Ik ruik licht caramel, kreupelhout, de smaak is volslank, best wel prettig, een goede balans en – toegegeven - héél verfijnd.

Domaine des Chazelles 2000, Vendange de Novembre, J Ghaland
Dit is een curieus glas: chardonnay die geoogst is in november. Het domein ligt in Viré-Clisse. In de neus: griotten en marsepein, Sinterklaasneus, een zweem van jasmijn ook. Dikke wijn, vrij hoog in alcohol en ook in bitters. Waar je misschien door de neus een zoete wijn verwacht, is het een kurkdroog glas. Wijnvriend Henk – die Hans aan zijn fantastische collectie Crus helpt en goed thuis is in Beaujolais – geeft aan dat de wijn prima combineert met ganzelever. Die dromen we er even bij.

zaterdag 12 juni 2010

Grosses Gewächs uit Rheinhessen imponeren

We proeven Rheinhessen. Elf flessen Grosses Gewächs. Acht Rieslings van vier tophuizen uit Rheinhessen, ter vergelijking drie Rieslings uit Nahe, Pfalz en Rheingau en sluiten af met van ieder Rheinhessen wijngoed een Beerenauslese of Trockenbeerenauslese. Inderdaad: dat is een droomscenario. Hans Lodewijkx regisseerde de proeverij met de precisie die Duitsers wereldwijd faam bezorgt. 17 *-sterren staan in mijn aantekeningen bij de elf GG flessen en daarna nog eens 10 *-sterren bij de zoeterikken. Het was een memorabele avond. En een prettig vooruitzicht dat Hans nog meer Duitse gebieden in proeverijen aan bod wil laten komen.

Niersteiner Ölberg 2007 GG, Kühling-Gillot, Bodenheim
Zweem van goud. Een neus met mineralen, meloen en kruidigheid. Deze wijn lijkt iets ronder dan de Niersteiner Pettenthal 2006 GG, die een veel expressievere neus heeft. We drinken een wijn met veel inhoud die fraai complex is. Verfijnde wijn. Afkomstig van de Roter Hang (zie foto).


Höllberg 2007 GG, Weingut Wagner-Stempel, Siefersheim
Hartendiefje van Hans. Toos noemt de neus expressief, exotisch en de wijn heel verfijnd. Ik ruik wat peer en veel mineralen, maar denk dat de neus zelfs nog gesloten is. Nu een milde wijn met goede positieve zuren.


Heerkretz 2007 GG, Weingut Wagner-Stempel, Siefersheim
Toos noemt deze wijn iets boerser. Ik vind het een flirt! Het kan verkeren. Jammer dat de neus nog weinig geeft. Hans vertelt dat we deze wijnen eigenlijk nog 3 à 4 jaar zouden moeten laten liggen. Op de tong is deze wijn heerlijke sappig met goede, milde zuren, een uitstekende balans en een flirterige aantrekkelijkheid.
Kirchspiel 2007 GG, Weingut Wittmann, Westhofen
Veel te jong om nu te proeven, maar we beleven al wel plezier aan de wijn. Dat komt door een hele rijke neus met mineralen. Hele viefe zuren die de wijn elegantie geven. Ik leer hier dat klei in de grond de wijn meer fruit en rondingen geeft, waar kalkgrond een mineraliger wijn oplevert. David benoemt het fruit als rijpe grapefruit. Erg mooi glas.


Hubacker 2007 GG, Weingut Keller, Flörsheim-Dalsheim
We proeven twee jaren van deze wijnakker van hetzelfde huis. De foto boven dit artikel is van de plaats waar dit wijngoed is gevestigd. De jongste wijn is naar mijn idee gesloten, moet nog liggen, wel een vriendelijke wijn met goede balans. Richard ruikt méér, dat hij benoemt als peer, jasmijn en lavendel. Deze wijn is een ongeslepen diamant.

Hubacker 2006 GG, Weingut Keller, Flörsheim-Dalsheim
Nee… dan de wijn die één jaar ouder is. Een rijke neus met roomboterbabbelaar, mineralen en een stalimpressie. Wowow! Deze wijn geeft zich nu goed: een geweldig zoetje die de wijn rondeur geeft en hapsap, prachtige balans. Ik ben erg onder de indruk.

Drie flessen waren er deze proefavond geblindeerd en iedereen geeft over deze wijnen een mening. Ik kan me niet herinneren dat dit eerder gebeurde. Zo kreeg het blindproeven toch een plaats op deze strakke proeverij. De Bockenauer Felseneck 2007 GG van weingut Schäfer-Frohlich uit de Nahe is een tikje kruidig en nog wat wild in de mond. Kiedrich Grafenberg 2007 GG van weingut Robert Weil uit de Rheingau heeft méér: body, concentraat en verfijning. Erg mooie wijn. Jan roemt het tropisch fruit, Paul noemt de wijn mollig en Nello zegt de wijn vooral door de mineralen lekker te vinden. Wat mij betreft was de Pfalz wijn uit deze serie helemaal top.

Forster Pechstein 2007 GG, Reichsrat van Buhl, Deidesheim, Pfalz
Richard noemt deze wijn vrolijk. David zegt rijk maar kort. Nello proeft wit fruit en zegt de wijn schitterend te vinden door de complexiteit. De neus geeft mineralen en peer. De smaak is sappig met viefe zuren. Hele goede balans. Bij terugproeven komt de neus helemaal open: geurig en verfijnd glas.

Serie Zoeterikken
Weingut Keller, Cuvee Pius 2005, Beerenauslese
Lichte kleur, tikje waterig zelfs. Neus met mango, perzik en botytristonen. Liefelijke en harmonieuze wijn met perfecte balans en uitstekende prijs/kwaliteit verhouding.


Weingut Wagner-Stempel, Höllberg 2004, Beerenauslese
Wijn gemaakt van druiven die zijn aangetast door de edele rotting (Edelfaulle, zie foto). Dat zulke lelijke druifjes tot zo'n goddelijk drankje leiden, waarbij zelfs de meest verstokte atheïst gaat twijfelen aan zijn in graniet gebeitelde overtuigingen. Oud goudgeel. Een wijn waar je aan blíjft ruiken: rijpe perzikken, anijs, venkel en vooral heel veel rabarbercrumble. Prachtige zuren en dezelfde rijpe perzikken in de smaak. Wow-wijn! Ik vind deze wijn nagenoeg perfect: drie *-sterren. Zoveel is zeker: dit is een Hemels glas.

Weingut Kühling-Gillot, Ölberg 2007, Riesling Louis, Trockenbeerenauslese
Dit is een wijn om met gesloten ogen en nipperderwijs te genieten. Volle wijn met rondeur, geconcentreerd perziksap. De neus doet me denken aan de geconcentreerde olie-achtige geur van de oude stoommachine in het textielmuseum (positief).



Weingut Wittman, Morstein 2003, Trockenbeerenauslese
Morstein staat hiernaast op de foto. Mineralen, goede zuren en toch een volronde smaak, geweldig diksap, nee: nectar.

zondag 6 juni 2010

Ambitie blijft overeind na GP Saint Hubert

Team Blackberries (Berry Marinussen, Richard van Oorschot en Nello Pischedda) en W-watchers (Noël Geisen, David Koenen en Peter van den Besselaar) slaagden er vandaag niet in een podiumplaats te bemachtigen bij de 27e Grand Prix Saint Hubert, de ultieme uitdaging voor de wijnliefhebber. We legden een goede basis met broodjes van Prinsheerlijk, waarbij de Amsterdamse ossenworst het populairst was. Bij de tien rode wijn kregen we veertien landen/gebieden; per wijn konden de teams dan vervolgens kiezen uit vijf landen als herkomst. Samensteller Fred Nijhuis (foto) nam iedereen flink bij de neus – en voelde dat ook wel een beetje aan – door dit jaar géén Franse wijn op te nemen. Daar reken je niet op. En ieder jaar staat er wel een écht curieus glas bij, dat was dit jaar de rode cornalin uit Zwitserland. Nóóit eerder gedronken, maar absoluut een goed glas wijn.

We proefden achtereenvolgens: pinot noir uit Kaiserstuhl/Duitsland, cornalin uit Valais/Zwitserland, mencia uit Bierzo/Spanje, Carmenere uit Chili, zweigelt uit Oostenrijk, corvina en cordinella in Amarone de Valpolicella/Noord-Italië, shiraz uit Australië, cabernet sauvignon uit Californië, merlot uit Paarl/Zuid Afrika en Malbec uit Argentinië. We hadden dit keer onze tijd héél hard nodig, nadat we in stilte een uur lang ieder individueel de wijnen hadden besnuffeld en de proef op de tong namen. We genoten daarna van de traditionele Nam Kee lunch (het restaurant is vernieuwd en nu horen de karakteristieke badkamertegels aan de wand helaas voorgoed tot het verleden) en koffiedrinken en mensen kijken op de Waagmarkt. Fred Nijhuis maakte in de middag bekend dat de winnaars (team Vinos) 8 van de tien wijn goed wisten te plaatsen. Respect! Natuurlijk hadden we nog veel na te praten, want in een team sneuvelen goede antwoorden altijd in de discussie. Enfin, één ding is zeker: de ambitie om een podiumplaats te behalen blijft overeind.

Op het Wine & Food festival proefden we verschillende Rosés in een hele prettige entourage. Daarbij vielen de Cabernet de Saumur 2009 van Langlois Chateau op als een fijne terraswijn, de Musar Jeune Rosé 2008 uit de Bekaa Vallei in Libanon als een eigenzinnige eetwijn. Champagne Grand Rosé van Gosset is een feestelijke en opwekkende champagne. Van Château Simone 2008 Palette Rosé was ik enorm onder de indruk (wel kostbaar spul): venkel, rozemarijn en mint in de neus, rondeur en pit in het glas met een heel serieus bittertje. Prachtglas van grenache, cinsault en mourverdre.

zaterdag 5 juni 2010

Herken de Duitser, of: hoe neem ik veel proevers bij de neus...

In zes series steeds een Duitse wijn herkennen, vijf series van twee en een van drie wijnen. Je kunt hier verschillende strategieën volgen: letterlijk determineren wát is de Duitse wijn (bijvoorbeeld beoordelen op ‘bloemigheid’)? Een goede huis-tuin-en-keuken-techniek lijkt mij: dit is zó lekker, dat is de Duitse wijn. De scepticus redenereert dan weer andersom: dit is zó lekker, dat kan niet uit Duitsland komen. Berry verzamelde flessen uit allerlei gebieden in Duitsland. En had veel plezier in mijn aankondigingsmail van de proeverij (“Dat moet te doen zijn”). Peter van den Ende zei naar de proeverij rijdend: als hij nou eens Zwitserse, Oostenrijkse en Elzasser wijnen ernaast zet… Ik hoefde niet eens lang na te denken… om mijn grote mond wijselijk te houden. Oef! Zó had ik niet over de proeverij nagedacht. Nu ik de proeverij op papier nog eens bekijk: twee series tegen Oostenrijk, een tegen Zwitserland, een serie tegen Frankrijk en Italië, dan een serie tegen Italië en tot slot als klap op de vuurpijl een Duitse wijn tegen een Franse Grand Cru Classé. En steeds druivensoorten die kloppen. Ik heb bewondering voor de deskundige wijze waarop Berry Marinussen de proeverij componeerde. Geweldig goed gedaan!

De Duitse weissburgunder is wat mij betreft vergelijkbaar met de Oostenrijkse weissburgunder. Achteraf blijkt de Duitser bloemig te zijn. Oke, bij de serie met riesling determineer ik de bloemige wijn dus als Duitser. Fout! De Prinz von Hessen 2007 uit Rheingau heeft ’t niet, terwijl de volgende wijn het wél heeft. En zo pakt Berry de proevers steeds bij de neus...

Riesling Smaragd 2007, Weingut Alzinger, Wachau, Oostenrijk
In de neus bloemig en mineralig. Peren ook. Sappig glas, true to type riesling. Mooi hoor. Paul noemt de wijn een zonnetje in het glas, zuiver en met goede balans. Hans L. zegt de wijn kruidig te vinden. Wijn die 96 punten krijgt van onze Amerikaanse vriend Robert P. En een hartendief van Berry.

In de eerste rode serie staan Spätburgunders.

Spätburgunder 2007, Walporzheimer Krauterberg, Dagernova, Ahr
De Zwiterse spätburgunder vind ik een tikje kortaf. Deze Duitse wijn heeft een doorzichtige kleur met bruine rand. Evident caramel in de neus, best aangenaam, maar ook iets stoffigs. De smaak is… wat zal ik zeggen… streng, met amandelbittters, tannines die verraden dat wellicht de steeltjes van de druiventrossen zijn meegeperst. Houtrijping? Duidelijk een liefhebbersglas.

In de (kostbare) serie die volgt, waardeer ik de Duitse wijn minder, een Spätburgunder 2005 van weingut Bernard Huber. De Passopiscario 2005 uit Sicilië is fraai, maar de Bourgogne steelt wat mij betreft de show.

Beaune Champs-Pimont 2007, Premier Cru, Domaine Jacques Prieur Paars donkere kleur, prettige neus met framboos. Volle, ronde smaak met veel goede zuren, bittertje in de afdronk. Jan roemt de geweldige neus met bakken rood fruit, laurier en stallucht. Nello noemt de kersen in combinatie met mooie zuren. Fijn glas.

Weingut Ziereisen, Syrah Tafelwein 2007, Gestad
Syrah uit Duitsland, jawel. Krijgt ook nog 91 punten van Gault Millau. Volkomen terecht. Bessige neus met iets stoffigs en onbestemds, mooie zuren in de smaak, bitters. Geen overdonderende complexiteit (mag je dat verwachten?), maar zeer correct glas en fijn om te genieten. Noël noemt de neus een ‘Hermitage’ neus en herkent acuut de syrah, ook aan de koffie in de smaak.

Planeta 2006, Syrah, Sicilië
Hans vdH zegt dat de wijn véél smaak heeft, véél body en modern gemaakt. Ik ken de neus enige verfijning toe, en ruik Mon Cherie kersen, chocolade en vijgen. Dit is een mollige, volronde wijn, sappig met veel inhoud en ook nog een goede balans. Dit glas heeft véél te bieden, expressief!

In de laastste serie gebeurt precies wat ik verwachtte. De Grand Cru Classé delft het onderspit tegen een wondermooie Duitse rode wijn. Wowowow!

Weingut Knipser, Pfalz, Cuvee X 2006, Pfalz
Donkere kleur, zwoel expressieve neus met anijs en mint. Volle wijn in de aanzet, de tannines plakken nog aan de tanden. Maar dan vóóral heel veel verfijning en elegantie. Wow, respect past bij deze wijn. De wijn zet een Château Belgrave 2003 in de schaduw. Cuvee X is het paradepaardje van het wijndomein, helemaal gebaseerd op de klassieke Bordeaux blend: cabernet sauvignon, cabernet franc en merlot. De wijn is met de grootst mogelijke zorg gemaakt. Met een groene oogst in de zomer, dat is het wegknippen van trossen, om de opbrengst te verminderen en de kwaliteit van de trossen te vergroten. Handgeplukt, beginnend in oktober en vaak doorlopend tot november. Met strenge selectie van druiventrossen vóór de persing. Alle druiven worden gekneusd, nadat de trossen zijn vewijderd. De gisting vindt plaats na de traditionele methoden van fermentatie. De jonge wijn verblijft korte tijd op tanks, waarna de wijn in houten vaten de malolactische gisting ondergaat. Het appelzuur wordt omgezet in het milde melkzuur, en de wijn wint in zachtheid en volheid. De rijping in barriques van verschillende soorten duurt maar liefst 28 maanden. Toch was dat hout in deze wijn enorm goed verweven en was het de Franse Bordeaux die me tegenstond vanwege de dominante houttonen. De cuvee X heeft zoete tannines, zegt Nello, veel zwarte bessen en is goed gebalanceerd. Mooi om zo’n topwijn uit Duitsland te proeven!