zaterdag 11 oktober 2014

Trouvailles!

Een proeverij met liefhebberswijnen. Bij iedere geproefde wijn staan *-sterretjes in mijn aantekeningen. We proeven blind en dat bepaalt onze stemming enorm. Verrassing en ongeloof als we een wijn hadden moeten herkennen. Verrassing en verrukking als we een wijn na de proef op de tong nóg beter willen leren kennen. We proeven heel diverse wijnen, van vrijbuiter Alexandre Jouveaux's vin de table tot Grand Seigneur Boyd-Cantenac, van de uitdager van de gevestigde orde tot de welhaast versteende elite.

Borgo Molino 2011 Prosecco de Valdobbiadene, Brut Millesimato
Gemaakt van  geselecteerde Glera druiven die zijn geteelde op de Cru de Valdobbiadene heuvels. Claartje roept de discussie op of we bij een mousserende wijn nou wel of niet walsen. Niet gewalst is de geur bescheiden, wel gewalst ruiken we meer: peer, amandel, viooltjes, tonen van paddestoelen, geroosterd brood/gist. Fris plezierige smaak met tonen van peer en lichte citrusbitters. Verfijnd glas.

Combarnier NV Chardonnay, vin de table uit Macon
De eerste wijn die nieuw lid Martin inbrengt is meteen zeer de moeite waard en bijzonder. Mijnheer Jouveaux heeft het niet zo op de Franse wetgeving en dus is zijn wijn een gewone vin de table de France. Harold Hamersma is enthousiast over de wijnen, die “heerlijk onvolmaakt zijn en die de meeste proevers naast zich neerzetten omdat ze de wijnen te wild, te veeleisend, onhandelbaar, raar en zelfs te vluchtig in hun zuurgraad vinden. Terwijl het juist de meest energieke wijnen zijn die mijn hart sneller doen slaan.” Hamersma heeft net als wij een geoefende tong, dus… dat moet goed komen. De commentaren zijn heel gevarieerd op deze wijn die nog maar net in de fles zit. Mooslucht en madeiratonen, zegt Kees. Géén magere wijn, zegt Nello. Mijn aantekeningen: troebele aanblik, de éérste associatie die ik krijg is Müller Thurgau, helemaal fout dus. Wat langer open en zeker aan het eind van de proeverij heeft de geur vanille en mineralen. De smaak moet nog goed in balans komen, heeft nu strakke bitters en hoge zuurgraad. Boeiend glas.

Crozes Hermitage 2000, Alain Graillot
Onbegrijpelijk mooie geur met een enorme wow-factor: ik zou mijn hand ervoor in het vuur steken dat dit een pinot noir is. Maar nee: syrah van maar liefst veertien jaar oud. Kersen, bramen, tabak, zaaalige geur. Een wijn waar je aan blijft ruiken. De smaak vertoont nu lichte afbraakzuren, maar what the hell, hier is de geur eten en drinken tegelijk.

Clos des Menuts 1998 Saint Emilion
Hout, stal en aards tegelijkertijd. De geur opent zich als een pauwestaart. De aardsheid komt ook terug in de wat ontoegeeflijke smaak. Mooie bitters en goede zuren, een smakelijke wijn, zegt Henk. Kees roemt de deftige neus met laurier, ceder en sigaar.  

Château Boyd Cantenac 1999 Margaux
Strenge neus, wat atypisch voor zijn AOC. Ook wat uitbundige tonen aan rafelrandjes. Warme smaak, rondeur in de smaak, wat drop en espresso. Uitermate evenwichtig en lang nahangend. Fraai. 

Mooie proefavond.


Geen opmerkingen: