Sommige avonden bij de wijnsociëteit overheerst de meligheid. Vaak heeft dat te maken met het weer, soms ook met andere factoren. Wat het deze week was, Joost mag het weten, maar er viel een boel te lachen. Adam van der Linden had duidelijk zijn best gedaan. Zijn proeverij "Raad land en druif" was een goede training voor proefwedstrijden. Het idee was een klein wedstrijdje te houden (inclusief fles-voor-thuis voor de winnaar), met scoringstabellen en alles. De 15 wijnen waren *bijna* allemaal uit verschillende landen en van verschillende druiven. Bijna, zodat we niet konden gaan afstrepen, aldus Adam. Een mooie kluif voor de societeitsleden.
Af en toe heb je zo'n wijn die je, als organisator, niet per sé mooi vind, maar wel interessant. Zo ook een van de eerste wijnen: Voirin-Jumel Coteaux Champenois blanc 2007. Uit de Champagne dus, waar de foto is gemaakt boven deze blogpost, met een adembenemende lucht. Een stille chardonnay die goed aangeeft waarom er zoveel bruisende wijn wordt gemaakt in de Champagne. In de neus had de wijn wat peren en toast, met al een klein ouderingsneusje. In de smaak vooral veel hoge zuren, een kleine spritz en een idee van bronwater. Heel leuk om te proeven, vooral blind. De meeste proevers zaten in de richting van de Jura (savagnin etc).
De volgende serie was deels lastig, deels minder moeilijk. Het was een paar dat liet zien wat voor moois er uit de nieuwe wereld kan komen. Om te beginnen Esk Valley chardonnay 2007 Hawkes Bay, Nieuw Zeeland. Een prachtig voorbeeld van een ingetogen nieuwe wereld chardonnay; rokerige, minerale neus, met wat caramel van de houtbehandeling. In de smaak een volle aanzet met wat hout, veel vulling maar prachtig in balans door de middelhoge zuren. Een elegante krachtpatser.
Hiernaast stond iets dat bijna niet herkend werd; een ingetogen chenin blanc uit Zuid Afrika. De Spier Private Collection chenin blanc 2007 had een vrij kleine (dichte?) neus, kruidig met een toets van lijm. Dan een sappige aanzet met een frisse, spannende body; iets zilt zelfs.
Een van de hartendiefjes van Adam van de avond kwam uit Argentinië: een mooie malbec-expressie van de Pascual Toso reserve 2005 Mendoza, Argentinie. De neus verraad bij deze wijn zijn nieuwe wereld afkomst (iets jammig), maar doet je daar direct aan twijfelen door zijn port-neus en zijn (languedoc) wierrook toets. In de smaak een zachte, fruitige aanzet, maar weer wat karaktervolle tannines, iets lijm-toets en vrij lage alcohol impressie; waardoor er weer aan het twijfelen geslagen wordt; is dit Italië? Portugal? Een prachtig ingetogen wijn.
Het lijkt traditie te worden, maar ook Adam had reserves bij de hand om eventuele missers te compenseren. Door een fles met kurk kwam, een paar wijnen verder, vriend malbec weer om de hoek kijken. Deze keer echter uit Frankrijk. Een kelderpareltje was deze Domaine des Aires Hautes malbec 1999 Vin des Pays d'Oc. Al weer zo'n 12 jaar oud, maar de neus zat nog vrij ver dicht. Een prachtige complexe neus wel, als je hem kon vinden, met dragon, anijs, wat besjes en een vluchtige toets. In de mond gaf de wijn zich al wat meer met een sappige aanzet, een klein zoetje en frisse zuren. Een mooie subtiele wijn; totaal anders weer dan de Argentijn.
Hoe mooi de oude wereld ook blijft, de verrassingen kwamen deze avond toch uit de nieuwe. Zoals bijvoorbeeld de CU vineyards Wildwood Canyon 1999 Zinfandel.
Verslag en proefnotities Richard van Oorschot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten