vrijdag 10 december 2010

Saint Emilion: satelliet wijn op niveau van Grand Cru

Het was weer een flinke tijd geleden dat we Saint Emilion verticaal verschillende jaargangen proefden, daarom verheugde ik me erg op deze proeverij. Chateau de Lussac is een Lussac Saint Emilion, waar sinds 2000 de Belgische wijnmakers Griet Van Malderen en Hervé Laviale de scepter zwaaien. Hun wijngaard is voor 3/4 beplant met merlot en voor 1/4 met cabernet franc. De wijn rijpt 15 maanden in nieuwe eiken vaten. We proefden alle jaargangen van 2002 tot en met 2007; de oudste vond ik vermoeid en de jongste te gesloten. Alle andere jaargangen maakten indruk.

Peter van den Ende zette een gereputeerde Saint Emilion Grand Cru ernaast: we proefden vier jaargangen Château Fombrauge. Deze wijn van 3/4 merlot en 1/4 cabernet franc én cabernet sauvignon is sinds 1999 in handen van Bernard Magrez, die meestal nogal dikke wijnen maakt, Robert Parker stijl. Wijnen die gemaakt zijn om indruk te maken op proeverijen. Fombrauge rijpt 18 maanden op hout, waarvan de helft nieuw is. Alleen Fombrauge 2006 stelde teleur, een typisch ‘off year’ – misschien had de wijnkeldermeester huwelijksperikelen. De wijn uit het niet als goed bekend staande jaargang 2002 vond ik daarentegen imponerend fraai! Uiteindelijk was de score tussen Lussac en Fombrauge in mijn boekje 2-2. Dat mag héél knap genoemd worden voor een satelliet Saint Emilion. Die Lussac is zonder meer heel koopwaardig, een trouvaille. De wijnen staan beschreven in proefvolgorde: Peter koos ervoor om te proeven van jong naar oud.

Château Fombrauge

Château Fombrauge 2007, Saint Emilion Grand Cru
Overtuigend beter dan de Lussac: cederhout en mineralen dominant in de neus, Vanille ook van nieuw hout. Mooie rijke neus, vond ik. Rob proefde pruimen, ik schreef neer Mon Cherie chocolade en een fluwelige aandronk. Toegankelijke mooie wijn.
Château de Lussac 2006, Lussac-Saint Emilion
Overtuigend beter dan de Fombrauge: streng-klassieke neus met een mondvullende aandronk, veel kracht. Nu toch ook al duidelijke rondeur te proeven, bittertje in de afdronk. Geef deze wijn een uurtje of vier, vijf in karaf en we drinken een klassieke beauty.


Château de Lussac
 Château de Lussac 2005, Lussac-Saint Emilion
Een van de mooiste wijnen van de avond. Diepdonkere kleur. Ik ben onder de indruk van de neus: romig, kruidig en verfijnd. Fruitgetypeerde neus ook. Rondeur en hap sap in de smaak, je verlangt naar een volgende slok. Mooi bittertje in de afdronk. Toos: steeds mooiere neus met terroir en kersen, zoetje in de smaak, mondvullende wijn. Kees: fijne neus, koffie, aangenaam. Wil: deze wijn springt eruit. Een klassieke Bordeaux-in-optima-forma. 18/20 in Guide Hachette, gouden medaille op het Concours Mondial de Bruxelles 2008.

Château Fombrauge 2005, Saint Emilion Grand Cru
Ook mooi, maar Lussac wint in dit jaar. Diepe kleur, kardinaalpaarse kleur, ik ruik kaneelstok in de verder gesloten neus. Toos haalt er veel meer uit: kersen, terroir en chocolade. Harde tannines in de smaak. Kees ruikt paprika, cederhout en koffie. Véél kracht staat in mijn aantekeningen, de 14,5 procent alcohol zijn goed verwerkt in een sappige en fraaie smaak, die lang nahangt.

Château de Lussac 2004, Lussac-Saint Emilion
Kijk, zo’n jaargang komt dan langzaam op dronk en dat merk je meteen aan de open neus: pruimen, kreupelhout, drop. Later ook poep en stallucht. Sappige wijn, lekker drinkend nu. Heerlijk zelfs, zei Dimph, die kersen, bramen en stallucht determineert. Kees roemt het fruit dat nog in de wijn zit.

Château Vieille-Tour-La-Rose 2005, Saint Emilion Grand Cru
Eigen import van Peter en verduveld lekker. Terroir en paprika in een likeureuze neus, die ook een Carla Bruni-strakke indruk maakt. De neus is steeds mooier als de wijn wat langer in het glas staat. Chocolade in de smaak. Mooie wijn.

Château de Lussac 2003, Lussac-Saint Emilion
En nu vind ik hem lekker, glimlachte Toos, bij de ongelofelijk mooi op dronk zijnde 2003. Gerard spreekt van een fruitbom in de smaak, milde bitters en een gewoon heerlijke wijn. Jan roemt de balans, ruikt framboos en proeft pruimedant. Nello heeft een kritiekpunt: de wijn is te zoet. Na de donkere kleur op te merken, ruik ik een verfijnde neus met chocoladelikeur. De soepele aanzet zet zich door met véél inhoud, heel veel rondeur en sap. Hangt lang na. Feestelijk glas. Hartendiefje van Peter.

Château Fombrauge 2002, Saint Emilion Grand Cru
Nog een hartendiefje van Peter. Expressieve neus met duidelijk naaldbomen. Adam herkent mint, hij roemt de wijn als complex, dik en in balans. Zéér evenwichtige smaak met Sophia Loren-achtige rondeur. Met Lussac 2005 kreeg deze wijn mijn hoogste score. De gerijpte wijnen bewijzen hoezeer het de moeite waard is om fraaie flessen in kelderhoeken te stoppen waar je ze járen kunt vergeten.

3 opmerkingen:

3 Wijngekken die dol zijn op wijn zei

Mooie proeverij en zeer interessant. Een vraagje alleen, waarom van jong naar oud? Persoonlijk zou ik het andersom doen of eerst de slechte jaren en oplopend naar de topjaren.

Martin
http://wijngekken.blogspot.com/

Peter van den Besselaar zei

Hallo Martin, leuke site heb je.
Peter van den Ende koos ervoor om in de St emilion proeverij simpelweg van jong naar oud te proeven omdat hij verwachtte dat de oudere jaargangen meer toegankelijk zouden zijn.
Ik denk dat ik op voorhand zelf ook zou zijn geeindigd met 2005 en 2002, 2003 en 2004 eerder zou zetten. Als ik dan kijk naar de *-sterretje in mijn wijnaantekeningen heeft Peter toch de beste volgorde aangehouden.
De oudere jaargangen waren meer open, genietbaar. Lussac 2002 was helaas vermoeid, maar Lussac 2003 was een plaatje en Fombrauge 2002 vond ik gezien het jaar een complete verrassing.

Rob van Ginneken zei

Ik denk dat het in principe het beste is van oud naar jong te proeven, om de hierna genoemde redenen (bron: www.wine-tastings-guide.com/vertical-wine-tasting.html)

Traditionally, wines in a tasting are served youngest to oldest, the theory being that younger wines are more simple and older wines are more complex so your palate builds up through the tasting. However, very young wines can be quite big and powerful and old wines can be subtle and mellow. So the other way around you may burn out your palate early on young burly wines and then cannot appreciate the subtleties of the older wines that come later. How you decide to order your wines in your vertical wine tasting themes is up to you but you should take the particular wines into consideration."

M.a.w. het hangt er maar vanaf hoe krachtig en tanninerijk de jonge wijnen zijn, en hoe subtiel/fragiel de oudere. En altijd goed om af te wijken van een strikt chronologische volgorde als er net als in de Bordeaux nogal grote verschillen zijn per jaar.