Italiaanse wijnen: “Oef, hier krijg ik het van aan mijn hart”

Prachtige wijnen, het eten, de kazen, cultuur. En aardige mensen. Leden van de Brabantse Wijnsociëteit hebben iets met Italië. Kees van de Wiel brengt opperbeste Italiaanse wijnen op tafel. En dat geeft nog flink wat discussie. Het valt me deze proeverij op, we zijn béter in staat om de wijnen te verwoorden, dan dat we staan te trappelen op de oorsprong van de wijn te determineren. Het cederhout, zoethout, laurier en allerlei soorten fruit vliegen je om de oren. Bijna niemand zegt met zekerheid: dit is nebbiolo, of ik eet mijn schoenen op. Of: als dit geen sangiovese is, dan… Enfin, het is en blijft ongelofelijk moeilijk, blindproeven.

Le Grillaie Melini 2009, Vernaccia di San Gimignano

Dit is de mooiste van de witte wijnen die op tafel staan. Jac ruikt honing, ananas en mineraaltonen, Paul noemt dennengeur, lychees en appel. Op de tong heeft de wijn mooie bitters, kenmerk van een serieuze witte wijn, deze evenwichtige wijn hangt bovendien mooi lang na.

Santi Solane Ripasso 2009, Valpolicella Classico Superiore

Zeer ‘agreable’ wijnen, zegt Rob over de eerste serie. Ik zou er zelfs van willen maken: plezierwijnen zijn dit. Tsjonge, wat een lekkere valpolicella. Een neus met een frambozendoosje, licht caramel en op de tong prettige rondeur. Dit is een echte flirtwijn.

Santa Christina Le Maestrelle 2009, IGT Toscane  

Noël typeert de tweede wijn als vleziger met een volle aanzet op de tong. Gerard noemt stevige bitters. Paul benoemt pruimen en tabak. Ik ruik zelfs al wat stalluchtimpressie (apart in zo’n jonge wijn), Mon Cherie kersen op de tong, hap sap concentraat, een piepklein zoetje dat deze wijn van sangiovese wijn charme geeft.

Fattoria Camigliano 2007, Rosso di Montalcino

Hartendiefje van Kees. Bertram benoemt een klein zoetje (bij tweede keer proeven), Willem zegt de zuren en tannines prettig te vinden, hij ruikt bramen. Mijn dominante impressie is pijptabak, vanille en caramel, oud hout ook. De wijn heeft al een bruine rand, de smaak is evenwichtig met mooie zuren. Verfijnd glas Rosso di Montalcino.

Péppoli Chianti 2008, Chianti

Fijne geur van viooltjes, zegt Willem. Zacht en fluwelig, aldus Bertram. Ik zie een net ontwikkelende kleur aan de rand. Herfstbos en paddestoelen in de neus, altijd lekker, zeker in deze tijd van het jaar. Ook een stoffige toon. Hoge zuurgraad, rondeur en goede balans in deze wijn van sangiovese, merlot en syrah.

Barbera d’Alba 2008 Prunotto

Hartendiefje van Kees. Diepe kleur, rood zomerfruit in de neus maar ook impressie van kruiden (rozemarijn), hap sap wijn met sappige niet dominante zuren. Aangename rondeur. Wil ruikt cederhout en tabak.

Le Volte 2008 Ornellaia, IGT Toscane

Voor mij een van de wijnen van de avond. Diepe kleur met nog paarse rand. Jan roemt de gedoseerde zuren, mooie balans en het bouquet van stalimpressies, pruimen, zoethout en laurier. Goed concentraat, kersen en chocoladetonen. Verfijnde wijn, “Body én Soul” staat in mijn aantekeningen.

 
Barolo 2006 Prunotto

Heel expressieve neus, sigarenkistje, goede balans, een bittertje op de voortong, rozenneusje. Mooi en elegant, zegt Noël, wat koffie achterin. Verteerbaar sap, zegt Rob met gevoel voor understatement. In mijn aantekeningen lees ik ook dat de wijn een ‘ontoegeeflijk trekje’ heeft. Hoe dan ook, deze wijn is eleganter te noemen dan de volgende. Dit glas en het volgende verdelen de proevers: een deel gaat voor elegantie, een deel gaat voor kracht.

Amarone della Valpolicella 2006, Villalta

Claartje zegt “ja, dit is lekker’, en geeft veel extra kleur aan die zes letters door óók vast te stellen: “dit is zo’n heftige wijn, daar krijg je het van aan je hart”. Rob noemt dit een showmaster (en dat bedoelt ie niet positief). Dimph ruikt peper en laurier, ze noemt de wijn zwoel. Mijn aantekeningen zijn heel positief: Rijke kracht in deze wijn. Koffie en een vage paprika impressie, duidelijk een Grand Seigneur. Volle rondeur met zoethout in de mond, dit is een verfijnd glas wijn.

Opening 62e seizoen: “Gij leest te veel Jan Wolkers, gij!”

Wijngaard Yves Cuilleron

Dinsdag 6 september openden we het 62^e seizoen van de Brabantse wijnsociëteit met onze traditionele werkavond. We stellen het programma samen en proeven de vakantietrouvailles. Zoals altijd is dit een bonte avond met een grote variëteit aan wijnen. We proefden o.a. wit van de Bodensee tot Bourgogne en rood van de Pfalz tot Monterey County.  Een selectie van de wijnen.

Grauburgunder 2009 Auslese, Weingut Siebenhaller, Baden Bodensee

De eerste slok van het nieuwe seizoen. Prachtige wijn met zoet/zuur balans, peer in de neus, Dimph ruikt wat marsepein. Dit is een charmant en sappig glas wijn.

Trittenheimer Apotheke 2009, Riesling Alte Reben, Clüssenrath-Weiler, Mosel

Heel frisse en mooie zuren, met een spritzige neus die zich kenmerkt door vuursteen en mineralen. Deze riesling is bovendien een krachtige wijn. Wil ruikt boter en noemt de wijn vet. Stevig glas.

Kreuzberg Spätburgunder 2008 Devonschieffer, Ahr

Een prachtige neus, vind ik, met stal en mooie carameltonen. Paul ruikt sinaasappel, en nadat hij dat zegt, ruik ik het ook. Rob noemt de wijn mineralig, tikje onrijp. Mijn aantekeningen geven juist een liefelijke wijn, met uitstekende balans en goede zuren.

Rosso di Montalcino 2005, Banfi, Toscane

Nadat de wijn is gedetermineerd, dringt de vraag zich op of Rosso di Montalcino kan rijpen. Ik herinner me dat ik schrok in de kelder van een Rosso van tien jaar oud, die ik voor een Brunello had aangezien – maar die héérlijk bleek. Deze wijn heeft zwarte bes in de wat gesloten neus. Paul ruikt espresso, zoete kers en vanille. De wijn heeft mooie zuren, finesse en verfijning. Elegante wijn, die  écht nog wel even meekan.

Collepiano 2005, Sagrantino, Arnaldo Capraï

Deze wijn roept wat discussie op. Ik proefde écht bij de eerste slok véél souplesse in de mond. Maar ja, de wijn blijkt verderop straf en heeft nog veel tannines. Zwoele neus met een rubbertoontje. Aardse tonen, gesloten neus. Veel vanille. Duidelijk een wijn met potentie maar nu erg jong gedronken. Umbrische topper van autochtone druif. Kelderschat!

Syrah 1999, Penfolds Bin 28, Australië

De oudste wijn van de avond met een neus van gekookt fruit en Mon Cherie kersen. Complex, want ook impressies van pure chocolade. Ronald ontdekt bramenjam, drop en laurier, Wil zegt pruimen. Een wijn met véél inhoud, kruidig en uitstekende balans. In mijn aantekeningen staat (écht!): sluit je ogen en je denkt aan…fotomodelallure.

Ca del Solo 2005, Nebbiolo, Santa Cruz, Monterey County

Boeiend glas met in de neus warme stenen, mineraal. Rozen moeten we ruiken, en dat doen sommige ook. In de meligheid die zo’n eerste avond ook wat in zich heeft, hoor ik zeggen: je moet je neus eens in de roos steken. En direct daarna de Brabantse zin: Gij leest te veel Jan Wolkers, gij! Die neus heeft ook tonen die proevers niet goed thuis kunnen brengen, ik hoor Claartje over koriander. Krijg zelf ook lavendelimpressie. Niet iedereen waardeert die bijzondere toon. Maar mijn aantekeningen zijn lovend: mooi belegen, ontzettend lekker glas wijn met schitterende rondeur, hap sap wijn.

Saint Joseph 2006 Les Serines, Yves Cuilleron

Deze Franse Rhônewijn is gemaakt van syrah. Charmante smaak, warm, vanille, zoethout. Dimph ruikt ook koffie en caramel. Hans noemt de wijn peperig, zwoel en vol. Verfijnd glas wijn dat in maart ook al op de proeftafel stond (kijk via de zoekfunctie). Altijd spannend om te zien of die aantekeningen een beetje overeen komen... een half jaar meer flesrijping heeft deze wijn beduidend meer 'open' gemaakt.

Zondernaam 2007 Noble Late Harvest, Stellenbosch

En onze eerste dessertwijn van het seizoen is een verrassende Zuidafrikaanse wijn van sauvignon blanc. Ronalds ogen gaan glimmen, hij ruikt honing, geconfijt fruit, bloesem en rozijnen. Wat je ruikt is wat je proeft, zegt Ronald. Ik ruik abrikoos en geniet van de perfecte balans van deze wijn. Zéér harmonieus glas wijn.