Druiven herkennen van heerlijke klassieke wijnen

De eerste proeverij van het nieuwe seizoen, ik moet een leerzame proeverij samenstellen. Dat dacht Gerard van Avendonk. Hij kiest voor een ongecompliceerd thema ‘Druiven herkennen’ dat áltijd gecompliceerd blijkt als de wijn eenmaal op de tong komt. Na de voortreffelijke Bollinger champagne proeven we twee series wit, twee series rood en  een prachtige Muscat de Saint Jean de Minervois. 

Domaine Christophe Pichon Condrieu 2012

Gemaakt van viognier, een wat strenge neus, perzik, wat lychees. Rijk in de geur, zegt Eric, niet in de smaak. De smaak heeft een goede zuurgraad. Voor mij de mooiste witte wijn op tafel, elegant. 

Eagles Nest Merlot 2008 Constancia

Gemaakt van merlot, 16 maanden houtrijping. Een donkere kleur, roodbruine rand, stinkertje in de geur, warme aandronk en heel veel kracht, de wijn zit hoog in zijn bitters en heeft veel karakter. 

Torres Mas La Plana 2010 Penedes

Gemaakt van cabernet sauvignon, maar altijd wat lastig te determineren Spaanse wijn. Met deze wijn stond Torres in 1979 ineens mondiaal op de kaart, omdat de befaamde 1970 in een blindproeverij álle Franse topwijnen versloeg. Deze 2010 is de veertigste jaargang. De wijn is wondermooi, zoveel is zeker. Een geur waar je steeds iets nieuws in ontdekt: mocca, chocolade, cacao, kersen, ladingen kersen, cederhout. De smaak is hap sap (zin in een volgende slok), fluwelig en elegant. Grote wijn. 

Château Montus 2001 Madiran Cuvee Prestige

Gemaakt van tannat, jong is deze wijn zo goed als ondrinkbaar. Nee, laat ik me zorgvuldiger uitdrukken: de wijn is dan zo gesloten dat ervan genieten moeilijk is. Dit is een druif en wijndomein die vragen om ten minste tien jaar kelder. Ik hoor verschillende proevers die menen dat de wijn nu na vijftien jaar pas genietbaar wordt. Maar dan krijg je ook wat: een bijna zwarte kleur, in de geur wat koffie en chocolade zegt Berry. Ik ruik vooral kruiden, ceder, tabak en later zelfs wat ketjap. Klassieke wijn met veel kracht en ja… ook nog heel duidelijke tannines. 

Prachtige proeverij waarin ook Elzasser riesling, nebbiolo uit Barolo en chardonnay uit Meursault op tafel stonden.

Grand Prix Saint Hubert: vierde plaats na intensief ruiken, slurpen, spuwen, opnieuw ruiken, determineren, wegstrepen, twijfelen, opnieuw ruiken, proeven, spuwen, etc

De proevers aan de Grand Prix Saint Hubert (Berry, Rob, Peter, Noël, Toos en Jaap) waren vandaag vroeg uit de veren. Zes uur opstaan, want we moeten op tijd in Amsterdam zijn. Eenmaal daar nuttigen we een extra ontbijt, want we willen een goede bodem leggen. Om tien uur gaat immers de eerste slok rode wijn op de tong. 

Het is in de broodjeszaak Prinsheerlijk aan de kop van de Zeedijk druk, heel druk. Dat kan liggen aan de vriendelijke prijzen, zegt Peter. Die leuke jongedames die ons helpen, oppert Jaap met goedkeurende blik. Ze hebben best goede koffie (illy), zegt Noël. Hoe dan ook, we zitten tussen Engels sprekende toeristen en in fluorescerend oranje werkkleding uitgedoste gemeentelijk werkers ons broodje te happen. Naar buiten kijkend zie ik een terrasganger een enorm bord met frites, worstjes en eieren naar binnen werken – ik moet mijn hoofd van die vettigheid afwenden, zo net na negenen. Met een glimlach zie ik dan een bordje met hartjes: all day breakfast! 

In het Barbizon hotel druppelen bekende gezichten binnen, sommige sommeliers en liefhebbers wagen jaar na jaar hun kansen. Als we binnengaan in de zaal – altijd een magisch moment, het ruikt alsof je een cave bij de wijnboer binnenstapt, héérlijk – zien we betere tafeltjes en een nieuwe opstelling. 

En dan begint 45 minuten intensief ruiken, slurpen, spuwen, opnieuw ruiken, determineren, wegstrepen, twijfelen, opnieuw ruiken, proeven, spuwen, etc. Om daarna vijf kwartiertjes te gaan overleggen. Fred Nijhuis maakte een mooie line up van allemaal wijnen die in de finale staan van het 28^e Proefschrift Wijnconcours. Die eerste frivole wijn, gamay? Of toch een wijn uit Duitsland. In het eerste team zijn we het over zes wijnen snel eens, over vier wijnen blijven we praten, opnieuw proeven, argumenteren en keuzes maken. En ja, zo komt bij de moeilijkste wijn ook het wijnland Azerbaijan op het formulier. En de xinomavro uit Griekenland. Maar natuurlijk ook gewoon Nebbiolo uit Piemonte, Tempranillo uit Rioja, etc. Om kwart over twaalf kennen we de uitslag, team 1 heeft vijf goede wijnen uit tien, team 2 zelfs zeven. Dat kan wel eens een podiumplaats worden, denken we. 

We wandelen op ons gemak naar Nam Kee op de Zeedijk. Daar zitten (een goed teken) meer Aziatische gasten dan Nederlanders. We genieten van de gestoomde oesters met zwarte bonen saus en daarna onder meer Tahoe met paddestoelen (een acquired taste, volgens onze voorzitter), Brocolli met knoflook, Tsa Sjieuw varkensvlees, Peking Eend, Vis in zwarte bonen saus en Ko Lu Kei kip in zoetzure saus met vruchten. Altijd een fijn moment van de dag, die traditionele Nam Kee lunch waarbij de spanning is weggevallen. 

Cabernet Sauvignon uit... Azarbaijan

Eenmaal terug gaan we meteen naar de importeur van de eerste wijn die we moesten herkennen: een Duitse Spätburgunder. En tot ons genoegen zegt de vriendelijke dame die inschenkt: “Ja, deze is wel een beetje a-typisch!” Balsem voor de ziel, want we schreven Gamay op het wedstrijdformulier. In de kapel van Barbizon staan 250 wijnen om te proeven van 46 importeurs. We kunnen de wedstrijdwijnen terugproeven (ik laaf me nog eens aan de wijn uit Azerbaijan) en alles wat we interessant vinden. Zo hebben onze deelnemers oa Condrieu, Savennnieres, Jura, Cahors, Madiran en Moezel in het glas. Ons goed presterende tweede team heeft (met één punt verschil) net geen podiumplaats kunnen bemachtigen, maar werd verdienstelijk vierde! De winnaars (het team Klassiekers) hebben 92 van de 150 te bemachtigen punten gescoord. Erg goed, proficiat! Je kunt HIER KLIKKEN en dan ga je naar de uitslag. De jury memoreert dat er een team is die een wijn van begin tot eind helemaal goed heeft gedetermineerd, de Etna Rosso, door Toos/Jaap/Noël. De juryvoorzitter zegt ook dat een team dat volgend jaar nog eens La Tulipe invult bij de wijnen door hem persoonlijk zal worden uitgesloten van verdere deelname. Tja, Brabantse humor… deheddeofdeheddenie…

Proefavond met contrasten

De werkavond is een proeverij met ontdekkingen van de leden. We proeven van een piepjonge Alvarinho 2015 tot een fraai rijpe Château Poujeaux 2003. We proeven Belgische Chardonnay van Genoels-Elderen en Slowaakse Furmint. We proeven Nebbiolo uit Chili en Merlot uit Toscane. Voor dit verslag beschrijf ik de wijn met het meest klassieke etiket en de wijn met het meest modernistische etiket. 

Scharshofberger Riesling 2007 Kabinett Egon Müller

Deze wijn geniet een mythische reputatie. Staat gewoon als derde wijn blind in de eerste serie. Jawel, daar begint het vloeibaar geluk dus meteen mee! Ongelofelijk fraaie riesling expressie, mooi vanille in de neus en prachtige zuren bij een geweldige balans. Ja, allemaal superlatieven en dat is deze wijn dubbel en dwars waard. Iedere keer een feest om te drinken. Fles Moezel met klassiek etiket. Ik denk dat de wijn in 1910 ook met dit etiket is gebotteld. 

Kappa Toscana 2013

Hip, trendy en typografisch. De fles met het modernistische etiket komt uit Toscane. Erg lekkere wijn, heel kruidig (kardemom en laurier) met tonen van mocca en toffee. Minder dan 3% autochtone druiven, 35% Syrah, 35%Cabernet Franc en 25% Cabernet Sauvignon, aangevuld met een beetje Petit Verdot. Unieke combinatie van druiven. Ook wat cassis en koffie in de geur. Nogal a-typische wijn, desalniettemin als conclusie: erg lekker. 

In deze werkavond werden twee commissies geformeerd, ter voorbereiding op de wedstrijd en ter voorbereiding van de studiereis 2017.