Een kort en
ingetogen verslag, passend bij deze dag van aanslagen in Brussel. Jaap heeft
als doelstelling ons wijnen en druiven te laten proeven uit zo ongeveer alle
streken, van het koele noorden (Vinho Verde) tot en met het warme zuiden (Alentejo).
De eerste, de indrinker van de avond, is voor velen wat ál te fris. Op een
terras, met 30 graden, wellicht erg lekker, maar op deze avond? De avessodruif
in deze blend zou voor de romigheid moeten zorgen ... maar daar zit dan ook
maar een mespuntje van in.
We proeven
vervolgens een witte Douro en de witte Va Bene uit Lissabon, een streek die
vooral mooie wijnen van arinto voortbrengt volgens Ronald de Groot in het
recente Portugalsupplement van Perswijn. Deze valt vanavond toch niet zo in de
smaak: met name aan het einde wat bitters, weer stevige zuren, niet heel open
of fruitig. De Douro doet het beter (dit collectief van wijnboeren wordt dan
ook geadviseerd door Dirk van Niepoort); een bescheiden neus, vrij volle
aanzet, wat lichte kruidigheid, geel fruit, een lekker glas.
In de tweede
serie overtuigt de Caladessa Vinho Branco door zijn goede balans en mooie fruit;
de Quinta dos Carvalhais verdeelt de groep daarentegen in uitgesproken voor- en
tegenstanders door het nogal ruime houtgebruik. Door menigeen wordt hij simpelweg
afgeserveerd als ‘vloeibaar hout’, anderen proeven daarnaast ook fruit (ik had
zelf een citroengrasimpressie), waarderen de mooie zuren, en ervaren het hout
pas in de afdronk als wellicht enigszins storend.
We maken een
bruggetje naar de rode wijnen met de Vale DaCalada Rosdao. Ik ben er zelf niet zo van onder de inruk,
maar de meeste leden waarderen de doordrinkbaarheid van deze wijn. Een
eenvoudige wijn van Quinta da Espiga staat in een serie met de Duque de Viseu,
met een klassieke structuur met zuren en tannines volgend op een neus met onder
andere cacao en vanille.
Twee
boegbeelden van Portugees rood sluiten de proeverij af: de Prazo de Roriz 2010 van
P+S (Prats + Symington) en de Quinta do Vale Meão 2013. De eerste is een van de
hartendiefjes van Jaap met een goede prijs-kwaliteit verhouding aan € 15:
donkerrood, vol en sappig, pruimen en kersen, stevig op smaak, en ook qua
structuur. Wel een wat warme afdronk. Dat laatste ook bij de Vale Meão, verder
een mooie wijn met hout, die ook de afdronk nog wat domineert. Veel te jong, en
we hebben Jaap dan ook verzocht deze wijn, verreweg de duurste van de
proeverij, over een paar jaar terug te laten komen...
De uitdrinker
is een 10 jaar oude Malmsey van Blandy’s, bleekbruin van kleur en met een prima
zoet-zuurbalans, rozijntjes en vijgen. Proefnotities van de uitdrinker zijn
over het algemeen niet zo uitgebreid bij de BWS, maar wees gerust: dit is een
puike wijn!
Verslag en proefnotities Rob van Ginneken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten