Sigaar uit eigen doos, maidenproeverij

Twan Vermeulen laat zich niet door de minste inspireren: Harry Mulisch. De fameuze schrijver beweerde dat zijn absolute leeftijd 17 jaar was, dat hij in feite altijd 17 is gebleven. Twan raakte op jonge leeftijd door Mulisch geïnteresseerd in jazz muziek, wijn drinken en sigaren roken. Met het laatste is Twan gestopt, maar hij ontleent de titel voor zijn eerste proeverij aan Mulisch. De fascinatie voor wijn en jazz is gebleven. Twan zette enkele persoonlijke favorieten op tafel én ging op zoek naar curieuze flesjes. Steeds gekocht voor de proeverij.

 

Nou moet mij toch van het hart, dat de vraag naar curieuze flesjes kaf en koren bij wijnhandelaren kan scheiden. Wie op de vraag naar curieuze flesjes voor goed geld een 38-jarige wijn uit het Entre Deux Mers gebied verkoopt, - laat ik volstrekt helder zijn - verdient geen klandizie meer. Wie overleden wijn verkoopt, verdient hoon. Daar ga je toch nooit meer toe…  Wijn kopen is een kwestie van vertrouwen. De proeverij. We beginnen met de heel toepasselijke geschonken port.

Kopke Kings Crown, Tawny Reserve Port

Een blend van Reserve Tawny Port, gebotteld ter ere van de inhuldiging van Koning Willem-Alexander op 30 april 2013. De kleur neigt warempel naar oranje. En de smaak is beslist aangenaam: mooi mollig, fluwelige aandronk, noten in de afdronk. Dezer dagen probeer iedereen te profiteren van de Oranjekoorts – ik zag abdicatiebier, Kroningsbeerenburger, Oranje vodka en nog veel meer. Deze port is een uitstekend alternatief voor de tradionele oranjebitter. Gemaakt van touriga nacional, touriga fransesca, tinta barroca en tinta roriz.

 

Rocho 2010, Bianchello del Metauro

Uit de Marche, uiterst interessante wijn door de druif Bianchello. Het is reuze lastig om die autochtone druiven bij terugproeven weer te herkennen. Een heel behoorlijk glas, zegt HansH: helder van kleur, citroen, amandel en vanille in de neus. Citrustonen in de smaak. Ik zie een goudgele kleur en ruik buxustonen (ook karakteristiek voor bijvoorbeeld sauvignon). Citrus zit ook in de neus. Dit is een pittig glas wijn met veel spel en mooie zuren. Fijn dat die autochtone druiven gehandhaafd blijven.

Montagnac 2012, pays d’Oc

De huis-chardonnay van Twan. Nello benoemt banaan, kauwgum en een bittertje. Willem-Jan ruikt zuurstok. Paul noemt de wijn wat ‘vettig’ en mist een ranke structuur. Mijn aantekeningen: mineraal in de neus en oude boerderijrozen, mooie neus. Vettige aandronk, milde wijn met niet zo veel zuren, iets viefer dan de chardonnay uit Zuid Afrika die ernaast staat.

Spätburgunder 2009, Cuvee Unique, Rheinhessen

Hartendief van Twan. De lichtrode kleur maakt dat we de pinot duidelijk herkennen. Kees benoemt tabak, leer en kers. Ik ruim zelf caramel, stal en cacao, een heel innemende smaak bij een medium geconcentreerde smaak en een wat vluchtige afdronk.

Noster Inicial 2009, Priorat

Hartendief van Twan. Jan is dat helemaal met hem eens, hij typeert de wijn als ‘versmolten goud’, alles in goede balans, wel een wat gesloten neus. Kees ruikt in de neus laurier, braam en pruimen. Rob noemt de neus ook gesloten, pittige zuren, concentraat en lijm. Ik ruik wat kers, een kruidige smaak, de wijn is nog te jong, heeft veel toekomstpotentieel en zit vrij hoog in alcohol. Gemaakt van 70% garnacha, 25% samsó en 5% cabernet sauvignon. 

Herken druif en land

Villa Maria in Marlborough

Dimph Oerlemans componeert een blindproeverij waarin we steeds druif en land determineren. We kennen het gevoel achter drie glazen: van puzzelend tot radeloos. En het gevoel als je op papier de proeverij ziet: bewondering voor de samenstelling. We proeven vijf series met vintage port 1995 toe.

Eerste serie: Elzasser riesling, Chablis chardonnay en Montagny chardonnay

 

Chablis 2010 Grand Cru Les Clos, domaine Pinson

Mooie neus, door enkele proevers wat houtgedomineerd genoemd. Ik ruim erg mooie viooltjes, Kees wat hazelnoot en vanille. Na het genieten van de neus valt in de smaak een botertoon en wat bitter op. De mooiste wijn van de serie én het hartendiefje van Dimph.

Tweede serie: Barbera d’Asti en cabernet franc uit Chinon

Wat kan dat lekker zijn, de eerste rode wijn na een witte serie. Vooral als ze romig, mild en fluwelig zijn, van die liefelijke wijnen.

De verschillende terroirs van Domaine de la Morandiere

Chinon 2010, Domaine de la Morandiere

Vieilles Vignes. Ik herkende de cabernet franc niet, dacht aan een merlot. Door die enorme romigheid, kers in de neus, cederhout, mooi! De kleur is nog mooi paars. Zachte aandronk, mild, allemansvriend.

Barbera d’Asti 2009, Elio Perrone

De wijngaard is in 1932 aangeplant, staat in de documentie, dus ook oude stokken. Ik val als een blok voor deze wijn, waarbij ik in de neus niet veel meer ruik dan nieuw hout (wel lekker hoor). Fluwelige aandronk, ik proef hoge zuren en chocolade en cacao.

Derde serie: nebbiolo uit Piemonte en malbec uit Cahors

Cahors 1997, Clos Triguedina, Prince Probus

Hartendief van Dimph. Ik wrijf nog eens even goed in mijn ogen bij de aantekeningen, maar het staat er echt: kindermoord. Gefopt! Dit is nu de tweede week achter elkaar dat we gerijpte wijn proeven en die niet echt herkennen. Twan noemt de neus ingetogen, maar haalt er véél impressies uit: tabak, kers, caramel en cederhout. Dat is ook Willem Jan gelukt, die kers, steen, rabarder, champignons/morilles determineert. Zelf ruik ik chocolade, mocca en cacao in de zwartgekleurde wijn. Ik lees verder: “een bek vol wijn, teer, trekt enorm, een nog straffe wijn.”

 

Vierde serie: tempranillo uit Ribera del Duero en malbec uit Cahors

Ribera del Duero 2009, Bagús

Een mollige wijn met leer, gestoofd fruit, vrij zacht, zegt Just. De kleur heeft een paarse rand. In de neus mineraal, ingekookte kers en ook truffeltonen. Soepele aanzet maar een karaktervolle smaak. Duidelijk een wijn met nog toekomstpotentieel.

Vijfde serie: pinot noir uit Marlborough Nieuw Zeeland en syrah uit Australië.

Met het oog op prijs/kwaliteit een interessante serie want de tweede wijn is drie keer zo duur als de eerste.

Marlborough 2010, Villa Maria

Frank determineert de wijn in heel interessante bewoordingen en kritisch: deze wijn probeert karakter te hebben, maar haalt het in mijn ogen net niet. Rick: soepel, vanille, zoetje, peper en hout. De pinot noir is te raden, nee vast te stellen aan de hand van de lichte kleur. De neus is zéér pinot noir, maar hoe definieer je dat nou? Cederhout ook. Mijn aantekeningen: rondeur, gewoon erg lekkere pinot, hangt na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn uit Nieuw Zeeland boven die uit Australië.  

Adeliade Hills 2008, Long view, the Piece Shirah

Dit is dan Franks wijn: aangenaam, aardbei en subtiel, benoemt hij. De neus heeft iets ‘raars’ zegt Toos, Noël noemt het zwavel. Rick ruikt snoepjes, laurier en eucalyptus. Ik ruik wat cacao in een vette neus die ik onterecht voor Chili aanzie. De smaak is mij te straf.

Een heerlijke proeverij waarbij ik helaas vaak ontnuchterend slecht druiven en landen herken.

Interessante buurdomeinen



Wijngaarden Château Margaux, grenzend aan Château Labegorce

Het voelt heel gek. Op de scheidslijn tussen twee wijngaarden wéét je: de wijn die is gemaakt van wijnstokken voor Château Margaux kost twaalf tot vijftien keer zoveel als de wijn van de wijnstokken van buurdomein Château Labegorce. Betalen we dan teveel voor zo’n prestigewijn? Puur kijkend naar prijs/kwaliteit is het antwoord: ja.  Maar bij prestigewijnen betalen we ook voor historie, het merk of de naam, rijpingspotentieel. De proeverij van Peter van den Besselaar heeft ‘interessante buurdomeinen’ als thema . Een van de domeinen die we proeven werd in 2012 verkocht: Le Thil Comte Clary in Pessac Leognan. Aangrenzend Château Les Carmes Haut Brion kocht 5,6 hectares; die koop verdubbelt in één klap hun wijngaard. Volgende jaren zal de wijn onder nieuwe naam en tegen een drie keer hogere prijs verkocht worden. Goed beschouwd is het wel de moeite waard om te zoeken naar interessante buurdomeinen. Vanwege onverwacht mooie kwaliteit. Omdat de wijnen een mooie prijs/kwaliteit verhouding hebben. We proeven blind een Crozes Hermitage die één derde kost van de Hermitage ernaast, de puntenwaardering voor deze wijnen verschilt maar een fractie. En toch wil ik graag wat Hermitage in de kelder leggen, omdat die tien, vijftien, twintig jaar zonder moeite kan rijpen. De absolute topwijnen betalen dat geduld terug.

 

De indrinker krijgt de laagste waardering, Crozes Hermitage 2007 Les Meysonnieres van M. Chapoutier (12,5punten).  Best opmerkelijk, want twee maanden terug prijzen we de wijn nog net niet de hemel in. We proeven niet consistent, zegt Rob. Deze avond herkennen we de Rhône en syrah niet, maar denken door de liefelijkheid en hoge zuurgraad aan Cru de Beaujolais. Het kan verkeren. Alle andere wijnen krijgen ten minste van één proever de hoogste puntenwaardering. Op één wijn na: het buurdomein van Mouton Rothschild, Château La Fleur Milon 2005 uit Pauillac (13,1 punten). Enkele proevers denken aan een foute fles. In de eerste serie proeven we belegen wijnen – géén proever komt maar in de buurt bij het raden van de leeftijd: een dertien en een achttien jaar oude wijn. We proeven de buur van Château Margaux. En geven punten volgens het COS-systeem: 3 punten voor kleur, 4 punten voor geur en 10 punten voor smaak en 3 punten voor algehele indruk/harmonie. De gemiddelde waardering van alle proevers staat vermeld; achter de punten staat vermeld wie deze wijn zijn of haar hoogste score gaf.

Château Labegorce 1995, Margaux – 14.0 punten (Noël)

Tuilé kleur, een neus van cederhout, mineralen, kreupelhout, laurier, pruimen en eucalyptus. Volstrekt harmonieus, heeft zelfs nog wat fruit, sap en rondeur. HansH noemt de geur aantrekkelijker dan de 2000.

Château Labegorce 2000, Margaux – 14.0 punten (Martin)

Vergeleken met 1995 is de smaak van deze aantrekkelijker, zegt HansH. Kees noemt de neus zwoel, met cassis, paddenstoelen en laurier. De kleur heeft duidelijk ontwikkeling, in de neus herken ik mineralen. Liefelijke en sappige smaak, nogal vluchtig. Betrekkelijk hoge zuurgraad en elegantie. Een enkele proever zegt dat deze wijn nog moet liggen…

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion – 14,7 punten (Willem Jan)

Buurdomein van Canon la Gaffeliere. De wijn heeft nog tannines maar is ook al mooi gerijpt en daardoor goed drinkbaar. In de neus tonen van leer en bramen, zegt Sebastiaan. Rob ruikt rozebottel, roemt kracht, balans en romigheid. Paul ruikt kers en cederhout. Wijn mt een mooie kruidentoon en sappigheid.

Château Cheval Brun 2006, Saint Emilion – 14,4 punten (Paul)

Buurdomein van l’Angelus. Kruidige expressieve neus, heel aangenaam met cederhout. Paul ruikt turf, aarde en mos, hij roemt de Pomerol-achtige zachtheid en elegante neus. De smaak combineert een zekere strengheid met rondeur en souplesse.

Château Patris 2010, Saint Emilion – 15,5 punten (Willem Jan, HansL, Gerard, Just)

Duurdomein van l’Angelus. Rob noemt de neus van de Patris interessanter dan Cheval Brun. Willem Jan ruikt vleeslucht, een pot met soep, zure zult, geuren die hij erg kan waarderen. Jong zwart fruit, kers, framboos en laurier. Sigarenkistje. De rondeur maakt de wijn nu erg genietbaar ondanks de aanwezige tannines, ook wat chocolade in de smaak.

Château Belle-vue 2005, Haut Medoc – 16,1 punten (Sebastiaan, Frank, Rob, Gerard, Peter)

Buurdomein van Giscours. Hartendief van Peter. Het domein in Macau grenst aan Margaux en heeft daar ook wel wat van weg. Heel donkere kleur. Willem Jan ruikt cassis, koffie en laurier. Ik ruik karrenladingen met bessen, een edele en voorname neus. Tikje zoet in de aandronk, heel fluwelige smaak, prachtige wow-wijn! En uiterst koopwaardig in mooie jaren zoals 2005. Mooiste wijn van de avond.

Château Le Thil Comte Clary, Pessac Leognan – 15,6 punten (Jan, Paul, Just, HansH, Kees)

Buurdomein van Les Carmes Haut Brion. Ik ruik stal en mineralen en proef een sappige smaak met mooie zuren en een verduveld mooie rondeur. Als ik de andere proevers hoor, doe ik vooral de neus tekort. Willem Jan ruikt steen, hooi, stal, kersen en bramen. Just ruikt bramen, zwarte bessen, cacao, aarde en truffel. Trouvaille.

Domaine du Colombier 2009, Crozes Hermitages – 15,6 punten (Claartje, Noël, Martin, Just)

Moeilijk te proeven, syrah na Bordeaux, zeggen enkele proevers. Maar ik vind het heerlijk! In de laatste serie staan een Crozes Hermitage naast de Hermitage. Proeven we terug waarom de tweede drie keer zo duur is? Rob is kritisch: vlezige wijn met zwart fruit maar ook gebrek aan zuren. Gerard ruikt zwart fruit, cederhout, noemt de smaak aangenaam met frisse zuren. Jan benoemt de neus in één woord: een dierentuin. Mondvullende smaak met veel fruit en mooie zuren. Mijn aantekeningen: kruidige neus, Mon Cherie kersen en chocolade, expressieve neus. De smaak heeft rondeur en souplesse, eindoordeel: prachtige wijn.

Domaine du Colombier 2009, Hermitage – 15,8 punten (Kees, Just, Peter)

Hartendief van Peter. Kees benoemt de wijn als mollig “en daar hou ik van”.  Dat de wijn rijpingspotentieel heeft, komt tot uiting in de proefnotities van Gerard: complexe wijn met wat teer in de neus, harde bitters en trekkende tannines. Jan noemt de tannines juist goed versmolten en benoemt uit het bouquet: koffie, chocolade, ijzeroxide, pruimedanten, morelkersen. Mijn aantekeningen: enorme complexiteit met werkelijk karrenvrachten rood fruit. De smaak? Rijk, rijk, rijk, flinke intensiteit maar nu nog gesloten. Geweldig potentieel, wijn benadert voor mij perfectie. Tja, aan de puntenwaardering is af te lezen dat het gros van de kopers zal gaan voor de Crozes Hermitage. Ik droom ervan om met zo’n Hermitage een toost uit te brengen als ik mijn pensioen haal of de staatsloterij win.

Rhône doorgeproefd

Antoine Jaboulet begon als 27-jarige in 1834 op de hellingen van de Hermitage in de Rhône als wijnbouwer. Zonen Paul en Henri zetten zijn werk voort. Het was Paulus die vervolgens zijn naam gaf aan het bedrijf. Sindsdien zijn verschillende generaties elkaar opgevolgd. In 2006 heeft de Frey familie het handelshuis verworven. Zij zijn wijnmakers in Champagne en eigenaars van Château La Lagune in Bordeaux. Aan het hoofd van het handelshuis staat Frederic Jaboulet.

Misschien is het huis nog wel het meest fameus door één fabelachtige – en onbetaalbare – wijn: l’Hermitage La Chapelle. Robert Parker noemde de 1961 “behorend bij de drie beste wijnen die ik ooit dronk”. Flessen met een opmerkelijk lage opbrengst van 8 hl per hectare. Er liggen nog altijd enkele flessen en magnums van dit jaar in de schatkelder van het huis. In 1962 kosten deze flessen 10 Franse Francs. Wie toen een kistje heeft weggelegd én nog flessen heeft… kan die nu verkopen voor Euro 10.000 per fles.

Als ik door mijn oogwimpers naar mijn aantekeningen kijk, ziek ik *-sterretjes staan bij alle vier Crozes Hermitage wijnen die we vanavond blind drinken. En omdat die ook voor de liefhebber betaalbaar zijn, is het een boeiende proefervaring. Gerard van Avendonk schenkt 13 wijnen van het huis Jaboulet Ainé, zowel uit Noord Rhône (Condrieu, Cornas, Hermitage, Saint Joseph) als Zuid Rhône (Gigondas, Châteauneuf de Pape). Ik kan niet zeggen dat de wijnen herkenbaar één stijl hebben, maar wel dat ik flessen van dit huis in een restaurant blindelings zou kiezen, want ze zijn uiterst betrouwbaar.

Noord Rhone

Crozes Hermitage 2009 Les Jalets (blanc)

Hartendief van Gerard. Gemaakt van 100% marsanne. Ik vind dat een moeilijke druif om te determineren, met weinig uitgesproken karakteristieken. Ik ruik wat mineralen en licht anijs. Rob benoemt een vleugje vanille, Jan ruikt véél: leisteen, graniet, krijt, vuursteen en viooltjes. Ik vind de wijn lekker: hap sap, je verlangt naar een volgende slok, een tikje frivoler dan de stevige Saint Peray die ernaast staat. Ik proef amandel in de afdronk.

Crozes Hermitage 2009 Les Jalets (rouge)

Wijn van 100% syrah. Paarszweem. Oogt veel jonger dan de jaargenoot die ernaast staat gemaakt van grenache. Fruitige neus met blauwe bes, kruidentoets van tijm. Goed concentraat, wijn met nog potentie, de wijn heeft veel rondeur en een fluweeltoets.

Crozes Hermitage 2007 Domaine de Thalabert

Gemaakt van syrah en duidelijk weer een stap hoger dan de vorige wijn. Claartje benoemt een mooie proefnotitie: kruiden, zwoelheid, pruim en kers in de neus, speculaaskruiden en zoete tannines in de smaak. Mijn aantekeningen: dakpannenbruine rand, kruidige en zwoele neus, met later wat caramel, zich uitwaaierend als een pauwestaart. Stevige aanzet, véél karakter maar ook prettige zuren en charme, medium concentraat, drinkt heel fijn.

Crozes Hermitage 2007, Domaine de Roure

Gemaakt van syrah, handgeplukt op steile graniethellingen. De mooiste wijn van de avond. Fantastisch rijke neus met cederhout, sigarenkistje, vanille, nieuw hout, pruimen en mest. Gemaakt van oude wijnstokken van 100 jaar oud en dat proef je. Héél uitgebalanceerde wijn met veel elegantie en een fluwelen aandronk. Wow! HansL: lekkerder bij iedere slok. Noël: laurier, drop, pruim in de smaak die zich heel slank presenteert.

Condrieu 2009 Les Cassines (blanc)

Gemaakt van viognier. Rijpe tonen, petrol zweem, boenwas, hooi en droogbloemen, zegt HansL. Mineraal, aromatisch en zacht rond, aldus Nello. Licht gouden kleur, vanille en stallucht, wat peer en mineraal. Ik ben onder de indruk van de neus. De smaak van de wijn kenmerkt zich door hoge bitters en tegelijkertijd rondeur. Knap glas.

Saint Joseph 2009, Le Grand Pompé

Gemaakt van syrah. Rijke neus, ik vind die echt mooi., Twan ruikt caramel, ik ruik chocolade, mocca en peper. Kun je fluweel ruiken? Ik denk van niet, maar toch kreeg ik die associatie. De smaak is minder rijk van de neus, behaagt echter toch… elegantie, rondeur en souplesse.

Saint Peray 2011 Les Sauvàgeres (blanc)

Dimph ruikt marsepein (warempel) en denkt meteen aan marsanne (mooi ezelsbruggetje). Dat klopt. Gemaakt van marsanne en rousanne, deels van oude stokken. Ik hoor appeltjes noemen in de neus, witte bes en kruisbes. Zelf ruik ik alleen een neutrale neus, de smaak is sappig met bitters, opvallend veel kracht en voor mij veel meer een eetwijn dan een glas om zo te genieten. Zuivere wijn.

Zuid Rhone

  

Chateauneuf du Pape 2007 Les Cèdres

Bloedmooie wijn van Grenache, Syrah, Mourvedre en Cinsault. Witte peper en jam, zegt Toos. Mooie balans en zwoele aanzet, zegt Noël. Gerijpt en kirsch, zegt HansL. Zwoel, zegt HansH. En Jan brengt het natuurlijk het mooist onder woorden: rood fruit, peper, peper, peper, chilipeper! Ik ruik rood fruit, oneindige tijmvelden: heerlijke rijke neus. Dat zet zich door in de smaak: rijk en volstrekt harmonieus.

Muscat de Beaumes de Venise 2010  Le Chant des Griolles

Gerard benoemt terecht lychees als dominante geur. Wat mij betreft ook enorm geurende oude boerderijrozen. Volstrekt harmonieuze smaak: finesse, rondeur en elegantie.