zaterdag 13 april 2013

Interessante buurdomeinen


Wijngaarden Château Margaux, grenzend aan Château Labegorce
Het voelt heel gek. Op de scheidslijn tussen twee wijngaarden wéét je: de wijn die is gemaakt van wijnstokken voor Château Margaux kost twaalf tot vijftien keer zoveel als de wijn van de wijnstokken van buurdomein Château Labegorce. Betalen we dan teveel voor zo’n prestigewijn? Puur kijkend naar prijs/kwaliteit is het antwoord: ja.  Maar bij prestigewijnen betalen we ook voor historie, het merk of de naam, rijpingspotentieel. De proeverij van Peter van den Besselaar heeft ‘interessante buurdomeinen’ als thema . Een van de domeinen die we proeven werd in 2012 verkocht: Le Thil Comte Clary in Pessac Leognan. Aangrenzend Château Les Carmes Haut Brion kocht 5,6 hectares; die koop verdubbelt in één klap hun wijngaard. Volgende jaren zal de wijn onder nieuwe naam en tegen een drie keer hogere prijs verkocht worden. Goed beschouwd is het wel de moeite waard om te zoeken naar interessante buurdomeinen. Vanwege onverwacht mooie kwaliteit. Omdat de wijnen een mooie prijs/kwaliteit verhouding hebben. We proeven blind een Crozes Hermitage die één derde kost van de Hermitage ernaast, de puntenwaardering voor deze wijnen verschilt maar een fractie. En toch wil ik graag wat Hermitage in de kelder leggen, omdat die tien, vijftien, twintig jaar zonder moeite kan rijpen. De absolute topwijnen betalen dat geduld terug.
 
De indrinker krijgt de laagste waardering, Crozes Hermitage 2007 Les Meysonnieres van M. Chapoutier (12,5punten).  Best opmerkelijk, want twee maanden terug prijzen we de wijn nog net niet de hemel in. We proeven niet consistent, zegt Rob. Deze avond herkennen we de Rhône en syrah niet, maar denken door de liefelijkheid en hoge zuurgraad aan Cru de Beaujolais. Het kan verkeren. Alle andere wijnen krijgen ten minste van één proever de hoogste puntenwaardering. Op één wijn na: het buurdomein van Mouton Rothschild, Château La Fleur Milon 2005 uit Pauillac (13,1 punten). Enkele proevers denken aan een foute fles. In de eerste serie proeven we belegen wijnen – géén proever komt maar in de buurt bij het raden van de leeftijd: een dertien en een achttien jaar oude wijn. We proeven de buur van Château Margaux. En geven punten volgens het COS-systeem: 3 punten voor kleur, 4 punten voor geur en 10 punten voor smaak en 3 punten voor algehele indruk/harmonie. De gemiddelde waardering van alle proevers staat vermeld; achter de punten staat vermeld wie deze wijn zijn of haar hoogste score gaf.
Château Labegorce 1995, Margaux – 14.0 punten (Noël)
Tuilé kleur, een neus van cederhout, mineralen, kreupelhout, laurier, pruimen en eucalyptus. Volstrekt harmonieus, heeft zelfs nog wat fruit, sap en rondeur. HansH noemt de geur aantrekkelijker dan de 2000.
Château Labegorce 2000, Margaux – 14.0 punten (Martin)
Vergeleken met 1995 is de smaak van deze aantrekkelijker, zegt HansH. Kees noemt de neus zwoel, met cassis, paddenstoelen en laurier. De kleur heeft duidelijk ontwikkeling, in de neus herken ik mineralen. Liefelijke en sappige smaak, nogal vluchtig. Betrekkelijk hoge zuurgraad en elegantie. Een enkele proever zegt dat deze wijn nog moet liggen…
Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion – 14,7 punten (Willem Jan)
Buurdomein van Canon la Gaffeliere. De wijn heeft nog tannines maar is ook al mooi gerijpt en daardoor goed drinkbaar. In de neus tonen van leer en bramen, zegt Sebastiaan. Rob ruikt rozebottel, roemt kracht, balans en romigheid. Paul ruikt kers en cederhout. Wijn mt een mooie kruidentoon en sappigheid.
Château Cheval Brun 2006, Saint Emilion – 14,4 punten (Paul)
Buurdomein van l’Angelus. Kruidige expressieve neus, heel aangenaam met cederhout. Paul ruikt turf, aarde en mos, hij roemt de Pomerol-achtige zachtheid en elegante neus. De smaak combineert een zekere strengheid met rondeur en souplesse.
Château Patris 2010, Saint Emilion – 15,5 punten (Willem Jan, HansL, Gerard, Just)
Duurdomein van l’Angelus. Rob noemt de neus van de Patris interessanter dan Cheval Brun. Willem Jan ruikt vleeslucht, een pot met soep, zure zult, geuren die hij erg kan waarderen. Jong zwart fruit, kers, framboos en laurier. Sigarenkistje. De rondeur maakt de wijn nu erg genietbaar ondanks de aanwezige tannines, ook wat chocolade in de smaak.
Château Belle-vue 2005, Haut Medoc – 16,1 punten (Sebastiaan, Frank, Rob, Gerard, Peter)
Buurdomein van Giscours. Hartendief van Peter. Het domein in Macau grenst aan Margaux en heeft daar ook wel wat van weg. Heel donkere kleur. Willem Jan ruikt cassis, koffie en laurier. Ik ruik karrenladingen met bessen, een edele en voorname neus. Tikje zoet in de aandronk, heel fluwelige smaak, prachtige wow-wijn! En uiterst koopwaardig in mooie jaren zoals 2005. Mooiste wijn van de avond.
Château Le Thil Comte Clary, Pessac Leognan – 15,6 punten (Jan, Paul, Just, HansH, Kees)
Buurdomein van Les Carmes Haut Brion. Ik ruik stal en mineralen en proef een sappige smaak met mooie zuren en een verduveld mooie rondeur. Als ik de andere proevers hoor, doe ik vooral de neus tekort. Willem Jan ruikt steen, hooi, stal, kersen en bramen. Just ruikt bramen, zwarte bessen, cacao, aarde en truffel. Trouvaille.
Domaine du Colombier 2009, Crozes Hermitages – 15,6 punten (Claartje, Noël, Martin, Just)
Moeilijk te proeven, syrah na Bordeaux, zeggen enkele proevers. Maar ik vind het heerlijk! In de laatste serie staan een Crozes Hermitage naast de Hermitage. Proeven we terug waarom de tweede drie keer zo duur is? Rob is kritisch: vlezige wijn met zwart fruit maar ook gebrek aan zuren. Gerard ruikt zwart fruit, cederhout, noemt de smaak aangenaam met frisse zuren. Jan benoemt de neus in één woord: een dierentuin. Mondvullende smaak met veel fruit en mooie zuren. Mijn aantekeningen: kruidige neus, Mon Cherie kersen en chocolade, expressieve neus. De smaak heeft rondeur en souplesse, eindoordeel: prachtige wijn.
Domaine du Colombier 2009, Hermitage – 15,8 punten (Kees, Just, Peter)
Hartendief van Peter. Kees benoemt de wijn als mollig “en daar hou ik van”.  Dat de wijn rijpingspotentieel heeft, komt tot uiting in de proefnotities van Gerard: complexe wijn met wat teer in de neus, harde bitters en trekkende tannines. Jan noemt de tannines juist goed versmolten en benoemt uit het bouquet: koffie, chocolade, ijzeroxide, pruimedanten, morelkersen. Mijn aantekeningen: enorme complexiteit met werkelijk karrenvrachten rood fruit. De smaak? Rijk, rijk, rijk, flinke intensiteit maar nu nog gesloten. Geweldig potentieel, wijn benadert voor mij perfectie. Tja, aan de puntenwaardering is af te lezen dat het gros van de kopers zal gaan voor de Crozes Hermitage. Ik droom ervan om met zo’n Hermitage een toost uit te brengen als ik mijn pensioen haal of de staatsloterij win.

Geen opmerkingen: