Treffende trouvailles uit Piëmonte

Hoe breng je de wijnen van Piëmonte onder de aandacht van een breed publiek? Omdat het om regionale specialiteiten gaat, is er een enorm regime van DOC en DOCG benamingen ontstaan, die zelfs de lokale bewoners volstrekt niet begrijpen. Dat stelt Andrew Jefford in Decanter. Mijn advies aan iedereen (uitgezonderd de vinologen in opleiding) is om die complexiteit links te laten liggen; je moet het niet eens wíllen begrijpen, stelt hij. De beste gedragsregel is de volgende. Kom je een obscure wijn uit Piëmonte tegen? Proef die fles! Je zult verrast worden als je Piëmonte ontdekt, en niets zal daarna hetzelfde zijn.

Twee avonden bij de Brabantse Wijnsociëteit door Nello Pischedda onderstrepen volledig de juistheid van Jefford’s advies. Nello doorkruiste Piëmonte van links naar rechts, van noord naar zuid. En hij verzamelde flesjes van curieuze druiven. Arneis, Freisa, Nascetta, Ruchè, Favorita, geweldig leuk om te ontdekken.

 

Roero  Arneis  2011, Vietti   Castiglione Falleto

Deze witte wijn heeft een bleke kleur, neus met veel impressies: hooi, mint, citrus, kruisbes en wat tropisch fruit. Ook wat amandel en hazelnoot. In de smaak proeven we wat terroir, frisse zuren (heel veel), best lang nahangend. Prima balans, heel prettige wijn.

 

Langhe  Freisa  2011, Poderi Colla, Alba

Zwarte kern en paarse rand in deze rode wijn. De Freisa druif staat op maar dertien hectares aangeplant. De neus is te typeren met gronderig en terroir-mineraal tonen. Ik vind de neus iets onprettigs hebben. In de smaak bitters, nogal kortaf. Tannines ook. Spritzig. Not my cup of tea.

 

Carema Riserva  2007  Nebbiolo, Cantina Produttori  Nebbiolo di Carema, Carema

Donders, deze nebbiolo komt naast de Freisa wel erg goed tot zijn recht. Lichtbruine kleur. Héél veel indrukken in de neus: ik ruik mocca, koffie, toffee, leer en tabak. De smaak is bepaald elegant en met hoge zuurgraad. Later in de neus ook iets van ijzer. Géén allemansvriend, dit glas, maar juist héél boeiend en interessant. Hartendiefje van Nello.

 

Dolcetto  d’Alba  “Coste & Fossati  2011, G. D. Vajra, Barolo

Dit is een vrolijke tiener. Een spring in het veld. Zo’n kind waar je naar kijkt en jezélf weer een beetje kind gaat voelen. Innemende wijn, heel leuk. Bramen in de neus, framboos, een wat compacte geur. Ik hoor ook noemen: cederhout, sigaar, zoethout en pruimen (al ruik ik dat zelf dan weer niet). Hap sap wijn, je hebt zin in een volgende slok. Tieners hebben zo hun eigenaardige trekjes, dat heeft deze wijn ook: z’n tannines. Leuke wijn.

 

Barbera d’Alba Superiore  “Papagena”  2009, Fontanafredda, Serralunga

Hier komen we in een andere klasse terecht: meteen een voorname toets in de neus. De kleur is diep met een roodpaarse rand. Een zoetje in de neus, bramen, zwarte kers, laurier, heel geconcentreerd. Dit is een pleaser, deze wijn: Yummie! staat in mijn aantekeningen, wat een lekker fruit in de mond.

 

Langhe  Nascetta  “Anas Cetta” 2010, Elvio Cogno, Novello, Alba

Een witte serie tussendoor. Nóóit van gehoord, Nascetta als druif. Maar dat boeit verder helemaal niet. De neus is aanvankelijk wat onbestemd. Ik ruik een brandnetelveld daarna en vóóral dadels. Ik hoor komijnzaad noemen. De wijn komt vol in de mond, prettig bittertje, goede balans en ook een wijn die zich nou eens wél laat veroveren.

 

Colli Tortonesi  Favorita  “Marine”  2009, Vigne Marina Coppi, Castellaia, Tortona

Over deze witte wijn is veel te zeggen. Bijvoorbeeld dat de druiven laat zijn geoogst. Ingetogen neus, met duidelijk viooltjes. Heel bescheiden aandronk, wel wat rondeur. In de neus herkennen de proevers petrol, honing, brood en boenwas. En mineralen daaroverheen. Meloen en wat citrus. Krijgt de lezer een beeld? Dan is natuurlijk de vraag: is de familie Coppi gerelateerd aan de beroemde Fausto Coppi, de fameuze Italiaanse wielrenner: il Campionissimo. Wereldkampioen en winnaar van vijf rondes van Italië en twee Tours de France. En… jawel! De makers zijn familie van Fausto, dat is een achterneef. In steek mijn neus in het glas, denk aan de op veertigjarige leeftijd aan malaria overleden renner, en ja hoor… ik ruik in dit glas ook iets van zweetlucht. Zweet, bloed en tranen.

 

Monferrato Rouchet  “Briccorosa” 2008  Ruchè, Scarpa, Nizza Monferrato

En dan is er ineens dat glas gemaakt van de obscure Ruchè druif. Nooit van gehoord, maar vanaf het eerste moment mijn vriend. Deze wijn krijgt de maximale score en ik ben diep, diep onder de indruk. Van de kruidige neus met rozen, rozen, rozen. Een heel rosarium, zegt een proever. Een geparfumeerde neus…maar… ontzettend lekker. In de mond stelt de wijn allerminst teleur: rondeur en elegantie. De wijn is stevig met viefheid en souplesse. Rozen komen terug in de afdronk. De wijn heeft veel finesse. Kortom: uitermate boeiende trouvaille. Voor mij de mooiste wijn van de avond. Hartendiefje van Nello.  

 

Barbera  d’Asti Superiore  “Montruc”  2009, Franco M. Martinetti, Nizza Monferrato

Deze Barbera. Er is niks mis mee. Integendeel. Alleen staat de wijn naast die perfecte Monferrato Rouchet. Een tikje in de schaduw. Roodpaars. Terroir en mineralen in de neus. Doet mij een beetje denken aan dat typische van St. Estephe. Ik hoor ook tabak en bessen noemen. In derde instantie ruik ik rozijntjes. Rondeur en heel verfijnde smaak. Fantastisch mondgevoel met souplesse. Hangt bovendien lang na.

 

Barbaresco  “Rabajà”  Riserva  2004  Nebbiolo, Giuseppe Cortese, Barbaresco

Paarsrode kleur. In de neus verwelkte rozen, terroir en een mufje. Nat karton. De smaak is guller dan de neus aangeeft: een verfijnde aandronk, veel kracht en hoog in de bitters. Mijn eindoordeel is dat de wijn wat ontoegeeflijk is. Moet urenlang gedecanteerd staan vóór je gaat drinken. Of gewoon vijf jaar in de kelder wegstoppen. Net zo gemakkelijk.

 

Barolo Lazzarito Riserva  2001  Nebbiolo, Fontanafredda, Serralunga

Colabruine kleur. Complexe neus: cocos, vlezig, kruiden, leer, tabak, drop en dennennaalden. Ik ruik ook gedroogde Italiaanse paddestoelen. Belegen oxytonen. Kreupelhout. Herfstbos. Stevige smaak met hoge bitters. Moeilijk te veroveren wijn. Misschien dat een halve dag in de karaf ook deze wijn goed zou doen. Nu blijft een bittertje pregnant in de afdronk. In mijn aantekeningen staat: Schreeuwt. Om eten.

 

Bric Du Liun  2006  Arneis, Del Tetto, Canale

Een passito wijn van een ongekende balans en harmonie. Complexe neus met overrijpe knoezels (kruisbes), véél honing, munt, lavendel. Mijn eerste impressie is perzik en abrikoos. In de smaak een associatie met amandelspijs. Gestoofde pruimen. Prachtige zuren en uitermate veel elegantie. Eindoordeel: dit is een perfecte meditatiewijn.

 

Puike Piëmontese wijnen

Piëmonte, zou zo de hemel er niet uit kunnen zien?

Piëmonte heeft een diversiteit van wijnen die wij eigenlijk niet kennen. Noem Piëmonte en wijnliefhebbers raken in vervoering bij het denken aan Barolo en Barbaresco. Samen vormen die echter maar 5% van alle wijnen uit de Noord-Italiaanse streek. Nello Pischedda gaat ook glimmen als hij over Piëmonte spreekt: het gebied met de meest verfijnde gerechten.

 

Nello reisde rond door Piëmonte en waar hij bij het zoeken naar wijnen voor deze proeverij (en die van volgende week) nul op zijn rekest kreeg, gebruikte hij theatrale technieken en pittige argumentatie. “Ik heb 1.700 kilometers gereisd om hier te komen… dan hebt u voor mij toch wel…” Met als resultaat: een proeverij met puike wijnen.

 

Erbaluce di Caluso  “ T “ 2009, Azienda Agricola Cieck, Aglié, Caluso

Bleke kleur. Druivige neus, licht bloemig, jasmijn, peer, hazelnoot, volle rondeur in de aandronk, amandelbitter in de lange afdronk. Fraaie wijn. Eetwijn.

 

Verduno  Pelaverga  “Speziale” 2011, Fratelli Alessandria, Verduno

Lichte kleur, in de neus wat laurier, gestoofde pruimen en ook licht kers. Heerlijk sap en sappig. Pruim zet zich door in de smaak. Elegante wijn. Frivool ook!

 

Sensazioni, Colli Tortonesi  Croatina  2009, Boveri, Costa Vescovato, Tortona

Donkerder kleur, rubbertje in de neus, morelkers. Dit is geen allemansvriend, heeft duidelijk nog wat tannine. Rode wijn met bite. Voor bij een mooi stuk vlees.

 

Gavi di Gavi 2011  Cortese, La Scolca, Gavi

Ik ben liefhebber van Gavi di Gavi, het is een wijn die zich niet zo gemakkelijk geeft, die je in de loop van de tijd wat beter moet leren kennen. Bleke kleur, mineraal en vuursteen in de neus, volle rondeur in de aandronk, tonen van brandnetel en veel bitters. Ranke wijn is dit. Later ruik ik wat viooltjes in de neus.

 

Derthona  “Sterpi” 2010  Timorasso, Vigneti Massa, Monleale, Tortona

Goudkleurig. Een neus met honingassociaties en hazelnoot, goede zuren. Ik krijg de doorslikreflex, altijd een goed teken. Bittertje zit in de afdronk, hoge alcohol. Sommige proevers vinden dat het hout nogal duidelijk naar voren komt, ha… de wijn heeft géén hout gehad, die vanilletoon moet dus een karakteristiek zijn van de Timorasso druif. Ik las over deze wijn dat een proever associaties kreeg van een combinatie van viognier, chardonnay en riesling. Het is een heuse oplegwijn, de maker zegt dat de wijn véél tijd nodig heeft.

 

Dolcetto  d’Alba  “Salatio” 2007, Brovia, Castiglione Falletto

Diepdonkere, bijna zwarte kleur. Bescheiden neus, zit dit nog dicht? Langer in het glas ontplooien zich tonen van Mon Cherie kersen, schotse pijptabak en peper. BOF! De smaak is recht voor zijn raap, wat rondeur, tikje eendimensionaal en wat tannines in de afdronk.  

 

Barbera  d’Asti   “La Bogliona” 2006, Scarpa, Nizza Monferrato

Kardinaalrode kleur. Ruikt wat inktig. Goed sap, mineralige zuren, terra aards. Zuren ook in de afdronk. Zekere elegantie. Slanke gespierde wijn, gewoon lekker, niet zo’n Parkerbommetje. Hartendiefje van Nello.

 

Roero Riserva  “Mombeltramo” 2006  Nebbiolo, Malvirà, Canale

Tuilé rand. Doorzichtige kleur en een neus met voornaam cederhout. Pruim. Stringent bittertje in de afdronk, ik vind dit een eigenzinnige en karaktervolle wijn. Schreeuwt om iets om erbij te eten.

 

Barbaresco  “Coste Rubin” 2004  Nebbiolo, Fontanafredda, Serralunga

Tuilé kleur. Cederhout met fruit. Later ook kreupelhout en herfstbosimpressies. De aandronk is fluwelig en ik krijg meteen die doorslikreflex, buitengewoon harmonieus en elegant! Dit is een wijn met finesse.

 

Grignolino  del Monferrato Casalese  “Bricco del Bosco”  Vecchie Vigne  2007, Accornero Giulio, Vignale Monferrato, Alessandria

Mineraal in de neus en ook gestoofd fruit. Hele lichte kleur. In de neus ook nog eucalyptus, noten en warempel ruik ik ook vaag turf. Zachte aandronk, zelfs heel zachte aandronk, volstrekt vief en daarna ineens verrassend veel kracht. In de complexe neus ook herfstbos en rijpe aardbei. Mega elegante wijn. Hartendiefje van Nello.

 

Gattinara  “Tre Vigne”  2006  Nebbiolo, Travaglini, Gattinara

Leer en tabak. Fluwelige aandronk gevolgd door een buitengewoon gebalanceerde wijn, verfijnd ook. De wijn trekt nog wat in de mond, espresso tonen in de neus. Combineert kracht met elegantie. Donders mooie wijn.

 

Barolo Chinato  “Vino Aromatizzato”  Nebbiolo, Poderi Luigi Einaudi, Dogliani

Heel bijzondere wijn, aangesterkt, maar die mag voor mij lokaal gedronken blijven. Een neus van amaro kruidendrankjes, van Campari en Underberg. Kardemom. Ik was eigenlijk van plan om er geen slok van te nemen, deed het toch en verdorie die smaak blijft eindeloos in de mond hangen. Eerlijk is eerlijk: dat is een teken van hoge wijnen. Maar excuseer: als ik dan toch iets kruidigs wil, geef me dan meteen een echte kruidenamaro. Ik vind dit een te curieuze wijn.

 

 

Er zit muziek in de wijnregio's van Portugal

Muzikanten in Alentejo

We proeven blind regio’s uit Portugal. Rick Lourenco da Encarnacao is onze gids, dus dat zit wel goed. Wij hebben 260 eigen druiven, zegt Rick, en het is mooi als je die proeft omdat je dan iets ‘unieks’ proeft. Hier in Nederland is Douro populair, maar als je in Portugal de keuze mag maken, dan zijn de wijnen  uit Alentejo het meest populair.

JJ Branco 2011 Alentejo

Wijn van Antão Vaz (de Portugese Chardonnay), Arinto en Verdelho. Bleke kleur met een moderne neus: jasmijn. Citrus, ananas en kruisbes, zegt Kees. Meloen en pompelmoes, aldus Noël. Ik vind het een karaktervol serieus glas met een snoepje in de mond en amandelbitter. Hartendiefje van Rick.

Monte Cruz Branco 2010 Alentejo

Wijn van 100% Antão Vaz. Valt niet bij iedereen in de smaak door teveel vanille, maar volgens mij heeft de wijn geen houtrijping gehad? De kleur is bleek, de neus aanvankelijk heel gesloten. Daarna komen tonen van caramel en toffee, is de smaak amandelbitter. In mijn aantekeningen staat: héél serieuze eetwijn.

 

 

Quanta Terra Gran Reserva 2009 Douro

Wijn van Viosinho en Gouveio. Oud goud kleur. HansL ruikt meloen, Claartje boter, brood, hooi. Mijn aantekeningen: bloesem, veel body en power in de smaak. En dan komt de wijn in de mond met véél rondeur, ik proef abrikoos en ervaar de doorslikreflex. Mooie ingekapselde vanille. Ben onder de indruk.

Cornalin 2009 Valais Zwitserland

Deksels, een piraat in de eerste rode serie! Ik val als een blok voor de neus, die uiterst frivool is – lekker rood fruit, kruiden en caramel. De neus komt beter tot zijn recht dan de smaak met een wat hoge zuurgraad en een tikje eendimensionale smaak. Paul ruikt cassis, eik en bessen. Berry noemt framboos en kersen. Rob zegt dat de geur vlezig is, HansL noemt eucalyptus en Willem-Jan wafeltjes.

Quinta do Carneiro 2007 Reserva, Lisboa Alenquer

Wijn van Touriga Nacional, Trincedeira, Cabernet Sauvignon. Tien maanden houtrijping op Frans en Amerikaans eiken. Donkere kleur, zwoele neus met kersen. Kees ruikt inkt en bramen, Berry drop, ceder en leer. De wijn heeft een mooie rondeur, ik proef Mon Cherie chocolade en kers, krachtig glas wijn dat zich echt wel geeft. Pittig glas wijn.

Oef, wat een prachtige oude wijnstokken!

 

Quinta da Padrela 2009 Reserva, Douro

 

Donkere kleur, paars nog. Caramel en pruimen in de neus. Noël noemt de neus modern met bramen, aardbei en gestoofd fruit, HansL noemt viool en iris. De smaak heeft Rubensiaanse rondingen, mooi sap dat volgens Rob ‘rul en joyeus lekker’ is. Prima wijn, een pleaser. Gemaakt van twintig (20!) druivenvariëteiten van gemiddeld zeventig jaar oud.

 

Moiras Rocha 2009 Reserva, Alentejo

 

Hartendief van Rick. Wijn van 50% cabernet sauvignon en 50% syrah. Donkerpaars. Nieuw cederhout en een voorname neus. Meteen de doorslikreflex. Serieus en fraaie smaak, aards, een bittertje. Goede harmonie, elegantie én finesse. Kees ruikt paddestoel, Rob rozebottel. Noël kersen, paprika, ijzerslijpsel en nootmuskaat. Mooiste wijn van de avond.

Tour de Europa: wijn van de reiziger

Er zijn reizigers die in Rome de pindakaas missen - dus maar een pot meenemen én reizigers die zich aan de Costa’s dagelijks laven aan Sangria. Ik bedoel: óók op reis zijn er mensen die voor veilige en bekende keuzes gaan. Gerard zet wijnen op tafel die we níet standaard herkennen. Dat is wel zo spannend. We proeven de wijnen blind.

Dr. Loosen Extra Dry Sekt

Hartendiefje van Gerard. Dit glas met bubbels laat me in alles aan Champagne denken… best gek, want gemaakt van Riesling. Maar lees mee: in de neus heeft de wijn peer en gist, ook een hele lichte oxytoon (niet storend, ook vaak te proeven in Champagne). In de smaak abrikoos, een heel piepklein zoetje, goede zuren én bitters. Wat wil een mens nog meer? Nou bijvoorbeeld een verfijnde mousse. En dat heeft deze Dr. Loosen beslist niet, de mousse is grof. Een fles van deze Sekt in de koelkast biedt altijd een prettig vooruitzicht. Ik vroeg me hardop af of Extra Dry nou droger was als Brut. Dimph stuurde een fijn overzicht van termen en zoetheid.

Smaak                                     suiker in gram per liter

But nature. Non dose                0 g/l

Extra brut                                0-6 g/l

Brut                                         0-15 g/l

Extra sec                                 12-20 g/l

Sec                                          17-35 g/l

Demi sec                                  35-50 g/l

Doux                                        50+ g/l

Eisacktaler Müller Thurgau della valle isarco 2011 Südtirol – Alto Adige

Is het een veronachtzaamde druif, Müller Thurgau? Hij staat bekend als nogal eenvoudig… en ik moet toch iedere keer als ik er een glas van drink toegeven dat het me uitermate bevalt. De neus is bloemig, honingtoets en peer, muscat. De wijn is vief, levendig met een bittertje. Net een beetje charmanter dan de Grüner Veltliner van hetzelfde huis.

Schriesheim Sauvignon Blanc Spätlese 2009 Baden

Verduveld wat een prettig glas: geelgouden kleur, rokerigheid, buxus, kruisbes, ja een hele expressieve neus. Jan ruikt petrol, Nello ruikt mint en vuursteen, Dimph noemt dennegeur, vuursteen en caramel. Kortom: beslist een complexe neus. En dan een zoetje in de aandronk, ik meen wat houtrijping te proeven, rondeur en goed sap, veel zuren bij een prima balans. Erg mooie wijn. Hartendiefje van Gerard.

En nu een serie van één druif, zegt Gerard. Voor het verslag maak ik meestal keuzes, maar dit zijn zulke mooie rieslings, een beschrijving dus van allemaal.

Brauneberger Kammer 2010, Weingut Paulinshof, Mosel

Wat een Keizerlijke druif, wat een fijne liefhebbersdruif is die riesling. Met wijnen waar je meteen blij van raakt. Een neus met van alles: mineralen, een botertje, peper, mango en honing. Een vette aanzet, veel zuren, rondeur en lang nahangend.

Brauneberger Juffer-Sonneuhr 2010, Weingut Paulinshof, Spätlese Trocken

Een overtreffende trap. Hele zuivere neus met peer en mineraal. Prachtige balans. Citrus. Ik krijg acuut de doorslikreflex, geen druppel wil ik hiervan wegspuwen. Zeer verfijnde wijn. Onmiddellijk de gedachte: wow, het leven is goed. Mooiste wijn van de avond.

Leitz, Rüdesheimer Berg Rottland 2009 Riesling, Spätlese, Rheingau

Dit is zoet. Wijkt dus af van de droge Rieslings. Zoete aanzet, véél rondeur, vettig, abrikoos, boterig en een uitstekende balans. Klassiek!

Philipp Kuhn Saint Laurent 2009, Reserve, Pfalz

Just noemt de geur zwaar, stinkt nogal, rinse koffie en wat vlakke jam. Jac ruikt bouillon, morelkers, bos en paprika. Mijn aantekeningen zijn eenvoudiger: dit is geen stallucht… dit is een héle manege, toffee en wat caramel. Milde wijn, op dronk.

In de laatste rode serie staan twee wijnen naast elkaar.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2009, Bolgheri

Gemaakt van 54% merlot, 31% cabernet sauvignon, 10% petit verdot en 5% cabernet franc. Nello is kritisch, te jammig, te veel koffieconcentraat. Kees is laaiend enthousiast: gestoofde pruimen, bramen, inkt en laurier. En nee… het is géén sangiovese, want gemaakt van een klassieke Bordeaux mix druiven. De wijn is misschien niet elegant, misschien niet superverfijnd. Maar waarom simmeren wat de wijn niet biedt, als ie ook van alles wél geeft: kersen in de neus, cederhout, geconcentreerde wijn met enorm concentraat, een powerhouse, fluwelig, vettig, zwoel, koffie. Wijn om indruk mee te maken.

Brunello di Montalcino 2004, Castelgiocondo, Frescobaldi

Terra neus en mineraal, gerijpte neus. Deze wijn is lichter van constitutie maar niet per se elegant te noemen, ik bemerk een kleine discrepantie tussen neus en smaak. Dat gezegd hebbend, is van dit glas véél te genieten: nog vrij streng, inktig. Moet gedecanteerd.

Strohwein 2002 Weinbau Prechtl, Blaufränkisch, Weinviertel Österreich

Het blijft fascinerend dat je met veel proefervaring toch altijd weer curieuze en boeiende wijn blijft ontdekken. Evident niet gefilterd, enorme stroperigheid. Van ingedroogde Blaufränkisch druiven. Ik werd bijna weggeblazen door de enorme frisheid van het bouquet: kersensap-in-het-kwadraat. Fris. Fruitig! In de smaak tonen van rinse appelstroop. En dan ontdek je bij het doorsnuiven aan de wijn ook bosbessenjam, bruine suiker, krentjes, chocolade-impressie. Wow.

Prachtige proeverij. 

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”

Ze staan samen op de catwalk, die Hans bouwt temidden van de proeftafels. Een enkele is verlegen. Anderen zijn juist betoverend mooi. Er zijn klassieke aantrekkelijken. Of eigentijdse. Bella Italia, de Italiaanse schonen zijn tot in de puntjes verzorgd. Er staat ook design. Hans Lodewijkx geeft een reprise Etikettenproeverij. We praten ineens over aspecten van de wijn waar we normaal gesproken aan voorbij gaan: glansvernis op het etiket, brailletekens, typografie en de kwaliteit van de afbeeldingen. Iedereen laat zich leiden door etiketten en de uitmonstering van de fles. “Vooral vrouwen”, hoor ik. Maar dan klinkt er uit een mannenmond: “Nee hoor, want ik kijk er ook naar”. Zo’n dertig flessen staan gerangschikt. We proeven om te  beginnen een Slovenische Fürmint (verrassend prettig) en een Spaanse Rias Baixas van Albariño (strak en aangenaam).

Pinot Grigio 2011, Riff, Alto Adige

Karakteristiek: op het moderne etiket staan stenen afgebeeld. Proefnotitie: licht kruidig met mooie mineralen in de mond, zoetje. En weer een bittertje in de afdronk. Prima glas. Paul ruikt abrikoos, kruisbes en roemt de frisse aanzet. Er is hier dus een duidelijke link tussen het etiket en de smaak.

Pinot Grigio 2010, Alois Lageder, Alto Adige 

Karakteristiek: Eigentijds. Lageder laat kunstenaars een bijdrage leveren aan de etiketten, op deze fles staat een afbeelding die is afgeleid van een rooster in de productieruimte. Proefnotitie: duidelijk mineraal in de neus en een heel zachte aandronk, sappige wijn met zijdezachte textuur, prima balans. Claartje noemt deze wijn iets harmonieuzer dan de vorige. Kees prijst de balans, een subtiel zoetje. Rob proeft licht boter.

Vermentino 2011, La Spinetta, Piemonte

Karakteristiek: etiket met een neushoorn illustratie. Proefnotitie: Sebastian prijst de balans en goede zuren, Noël zegt dat de wijn het moet hebben van de opbouw in de mond, de wijn blíjft maar doorgáán, Henk noemt de wijn mooi, Kees ontdekt kruisbes en mango, Nello is kritisch want mist wat zuiverheid, Twan ruikt dierlijke tonen die hem niet aanstaan. Mijn aantekeningen: Citrus in de neus, viefe wijn met spanning en een prachtige balans. Mooie witte wijn uit Noord-Italië.

Scharzhofberger 2009 Kabinett, Egon Müller, Saar

Karakteristiek: etiket dat al vele decennia ongewijzigd is, klassieker dan dit bestaat niet. Met fraaie krullen, gekalligrafeerde letters, illustratie van het domein omgeven door druivenranken.

Proefnotitie: Volgens mij is dit de eerste keer dat ik een wijn in het glas heb van deze topproducent en het is een waar genoegen. Zweem van kastanjechampignons in de neus, mineraal. De smaak heeft een schitterend zoetje, prachtige balans en pure harmonie. Zeer klassieke wijn, in deze klasse het allerbeste dat Duitsland (of moeten we zeggen: de hele wereld?) te bieden heeft. Nello roemt het delicate petrolbouquet. Hartendief van Hans.

Grüner Veltliner 2008, Smaragd, Weingut Knoll, Ried Loibenberg, Wachau

Karakteristiek: wie deze wijn één keer heeft gezien/geproefd, vergeet dat nóóit meer. Een etiket dat mooi is van kitscherigheid, noemt Hans dat. Volstrekt uniek. Het mooie is dat je bij het zien van dit etiket vrijwel altijd weet: ik ga genieten. Proefnotitie: Gerard is duidelijk, “dit is de meest complexe  Grüner Veltliner die ik ooit heb gedronken”. Kees ruikt banaan, Paul groene groente. Jan ruikt heideveld, kiezelsteen en mineraal. Mijn  aantekeningen: superneus met veel boter, hooi en later ook abrikoos en peer. Pittige wijn met een sappige aandronk, hoge concentratie van zuur/bitter/mineraal. Een absolute eetwijn, die zal schitteren op tafel.

Chablis Premier Cru Vaillons 2011, Jean Paul et Benoit Droin

Karakteristiek: Oer-klassiek Frans. Met (uiteraard) géén achteretiket of toelichting op het etiket. Proefnotitie: Altijd mooi als een wijn een verhaal heeft… Hans proefde dit glas bij een camembert in restaurant Cordial in Oss, een goede combinatie, zegt hij. Kees (ik hou niet van Chablis – maar wél van dit glas) roemt het stuivend bouquet , het sap in de wijn, de prachtige aanzet en constateert: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen.” Nello prijst de expressiviteit. Mijn aantekeningen: strakke mineraliteit in de neus, heel fris in de mond, mooie appelzuren en lekker vief!

Blandy’s Madeira 1940 Sercial

Karakteristiek: op de fles geschilderde letters en cijfers. Proefnotitie: noten zegt Willem-Jan, koffie, caramel en ijzer. Gerard ruikt rozijn en toffee. Wierrook hoor ik noemen. Hans noemt de neus heftig. Ik ben ‘verkocht’ bij deze Madeira, mahoniekleur met lichtgroene rand, met zo’n heerlijk complexe neus, alleen het ruiken is al een genoegen. Ik ruik hier oude textielfabriek – een zweem daarvan ruik je nog als je door het Tilburgse museum de Pont loopt. Speculaaskruiden, amandel en marsepein. De smaak is prachtig droog. Een droom van een meditatiewijn.

Naast twee verschillende stijlen Sauternes (Château Romer du Hayot 2003, klassiek, Château Liot 2003, op fruit gemaakt) proeven we een Gewürztraminer.

Gewürztraminer 2007, Hengst, Zind Humbrecht, Selection de Grains Nobles

Adembenemende wijn. Maximale score drie *-sterren. Goudkleurig, explosie van een cocktail van tropisch fruit, perzik en abrikoos. Pure nectar, schitterende harmonie. Gebottelde Perfectie. Hartendief van Hans.

Blije gezichten na deze proeverij.