Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”

Er zijn van-alles-wat proeverijen. En er zijn proeverijen van een regio, zoals St. Emilion, Madiran, Limoux, Rioja of deze proeverij waarin wijnen uit Verona centraal staan. Deze proeverij was leuk, leerzaam én lekker, geeft onze voorzitter aan. Wie kan nou beter een Verona proeverij organiseren dan Ronald Fibbia, hij komt uit Verona. We proeven van gewone wijnen tot toppertjes, geeft Ronald vantevoren aan: ‘ne vale la pena’; het is de moeite waard. Hij heeft gelijk. Bij natellen zie ik dat we ook zo’n twintig druivensoorten hebben geproefd, veelal in blends. Ronald start met een bubbel, daarna vier witte wijnen, zes rode wijnen en twee dessertwijnen. Wij krijgen ook voorbeeldige documentatie, over de druiven, over de huizen, plattegronden. Véél complimenten!

Villa Rinaldi 2006, Gran Cuvee Bianca

Villa Rinaldi is een beroemd wijnhuis, dat stamt uit de laatste jaren van de 19e eeuw. Helemaal gespecialiseerd in Spumante. Wijnmaker Rinaldo Rinaldi gebruikt Franse barriques en “dégorgement à la volée”. Maar hij heeft ook een geheim: de druiven die hij gebruikt komen uit de Trentino Alto Adige, de volgens hem beste streek voor spumante’s. Deze bubbelwijn is gemaakt van 100% chardonnay. Een mooi begin van de proeverij: super sappige wijn, mooie zuren en goede balans. Fris opwekkend.

Na een ongedwongen dorstlesser (Bianca di Custoza, hadden ze deze wijn maar in het merendeel van de kroegen!) en een intrigerende charmeur (Lugana, met heerlijke bloemetjesneus) krijgen we twee op zijn minst opmerkelijke wijnen in het glas.

Vulcaia Fumé 2008, Inama

Wijn gemaakt van 100% sauvignon blanc, maar wel met zeven maanden rijping op nieuw hout. Oud gouden kleur. Richard noemt caramel in de neus, veel hout en concentraat, ook een impressie van sinaasappelschil. Ik ruik vooral vanille, Kees ook roomboterbabbelaars en peer. Véél structuur in deze wijn en enorm veel bitters. Bepaald geen allemansvriend, maar een heel gastronomische wijn, om levensgenieters te trakteren op iets ongewoons. Giuseppe en Stefano Inama leiden dit huis, vader en zoon. De Vulcaia heeft zijn naam te danken aan de gronden waar hij groeit, die zijn van vulkanische oorsprong, de enige in zijn soort in Noord-Italië. Inama produceert ook andere wijnen, allemaal van hoog kwaliteitsniveau. Bradisismo is bekend, een mix van Cabernet Sauvignon en Carmenere.

Soave Classico La Rocca 2008, Pieropan

Deze wijn is gemaakt van 100% garganega. Ook een zweem van oud goud en een neus van boenwas en meloen, aldus Kees. Ik ruik jasmijn. De wijn is evenwichtig met mooie amandelbitters in de smaak. Hoewel de wijn langer houtrijping kreeg, is dat hout in deze wijn nauwelijks te proeven. Veel proevers preferen deze – iets gangbaarder – wijn boven de Vulcaia.

Bardolino Superiore 2008, Cavalchina

Laat ik maar toegeven: Bardolino heeft een slechte naam bij mij. Die aanduiding op het etiket maakt dat mijn grijze hersencellen negen letters scanderen: niet kopen. Maar wat kortzichtig is dat toch. Want dit is een werkelijk voortreffelijk glas: serieus rode kleur met een sombere rand, gevolgd door een romige neus met kersen. Mineralen ook. Hoge zuurgraad, die goed in balans is met viefheid en rondeur. Dit is een ontzettend charmerend glas wijn met een perfecte prijs/kwaliteitverhouding. Gemaakt van 60% corvina, 25% rondinella en 15% marzemino en barbera. Passie en een natuurlijke bereidingswijze typeren Azienda Agricola Cavalchina. Een trouvaille om naar uit te kijken.

Valpolicella classico superiore vigneto Sant’ Urbano 2007, Speri

Deze familie maakt al anderhalve eeuw wijn, nu nog steeds met kwaliteit voor ogen: alleen maar eigen druiven, controleren van alle productiefases, respecteren van de natuur (ze gebruiken geen pesticides). Blend van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara en corvinone. Nello is onder de indruk van deze wijn: paprika en rondeur, deze wijn leeft! Zegt hij. Dimph noemt peper, koffie en caramel. De kleur is somberrood, ik ruik caramel en wat kreupelhout, maar voor mijn gevoel is de neus nog erg gesloten. De wijn is boers, heeft een ontoegeeflijke smaak met concentraat en bitters. Het lijkt mij een geweldige herfstwijn bij wildragout en konijn.

Ripassa Valpolicella 2007, Zenato

Drie druiven maken samen deze wijn: 80% corvina, 15% rondinella en 5% sangiovese. Het merendeel van de proevers geeft de voorkeur aan deze wijn (staat in een serie met de vorige). Gesloten neus en een somberrode kleur. Dimph ruikt en proeft koffie, peper en fruit. De wijn heeft een charmant zoetje van rijpe druiven. Ik vind de wijn fluwelig, maar dan heeft de wijn toch ook veel concentraat en die komt hard binnen. Een verfijnd bittertje in de afdronk. Serieus glas wijn.

La Poja 2005, Allegrini

Dit is 100% corvina en dat geeft… een prachtige wijn! Wil is onder de indruk van de kruidigheid, maar de tannines zeggen hem dat we de wijn te vroeg drinken. Pruimen en koffie, zegt Kees. De kleur is donker. De neus maakt meteen duidelijk dat dit een serieus glas is, héél rijk. Neem je een slok dan krijg je letterlijk een mondvol wijn, hoog in alcohol, Mon Cherie kersen, vanille en rijkdom. Dit is een prachtige wijn, ook hier denk ik aan wild. Een van de allermooiste flessen uit Verona, helaas wel een kostbare fles. 89 Parker punten.

Amarone de Valpolicella 1999, Bertani

Gemaakt van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara. Waar ik de Bardolino een enorme vondst van de avond vind (prijs/kwaliteit), ben ik van deze op dronk zijnde rijpe wijn het meest onder de indruk. Dit is een WOW!-wijn. Tuilé kleur, belegen en rijke neus met herfstbos en truffel impressies. De wijn pleziert alle mondhoeken, mits de connaisseur rijpe wijnen waardeert. Een topper uit de wijnwereld! Adembenemende balans met fluweligheid en rondeur.

I Capitelli 2006, Anselmi

Deze dessertwijn is volstrekt harmonieus met goede zuren, elegant zoet met wat mango in de neus en marsepein. Puur genieten.

Recioto della Valpolicella Classico 2004, Tommaso Bussola

Gemaakt van 70% corvine en corvinone, 15% rondinella, 15% cabernet franc, dindarella en croatina. De wijn is niet gefilterd en heeft veel smaakcomponenten, complex dus. Steekwoorden: elegant, goede zuren, rijk en harmonieus.



Super-battle: België wint met 4-2 van Nederland

Drie van de vier flessen wijn voor thuisverbruik komen uit de supermarkt. Ruim eenderde van de flessen die daar worden gekocht, zijn de huiswijnen – vaak literflessen. Maar de supers bedienen ook de verwende wijndrinkers. Uit onderzoek komt naar voren dat slechts 3 procent van de wijnkopers flessen van meer dan tien euro aanschaffen. Peter van den Ende kocht uit het verwen-segment wijnen bij Albert Heijn, een firma die we tot op de dag van vandaag reuze dankbaar moeten zijn voor de emancipatie van de Nederlandse wijn drinkers. En vergelijkbare wijnen bij de Belgische Supers als Carrefour en Colruyt. Uiteindelijk winnen de Belgen met 4 – 2 van de Nederlandse super. Niet zo gek. In België zien we nog wel eens klanten kistjes wijn inladen in de achterbak. Het zijn genieters, onze zuiderburen.

Jean Claude Doquet Premier Cru Champagne

Fris, heel licht wat gist en een zoetzweem. Mooi krachtig in de mond met meloen, lage zuren, cremige mousse en overrijpe appels. Voornamelijk Chardonnay komt door in zowel geur als smaak. Schoon en fris gemaakt zonder al te veel briochetonen. Rijpe wijn, die door de meesten een heel stuk zuidelijker werd geplaatst (Limoux en zelfs noord Spanje werden genoemd als plaatsen van herkomst).

Blason de Bourgogne 2008 Montagny 1er Cru

Licht, witgeel van kleur. Deze wijn nodigt nou echt uit: fris en strak met mooi wat kruidigheid, zeep, groene appels en een klein, heel klein krulletje warme roomboter. Geen hoogvlieger, maar toch wel een aardig voorbeeld van een kleine, verfrissende Bourgogne, met spanning.

Neil Ellis 2007 Cabernet Sauvignon Vineyard Selection Stellenbosch

Donkerrode wijn. Een heel, heel typisch glas Zuid Afrikaanse rode wijn: de geur is ontzettend expressief en geeft voornamelijk geuren die doen denken aan koffie, zadelleer, groene paprika, stopverf en tabaksbladeren. En: warm asfalt. Commercieel gemaakte wijn en duidelijk afkomstig van een plek op aarde waar de zon vaak uitbundig en lang schijnt. Een krachtpatser met drogende tannines, goed concentraat en een korrelige structuur.

Jacob’s Creek 2006 Cabernet Sauvignon Reserve

Na een paar minuten goed beluchten wordt de wijn in dit glas alsmaar expressiever. Aanvankelijk rook ik nagenoeg niets, na een minuutje kwam er voorzichtig een hint van warme aarde en aardbei voorbij en na nog een paar minuten was er overduidelijk en, zeer typisch en onmiskenbaar: eucalyptus. Mijn gedachten gingen hier dan ook direct naar Australië. Frisse zuren, drop, anijs en voornamelijk rood fris fruit overheersen de smaak, die heel behoorlijk en prettig is. Maar ook een tikje krap in de lengte.

Fattoria del Cerro 2007 Vino Nobile di Montepulciano

Na de voorgaande, toch wel behoorlijk zondoorstoofde wijnen, vond ik het erg prettig om terug te keren naar een wijn die wat meer op een klassieke leest werd geschoeid. En zo kun je deze Italiaan wel aanmerken, als zijnde ‘klassiek’. Tabak, mediterrane kruiden, viooltjes, aarde en rode paprika. Frisse zuren, sappig, kersen en bessen en mooi wat gedoseerde houtrijping. Het was een nek aan nek race met de andere wijn in deze serie (een 2007 Vino Nobile di Montepulciano van Piccini, gekocht bij de Carrefour). De Piccini bezat net wat meer romigheid en scoorde daarmee duidelijk aan extra punten, maar delfde uiteindelijk toch het onderspit vanwege een minder complexe en kortere afdronk.

Proefnotities David Koenen, foto’s Richard van Oorschot

Proefwedstrijd: 12 Franse wijnen in het glas en verder weet je niets...

De jaarlijkse proefwedstrijd bepaalt wie zich een jaar lang proefkampioen van de Brabantse Wijnsociëteit mag noemen. Kampioen 2010 Richard van Oorschot stelde de proeverij samen: een bubbelwijn, vier witte wijnen, vijf rode wijnen en twee dessertwijnen. De flessen zijn geblindeerd: het enige dat we weten is dat de wijnen uit Frankrijk komen. Per wijn geven we aan: de streek (10 punten), de appellatie (10 punten), het jaartal (10 punten), de druif (10 punten), de classificatie (5 punten) en de domeinnaam (5 punten).

Het zijn mooie wijnen, had Richard tevoren gezegd. En dat klopte helemaal. We proefden achtereenvolgens blind:

Champagne Duval-Leroy, vintage 1999, gemaakt van chardonnay, zuivere en elegante champagne met zure appeltjes en gist in de neus

Muscadet-Coteaux de Loire, Domaine des Génaudières 2009, gemaakt van melon de Bourgogne, lichte kleur, neutrale neus, liefelijke aandronk

Alsace, Marcel Deiss, Pinot Blanc 2008, fors concentraat in deze wijn met een licht zoetje en fraaie bitters

Vouvray, Domaine Pichot-Coteau de la Biche 2009, gemaakt van chenin blanc, mineraal in de neus, vrij hoge zuren, wat perzik en wat honing

Pessac-Leognan, Château Smith Haut Lafitte 1999, gemaakt van 95% sauvignon blanc en 5% sauvignon gris, oud-gouden kleur, vanille in de neus, jasmijn, volronde smaak, vet met carameltonen en hoge bitters

Morgon, Domaine Lapierre 2008, gemaakt van gamay, licht gekleurde wijn, met frivole framboos, true-to-type

Chinon, Clos de l’Echo 2006, Coly Dutheil, gemaakt van cabernet franc, dofsombere kleur, cassis in de neus, duidelijk nog tannine, in mijn aantekeningen staat ‘ontoegeeflijke wijn’, but I like it.

Cahors, Château du Cèdre 2007, gemaakt van 90% cot, 5% merlot en 5% tannat, paars en héél diep zwart, rijke neus, zwoele aanzet en rondeur, zeer aangename wijn

Moulis, Château Poujeaux 2004, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 40% merlot, 5% cabernet franc en 5% petit verdot, bruine rand, forse wijn met veel houtrijping, ‘zwoel ook wel’ staat in mijn aantekeningen met erg mooie amarone kersen in de afdronk.

Côte Rotie, Domaine Benjamin & David Duclaux 2003, gemaakt van syrah, dof van kleur, klassieke neus, strenge wijn, uitgerijpt.

Bonnezeaux, Château de Fesles 2005, Bernard Germain, gemaakt van chenin blanc, goudkleurig, lichte botytris tonen en dan voluptueuze Rubens-dikte en zoetheid in de smaak. Prachtwijn.

Alsace Grand Cru, Pinot Gris 2000, selection de grains nobles, Domaine Bott Geyl, oud goudkleurig, frivolere neus, lichter en eleganter van smaak, maar desondanks heel rijk.

Hoe beleef je zo'n proeverij?

Er is weinig zó confronterend dat deze jaarlijkse proeverij, beste lezers. Richard zei bij het proeven van de witte wijnen, dat het bouquet niet zo goed tot zijn recht kwam. Ik kampte met een aanhoudende verkoudheid en kon inderdaad zo goed als niets ruiken. In eerdere jaren was de neus het belangrijkste proeforgaan, zó stelde ik de druif vast. Nu kwam het dus aan op het vergelijken van kleur en de aandronk, het mondgevoel en de afdronk. Ik zat dus best ongelukkig te zijn. Maar ik was niet de enige die dit als een martelgang ervaart.

Ik zag een proever naar de hemel kijken, de ogen sluiten en een schietgebiedje doen (Noël). Ik zag een proever de handen op het hoofd moedeloos het hoofd neerleggen (Rob). En een proever zoeken in een credit card boekje met wijnformatie (Wil). Veel gezucht. Gepuf. En een enkele vloek. Veel gegorgel. En gespuug. Proevers die nog een slok extra willen. En dat alles in een bloedserieuze sfeer. Onze eer staat op het spel! Ook al is het maar een spelletje. Uiteindelijk blijkt dat onze meest studieuze proever, wijndocent bovendien, de titel die hij vorig jaar inleverde weer terugpakt. En nog wel heel overtuigend ook. Proficiat, Rob!



Jury-overleg





Felicitaties voor proefkampioen Rob van Ginneken

De eerste drie plaatsen gaan naar:

Winnaar Rob van Ginneken met 314 punten

Tweede plaats David Koenen met 253 punten

Derde plaats Peter van den Besselaar met 240 punten

Met twee jaar van dubbelwinnaars, is Rob nu de 21e naam die is ingegraveerd op de wisselprijs, de Kees Mutsaers wijnkoeler. Een functioneel cadeau om de blitz mee te maken bij wijnvrienden. De winnaar kreeg daarbij een wel hele mooie fles edel vocht, net als de runners up. En we hadden traditiegetrouw ook een poedelprijs, die niet door ons nieuwste lid werd gewonnen (smile Martin!).

Britse supermarktketens als Tesco en Marks & Spencer houden bij de organisatie van hun proeverijen voor wijncritici rekening met de vraag of het een goede dag is om wijn te drinken. Huh? Dat zit zo. Volgens de agenda voor biologisch-dynamisch tuinieren volgt alle leven op aarde het ritme van de kosmos. Er zouden ook mindere en betere dagen zijn om wijn te proeven. Er zijn: fruitdays, flower days, leafdays en rootdays. De wedstrijd werd gehouden op een leafday, en ja… dan sluiten de wijnen zich enigszins. Klik HIER om wat meer te lezen, en als je het naadje van de kous wilt weten (advies: niet doen!) klik dan HIER. Over een jaar staat de twintigste wedstrijdproeverij op de kalender.

Rioja van piepjong tot bijna dertig jaar oud

Bodegas Cune in Haro

Berry Marinussen kent precies de datum dat Rioja zijn hart stal. En hij koestert de lege fles, want het was een wijn uit zijn geboortejaar. Het gebeurde bij de Brabantse Wijnsociëteit. Altijd mooi om vijf jaar later die ervaring te ‘herhalen’. Hij liet dezelfde wijn (maar dan uit 1982) zelfs speciaal uit Spanje invliegen. Geweldig toch! We proefden sowieso enkele heel bijzondere wijnen. Een veertien jaar oude Rose Gran Reserva, twee witte Rioja, gevolgd door elf rode wijnen van piepjong tot bijna dertig jaar oud. Rioja is een wijn waar veel proevers met enige weemoed aan terugdenken; een generatie terug werd vaak de basis gelegd voor binding met dit gebied met wijnen die veel houtrijping kregen. Nu worden er wijnen gemaakt in tal van stijlen, ook met veel fruit in de neus en in het glas.

Capellania 2005 Marques de Murrieta, Rioja

Gemaakt van 100% viura, 17 maanden houtrijping. Een witte wijn met een goudzweem. In de neus abrikoos, amandelspijs, Kees ruikt hazelnoot en honing. Ik vind deze witte Rioja een tikje ontoegeeflijk in de smaak, een wijn die ‘je krijgt me toch niet te pakken, lekker puh’ uitdrukt. Vrij hoge bitters, in de smaak een olijfassociatie. Ik hou wel van een eigenzinnig glas wijn, dus kan hiermee mijn hart ophalen.

LZ 2009, Rioja Telmo Rodriguez

De kleur is dof en paarsig. De neus heel aantrekkelijk: ik ruik veel framboos. Dit is een mooie wijn om in een blinde proeverij de proevers te foppen, de wijn heeft een Beaujolais-achtige expressie. Gemaakt van tempranillo, garnacha en graciano. De smaak heeft veel zuren en hangt ook wat na. Een frivole jonge Rioja, om het voorjaar mee te vieren. Ook een doordrinkglas, dus heel geschikt voor feestjes. Of een ideale thuiskomst-wijn, een glas en een hoop zorgen verdwijnen naar de achtergrond.

Ontañon 2007 Crianza

Dit is een klasse hoger, gemaakt van 90% tempranillo en 10 garnacha. In de kleur een onwikkelde rand, ik ruik wat as en mineralen in de neus. Gerard ruikt veel fruit, kersen en vanille. De wijn kreeg 12 maanden houtrijping. Deze wijn heeft een heerlijke smaak, door de soepele aanzet en smaak met kersen en chocolade. Daarna proef ik ook amaronebitters. De neus geeft nu wat kreupelhout en in de smaak valt enige elegantie op.

Rioja Bordon 2004 Reserva

Gemaakt van 85% tempranillo aangevuld met garnacha, 24 maanden houtrijping. Deze wijn maakt indruk. Rob roemt de mooie stalneus. Paul noemt de wijn prachtig uitgerijpt. Toos zegt vooral het ingekapselde hout zo mooi te vinden, zij ruikt tabak en noemt de wijn in de mond verfijnd. De kleur is weer dof somber, de neus vrij expressief met mocca. De smaak is heel elegant en inderdaad verfijnd. Bij deze wijn ging mijn hart een stukje sneller kloppen.

Predicator 2006, Rioja

Neus met een kruidenkistje, vanille. Het fruit in de neus heeft even wat tijd nodig om los te komen. Claartje ruikt drop, noten, zwarte kersen en jodium. Jan noemt de neus klassiek, maar hij ruikt/proeft een storend zeezout. De smaak kent een soepele aanzet, goed concentraat en een goede zuur/bitter balans. Deze niet gefilterde wijn is meer een eetwijn, dan een wijn om soepeltjes door te drinken. Slechts twee proevers (Nello en ikzelf) geven de voorkeur aan deze wijn, de rest prefereert de volgende wijn.

Siera Cantabria 2006 Cuvee Especial

Sombere kleur. Rijpe kersen, zwoel/warme neus met vanille. Soepele aanzet, stevige wijn met concentraat. Claartje ruikt hout, laurier en pruimen, ze noemt de wijn dik en jammig. Jan stoort zich iets aan de galbitters die hij in de smaak proeft, maar noemt de wijn ook mollig, met chocolade en tabak in de smaak.

Castello Ygay 2001 Marques de Murrieta, Gran Reserva Especial

93% tempranillo en 7% mazuello, 31 maanden houtrijping, 97 punten Guia Peñin. Een schitterend glas wijn waarvan Noël aangeeft stroop te ruiken in de neus, David ruikt zoete tabak, kruidkoek en ‘warme’ tegels in de zomer. Krentjes ook, de wijn doet hem zelfs aan port denken, een dik aangezette wijn. Ik ruik in de belegen neus bospaddestoelen en truffel, om heel vrolijk van te worden. Een soepele aanzet met veel hout en concentraat. Maar ook veel hoge zuren die de wijn viefheid geven en rondeur. Hartendiefje van Berry. Dit is een Grande Dame!

BMB Gran Reserva 1982 Rioja Martin Bujanda

Hartendiefje van Berry. Wil doet de neus denken aan antiek eiken, met een duidelijke stallucht. Rob ruikt aardbeien. Nello is helemaal in zijn nopjes met deze gerijpte wijn, die hij een genot noemt om te drinken, ontzettend lekker. De wijn is bijna een generatie oud en heeft een fijne soepelheid. Sentimental journey voor Berry, die nog precies de datum kent dat hij op de wijnsociëteit Rioja leerde waarderen door deze zelfde wijn, maar dan uit zijn geboortejaar.

Als uitdrinker hadden we een Lustau Cream Sherry East India. Een mengsel van Oloroso met wat Pedro Ximénez. Een mooie complexe neus met stroop, boenwas, amandelen en ook een aardappelassociatie. Zoetje in de aandronk en wast amandelkoekjes in de smaak. Prachtwijn!

Raad land en druif

Sommige avonden bij de wijnsociëteit overheerst de meligheid. Vaak heeft dat te maken met het weer, soms ook met andere factoren. Wat het deze week was, Joost mag het weten, maar er viel een boel te lachen. Adam van der Linden had duidelijk zijn best gedaan. Zijn proeverij "Raad land en druif" was een goede training voor proefwedstrijden. Het idee was een klein wedstrijdje te houden (inclusief fles-voor-thuis voor de winnaar), met scoringstabellen en alles. De 15 wijnen waren *bijna* allemaal uit verschillende landen en van verschillende druiven. Bijna, zodat we niet konden gaan afstrepen, aldus Adam. Een mooie kluif voor de societeitsleden.

Af en toe heb je zo'n wijn die je, als organisator, niet per sé mooi vind, maar wel interessant. Zo ook een van de eerste wijnen: Voirin-Jumel Coteaux Champenois blanc 2007. Uit de Champagne dus, waar de foto is gemaakt boven deze blogpost, met een adembenemende lucht. Een stille chardonnay die goed aangeeft waarom er zoveel bruisende wijn wordt gemaakt in de Champagne. In de neus had de wijn wat peren en toast, met al een klein ouderingsneusje. In de smaak vooral veel hoge zuren, een kleine spritz en een idee van bronwater. Heel leuk om te proeven, vooral blind. De meeste proevers zaten in de richting van de Jura (savagnin etc).

De volgende serie was deels lastig, deels minder moeilijk. Het was een paar dat liet zien wat voor moois er uit de nieuwe wereld kan komen. Om te beginnen Esk Valley chardonnay 2007 Hawkes Bay, Nieuw Zeeland. Een prachtig voorbeeld van een ingetogen nieuwe wereld chardonnay; rokerige, minerale neus, met wat caramel van de houtbehandeling. In de smaak een volle aanzet met wat hout, veel vulling maar prachtig in balans door de middelhoge zuren. Een elegante krachtpatser.

Hiernaast stond iets dat bijna niet herkend werd; een ingetogen chenin blanc uit Zuid Afrika. De Spier Private Collection chenin blanc 2007 had een vrij kleine (dichte?) neus, kruidig met een toets van lijm. Dan een sappige aanzet met een frisse, spannende body; iets zilt zelfs.

Een van de hartendiefjes van Adam van de avond kwam uit Argentinië: een mooie malbec-expressie van de Pascual Toso reserve 2005 Mendoza, Argentinie. De neus verraad bij deze wijn zijn nieuwe wereld afkomst (iets jammig), maar doet je daar direct aan twijfelen door zijn port-neus en zijn (languedoc) wierrook toets. In de smaak een zachte, fruitige aanzet, maar weer wat karaktervolle tannines, iets lijm-toets en vrij lage alcohol impressie; waardoor er weer aan het twijfelen geslagen wordt; is dit Italië? Portugal? Een prachtig ingetogen wijn.

Het lijkt traditie te worden, maar ook Adam had reserves bij de hand om eventuele missers te compenseren. Door een fles met kurk kwam, een paar wijnen verder, vriend malbec weer om de hoek kijken. Deze keer echter uit Frankrijk. Een kelderpareltje was deze Domaine des Aires Hautes malbec 1999 Vin des Pays d'Oc. Al weer zo'n 12 jaar oud, maar de neus zat nog vrij ver dicht. Een prachtige complexe neus wel, als je hem kon vinden, met dragon, anijs, wat besjes en een vluchtige toets. In de mond gaf de wijn zich al wat meer met een sappige aanzet, een klein zoetje en frisse zuren. Een mooie subtiele wijn; totaal anders weer dan de Argentijn.

Hoe mooi de oude wereld ook blijft, de verrassingen kwamen deze avond toch uit de nieuwe. Zoals bijvoorbeeld de CU vineyards Wildwood Canyon 1999 Zinfandel.

Verslag en proefnotities Richard van Oorschot