Noord en Zuid Italië: ge-wel-di-ge kwaliteit



Calabrië



Ronald Fibbia waarschuwt ons vooraf: bij deze proeverij hebben we onze smaakpapillen hard nodig. Hij zegt niets teveel. We proeven steeds blind een Noord-Italiaanse en een Zuid-Italiaanse wijn. Kunnen we zeggen welke wijn waar vandaan komt? En wat is de lekkerste? Hieronder staan enkele  proefnotities, een persoonlijke keuze, steeds met scores van de twee toonaangevende Italiaanse gidsen, de Gambero Rosso, en de gids voor sommeliers, Duemilavini. We proeven originele en topwijnen, het is een ge-wel-di-ge proeverij.

Petite Arvine “Vigne Rovettaz” 2010, Fratelli Grosjean, Vallée d’Aoste D.O.C.

Witte wijn gemaakt van de Petite Arvine, een typische druivensoort uit Valle d’Aosta. 80 % van de wijn ondergaat de gisting op RVS tank en de rest in barrique. Geelzweem. Lekker frisse neus met mineraal. Claartje ruikt perzik en noemt de geur geparfumeerd. Kees ruikt amandel. De smaak heeft goede zuren met een aangenaam bittertje. Levendige en viefe wijn. 4 trosjes Duemilavini; 2 bicchieri Gambero Rosso

Cometa 2009, Planeta, Bianco di Sicilia I.G.T.

Witte wijn gemaakt van de uit Campanie geïmporteerde Fiano druiven, welke groeien op kalk en kleigronden. Goudkleurige en ontwikkelde kleur. Neus met rijpe peer en meloen. Mooie zuren, heel evenwichtige wijn met flink concentraat, duidelijk uit het warme zuiden. Claartje noemt de wijn rond en romig na de aanvankelijke bitters. Ronald ruikt honing en bloesem. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 89 RP; 90 WS

Terre Alte 2009, Livio Felluga, Colli Orientali del Friuli 

Hartendiefje van Ronald. Groenzweem in het glas en een fijne geur, jasmijn, bloemig, lagter ook kruisbessen en mineralen, dus mooi complex. De smaak is heel fris, levendig met goede zuren. Livio Felluga is een van de bekendste wijnproducenten vanFriuli-Venezia-Giulia. De druiven groeien op de  Rosazzo heuvel, beschouwd als de mooiste van Friuli. Grond: mergel en zandsteen uit de Eoceen (vanaf 55 tot 33 milioen jaar geleden). Deze Terre Alte wordt gemaakt van de Friulano, de Pinot Blanc en Sauvignon druiven. Friulano druiven ondergaan de gisting in barriques, Pinot Blanc en Sauvignon in RVS tanks. Verfijning van 10 maanden op hout en RVS + 9 maanden op fles. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 91 IWS. Opmerkelijk mooie wijn.

Magno Megonio 2008, Librandi, Val di Neto

Wijn uit Calabrië. Robijnrode met paarse rand. Hans ruikt bessen in de neus, Kees noemt de geur liefelijk, zwoel en met pruimen en toch voldoende fruit, wil heeft impressies van nat karton en stallucht. Ik ruik iets zoets, gebrande suiker (Buijsman), later ook wat ijzer. De smaak heeft charme en rondeur. Het bedrijf bevindt zich bij de kleine stad Ciró Marina, die op de oostelijke kust van Calabrië zit. Deze gebied werd door de Oude Grieken al in de achtste eeuw voor Christus ontdekt. Magno Megonio wordt gemaakt door de Magliocco druif, die op klei- en kalkachtige gronden groeit. Gisting in RVS en daarna 16 maanden rijping in barriques uit de Allier woud. 4 trosjes Duemilavini. Een wijn met ‘bite’. En een van de beste prijs/kwaliteit verhoudingen.

Turriga2006, Argiolas, Isola dei Nuraghi Rosso I.G.T.

Hartendiefje van Ronald. Deze Sardijnse wijn ontleent haar naam aan een dorpje, waar de sculptuur Moeder Godin werd gevonden. De Turriga is gemaakt van 85% Cannonau, 5% Carignano, 5% Bovale en 5% Malvasia Nera. Gisting in RVS en rijping van 24 maanden in Franse eikenhout. 12 maanden op fles voor dat hij op de markt komt. Dimph ruikt peper, bramen, bessen en koffie. Rob noemt toast. De zwartorde wijn doet mij denken aan drop en chocolade. De wijn heeft een zwoel verleidelijke aanzet, heel veel concentraat en plakt nog wat aan de tanden. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 94 RP. Heerlijk glas.

Valpolicella superiore “Vigneto di Monte Lodoletta” 2005, Romano Dal Forno

Deze wijn neemt mij onmiddellijk voor zich in. Géén idee dat er zulke mooie Valpolicella gemaakt wordt, een wijn die gerust een decennium in de kelder mag rusten. Zwartrode kleur, een neus met rozenimpressie, uitbundig geparfumeerde wijn. Later ook kreupelhout. Dimph ruikt vanille, pruimen, koffie en merkt op dat de wijn hoog in alcohol zit. Dat klopt 15°. Gek genoeg proef je dat niet: houtrijping komt naar voren in de smaak, terroir en stevige bitters. We drinken de wijn nu veel te jong, maar dit moet een belevenis zijn als we die later proeven. Dal Forno is de beste producent van het gebied Valpolicella. Hij produceert slechts vijftig duizend flessen per jaar, maar altijd van top-niveau. Deze Valpolicella wordt gemaakt van 70% Corvina, 20% Rondinella, 5% Croatina en 5% Oseleta. Na de fermentatie gaat de wijn 36 maanden in Amerikaanse eikenhout en rijpt verder 24 maanden op fles. 5 trosjes Duemilavini; 95 RP.

Granato 2004, Foradori

We drinken deze avond kostbare wijnen. Zo ook deze Granato, die gemaakt is volgens de regels van de biologisch-dynamische landbouw (natuurlijke bemesting en versterking van de natuurlijke groei). Maar deze wijn heeft óók een goede prijs-kwaliteit verhouding. Elisabetta Foradori produceert expressieve wijnenvan hoog niveau. Granato is gemaakt van Teroldego druiven, die op kalk-, graniet- en kiezelgronden groeien, vergist in geopende houten vaten en rijpt daarna 24 maanden in barriques en vaten van 30 hectoliter. Zwartrood in het glas. Cederhout en wat kers in de neus. Jan noemt de neus klassiek: morel, braam, bosbes en ijzeroxide. Perfecte aandronk en goede balans. Samen met de Brunello di Montalcino sla ik deze wijn het hoogste aan deze avond. De smaak heeft lekkere rondeur, sappig met een bittertje. Zeer harmonieuze wijn met elegantie en finesse. Complex, rijk en voornaam. 3 bicchieri Gambero Rosso; 94 RP; 94 WS

Piano di Montevergine 2004 riserva 2004, Feudi di San Gregorio, D.O.C.G. Taurasi

Nog zo’n producent waarvan alles dat je proeft oké is. De Aglianico druiven groeien op heuvels met aangeslibde en vulkanische gronden. De gisting vindt in RVS tanks plaats. De wijn ondergaat een lagering van 18 maanden op Franse eikenhout en 24 maanden op fles. Jan noemt de kleur roodzwart, hij ruikt veel rood fruit en ook verbrand hout, caramel en toffee in de smaak, stroeve tannines nog en iets onbestemds in de afdronk. Ik ruik wat laurier en vooral in de smaak komen amarenekersen naar voren, mooie zuren en een aangename smaak met een vage impressie van turf. 93 RP

Brunellodi Montalcino “Poggio all’Oro” riserva 1999, Castello Banfi

Hartendiefje van Ronald, die dit de beste Poggio all’Oro noemt die ooit is gemaakt.  Alle rijpingsfases van de Brunello druiven waren precies op tijd en gebeurden met de optimale omstandigheden. Regen genoeg in de winter, frisse lente en warme zomer, met ook wat regen maar alleen op de juiste moment. En ook goede temperatuurverschillen tussen dag en nacht. De druiven groeien op heuvels met veel kalk en wat leem. De wijn heeft de alcoholische gisting in RVS gehad en de malo in barriques, waarin ook een rijping van 30 maanden heeft gevolgd. Hans roemt de wijn als elegant en precies zoals die moet zijn. Gerard ziet belegenrood, ruikt houttonen en proeft ronde bitters. Berry noemt de wijn prachtig, met bessen en rozen in de neus en elgante zuren in de smaak. Mijn aantekeningen: laurier, kersen, leer en tabak. Zeer harmonieuze en elegante wijn, gerijpt en toch nog vol kracht. Zeer mooie afdronk. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 96 WS; 94 W&S; 94 Wine Enthusiast. Een grootse wijn.

Calcaia 2006, Barberani, Orvieto Classico superiore

Zoet uit Orvieto (Umbrië). De wijn is gemaakt met 40% Grechetto, 20% Procanico, 20% Verdello en 20% Sauvignon Blanc. Deze groeien op bodems met kalk en klei, in een gebied met een perfecte microklimaat, dankzij het Lago di Corbara meer. De druiven worden laat geplukt, soms ook tot in de eerste week van december, wanneer ze aangetast zijn door de Botrytis Cinerea . Alcoholische gisting in RVS en lagering van 12 maanden in barriques. Enkele maanden op fles voor dat hij op de markt mag komen. Rob prijst de complexiteit, Gerard ruikt honing en caramel, Noël herkent pourriture noble en volzoete caramel. Mijn aantekeningen: marsepein en amandelspijs in de neus, mandarijntjes ook. Zéér evenwichtige wijn met een perfecte balans tussen zoet en zuren. Niet plakkerig, maar juist elegant en hangt hééél lang na. 2 bicchieri Gambero Rosso; 4 trosjes Duemilavini. Schitterend glas desssertwijn of als aperitief bij foie gras.

Italië blijkt nog verrassingen te hebben, al dacht ik het best goed te kennen. Na de Franse wijnen liggen er de meeste Italiaanse in de kelder. Toch zou ik graag enkele van de wijnen uit deze proeverij toevoegen. Met mijn voorliefde voor curieuze druifjes, bijvoorbeeld de Petit Arvine, de Calabrische wijn van de Magliocco druif of de Fornato van Teroldego. En de Valpolicella van Romano Dal Forno, zo kostbaar als een prestigieuze Leoville Barton, maar eigenlijk véél origineler en geweldig om met wijnliefhebbers te delen. Ronald stelde een memorabele Italiaanse proefavond samen. Applaus!

Links en rechts van de Andes: “We maken al sinds 1980 ruzie over elegantie”

Het leven is bizar. En het leven van wijndrinkers helemaal. Er zijn avonden waarop we bloedserieus het verschil proeven tussen een Morgon uit Villé-Morgon en de wijn van het nabijgelegen Chiroubles. De wijngaarden liggen hemelsbreed zo’n kilometer of zes uit elkaar. Tien minuten met de auto. We vinden het volstrekt normaal om in een blind proeverij te pogen om het verschil tussen een Pauillac en een Saint Julien aan te geven, 7 autominuutjes, nog geen 5 kilometer hemelsbreed. De kans is groot dat onze leden deze wijnen inderdaad kunnen determineren en de herkomst duiden. Zetten we een Kasteel Genoels Elderen Pinot Noir naast een Pinot Noir uit de Elzas van Marcel Deiss dan vinden we dat gek. Genoels Elderen is het grootste domein van België met 22 hectares, gelegen tussen Tongeren en Maastricht en Marcel Deiss resideert in Bergheim in de Elzas. 475 kilometer van elkaar, zeg maar 5 uur rijden met de auto. In deze proeverij proeven we bijvoorbeeld Errazuriz wijn uit de Aconcagua valley (Chili) naast een Pascal Toso uit Mendoza (Argentinië). Vijfenhalf uur rijden met de auto, nog geen 400 kilometer. En toch zijn de verschillen tussen de wijnen in deze proeverij vaak lastig te proeven, daar kom ik op terug. Eerst maar eens wat wijnen beschrijven.

De Martino 2007 Chardonnay , Chili

Groenzweem, neus met mineralen en wat kruisbes, de wijn heeft een volle aanzet, goede en frisse zuren, rijp fruit en een elegante afdronk.

Miolo Cuvee Giuseppe 2009, Brazilië

Wijn gemaakt van merlot en cabernet sauvignon, een jaar gerijpt op eikenhout. Niet onplezierige wijn met grindkiezels en mineralen in de neus, lenig-strenge wijn die misschien iets meer rondeur zou mogen hebben.

Louis Felipe Edwards, 2007 Cuvee Doña Bernarda, Chili

Deze wijn is gemaakt van cabernet sauvignon en autochtone druiven uit de buitengebieden. 18 maanden gerijpt op Frans eikenhout. Deze wijn bevalt mij wel: een klassieke en fijne neus, licht cederhout en wat gronderigs. De smaak vind ik straf met een duidelijk bittertje. Toos proeft vol fruit en een zacht zoetje, Kees noemt tabak, laurier en zwarte bes in de neus.

De Martino Granito 2007, Syrah, Cachapoal Valley, Chili

Dimph noemt de wijn dieprood, ze ruikt peper, koffie, drop en mint. De smaak is licht branderig. Mijn aantekeningen: paarse rand, zwartrode kleur, herfstbos in de neus en bramen. Zuurtje in de smaak, een tikje eendimensionaal en wat opdrogend. Hans mist ook elegantie en complexiteit in de wijn.

  

Terrazas Reserva 2007, Mendoza, Argentinië

De wijn heeft 12 maanden op fust gelegen. Zwarte bramen, kersen en koffie ruikt Dimph. Ik zie ontwikkeling aan de rand van het glas. De neus heeft een piepklein mufje maar ook ingekookt rood fruit. Hans noemt de wijn evenwichtig. De smaak is lekker sappig, goede zuren en fijne balans. Misschien een tikje opdrogend, een fenomeen waar ik deze avond veel wijnen op betrap.

Errazurriz 2008 Carmenere Reserva, Chili

Handgeplukt, 12 maanden op fust gelegen. Claartje noemt de wijn karaktervol, met een zeer elegante neus, een lichtvoetige wijn. Kees ruikt bramen. Berry ruikt ceder, tijm, snoepjes, en proeft een zoete aanzet. Harmonieuze warme wijn met concentraat. Ik tref ook in deze wijn een wat opdrogende afdronk na een stevige en kruidige smaak.

Bramare 2008, Lujan de Cuyo, Mendoza, Argentinië

Hartendiefje van Jan. Gemaakt van malbec. Kees ruikt pruimen, chocolade en bramen. Mijn aantekeningen: diepdonkere kleur met paarse rand, rijk geparfumeerde wijn met pruimen. Chocolade in de smaak, hap sap concentraat, je wilt snel een volgende slok drinken, Mon Cherie proef ik. De afdronk is mild en deze wijn heeft ook verfijning. 18 maanden gerijpt in Frans en Amerikaans eiken. 92-96 RP.

Salentein Numita 2009, Alto Valley de Uco, Mendoza, Argentinië

Hartendiefje van Jan. De wijn heeft 16 maanden gerijpt op Frans eiken fusten en is gemaakt van 64% malbec aangevuld met 18% cabernet sauvignon, 11% merlot, 5% cabernet franc en 2% petit verdot. Diepdonkere kleur, een neus waarin een vage impressie van rubber en asfalt, later een mufje. Maar wat een smaak! Voor mij is dit voor het eerst in deze proeverij een wijn met rondeur en enige frivoliteit in de smaak, die de wijn spannend maakt. Tikje opdrogende bitters.

De Nieuwe Wereld wijnen die we proeven zijn allemaal correct en vaak lekker. Al hoor ik ook proevers zeggen dat ‘een glas hiervan genoeg is’. De wijnen zijn technisch knap gemaakt. Verschillen zoals we die in de Oude Wereld wijnen proeven zijn hier veel lastiger te determineren.   In deze wijnen is de karakteristiek van de druif dominerend boven de kenmerken van de streek, de grond, het terroir. Het zijn veilige wijnen, zelden elegant, maar betrouwbaar en voorspelbaar.    

Cru de Beaujolais proeverij: …nee, dit is géén paars maar violet.

Hans van der Horst drinkt graag Beaujolais. Er is genoeg oude wijn, dus Beaujolais drink ik graag jong, zegt hij. Hij wil ons graag laten meegenieten van een mooie jaargang 2009 en in de gelegenheid stellen het wijnkeldervak Beaujolais in de kelder aan te vullen. Aardig! We proeven witte Beaujolais, alle crus en een curieuze uitdrinker. En enkele gerijpte wijnen, want goede Beaujolais mág ook lang ouderen. Op de foto hierboven zien we een jonge wijn, herkenbaar aan de paarse rand (“nee, dit is géén paars, maar violet”), en de gerijpte wijn met een dakpannenbruine rand.

Château de Julienas 2001, Depardon

Ik ruik nog tonen van fruit in de neus. Een stinkertje. Het bouquet heeft verfijning. Wat salmiak in de smaak en ook wat rondeur. Liefhebberswijn.

Domaine du Matinal 2001, Moulin a Vent

Tien jaar oude wijn van Corinne en Noel Musy. Deze Cuvee Prestige heeft zich wondermooi ontwikkeld. En daar horen mooie commentaren bij. Noël: echt bijzondere wijn. Gerard: geweldige wijn. Peter vdE: complexe neus. Mijn aantekeningen: wijn met mooie mineralen in de neus, herfstbladeren en belegen tonen. Brede wijn met duidelijk nog kracht.



Applaus voor tien jaar gerijpte Moulin a Vent



Domaine Baron de l’Ecluse 2009, Cote de Brouilly

Paarse rand, ongelofelijk mooie neus met framboos-in-het-kwadraat. De smaak is sappig, mollig en met duidelijk het potentieel om te ouderen.

Domaine Loic et Noël Bulliat 2009, Morgon

Hartendiefje van Hans. Donkerrode kleur, kruidige smaak, een heel robuuste wijn, zegt Dimph. De pittige smaak heeft ook rondeur, is krachtig en nog veel potentieel.

Domaine du Point du Jour 2009, Fleurie

Frambozen en bessen in de neus, aldus Dimph. Voor mij was dit een nog straffe wijn in de serie met Chiroubles en Morgon. Wijn ide zich duidelijk nog moet ontwikkelen. Claartje ruikt kruiden in de neus, die zich doorzetten in de smaak.

Domaine des Pierres 2009, Chenas

Hartendiefje van Hans. Een wijn met banaan en framboos in de neus en een verleidelijke, prettige smaak, een flirt. Roodpaars, zegt Jan, met een kattepisluchtje. Mooi versmolten zuren, zoet en bitters. Jan ruikt ook iets metaligs, zoals de geur bij een draaibank waarmee kleine krulletjes van het metaal af worden gehaald. Paul raakt helemaal poëtisch: fluweelzachte en ronde smaak, “de liefde komt je tegemoet.”

Domaine de la Pierre Monopole 2009, Moulin a Vent

Romige neus, pittige wijn, heel veel toekomstpotentieel. Kersen en granaatappel, levendige zuren en krachtige bitters.

Curieuze uitdrinker

Caresse de Automne, Domaine de Chazelles 2007, Chardonnay Vendange Botrytisée

Goudkleurige wijn, in de neus honing en amandelspijs, Toos noemt ook rabarber. Ik vind deze dessertwijn, een heel curieuze van gebotytriseerde chardonnay, heel verfijnd. Geen dik concentraat hier, maar een elegante en lenige wijn.

Een mooie klassieke proeverij.

Let’s get ready to rumble: boeiende knokpartijtjes

Let’s get ready to rumble! geeft Berry Marinussen zijn proeverij als thema. En zie: die knokpartijtjes zijn boeiend. Van het begin van de proeverij tot het eind. Na een mooi glas champagne (Forget-Brimont Millesime 2002) ervaren we vijf knokpartijen, tussen wijnen van dezelfde druif, respectievelijk pinot gris, pinot noir, syrah, malbec en riesling. Een knokpartij gaat tussen een Brunello di Montacino uit Italië en een Ribera del Duero uit Spanje. Overigens had de proeverij ook een 90plus proeverij kunnen heten, want alle wijnen scoren meer dan 90 punten bij diverse wijntijdschriften.

Eerste ronde

In deze ronde knokken de pinot gris van Josmeyer Le Fromenteau 2009 uit de Elzas en de grauer burgunder Feuerberg 2009 Grosses Gewachs van Weingut Bercher met elkaar.  De meeste proevers prefereren de Duitse wijn. Da’s niet zo maar een wijn. De beste pinot gris van Duitsland.

Weingut Bercher, Grauburgunder GG 2009, Bürkheimer Feuerberg, Baden

Nello noemt de wijn goed in balans, met fraaie zuren in de smaak. Kees ruikt geroosterd brood, Jan een boslucht, herfstbladeren en champignons, petrol en wat kruisbes. De wijn heeft veel mineraal in de neus, vanille en een smaak met amandelen en bitters. De afdronk is lang. 94 Gault Millau punten.

Tweede ronde

Ook hier een Frans-Duits worstelpartijtje tussen Deutzerhof Spätburgunder 2007 Cuvee Casper C, Ahr en Pommard 2005 van Nicolas Potel. De Duitse pinot noir is verfijnd met een hoge doordrinkfactor. De meningen welke de beste wijn is, zijn hier wat verdeeld.

Pommard 2005, Les Vignots, Nicolas Potel

In de neus heeft deze wijn kers en een verfijnde neus. De kleur is lichtrood met een paarsrode rand. Een sappige smaak, prima pinot noir, ook herkenbaar als zodanig, elegant. Daarna krijg ik ruikend  nog wat framboos associaties. Noël noemt leer en fruit als typerend voor de wijn, die een forse aanzet heeft en een heel mooie opbouw van zuren. Levendige en aangename wijn. 91P WS

Derde ronde

Van de bantamgewichtsklasse gaan we nu ineens naar zwaargewicht. Twee syrah wijnen. Hier geeft een aantal proevers de voorkeur aan de wijn die meer op dronk is (Zuid Afrika) terwijl anderen juist de wijn met ontwikkelingspotentieel (Frankrijk) waarderen.

Boekenhoutskloof 2007, Syrah, Franschhoek, Zuid Afrika

Hartendiefje van Berry. Donkere kleur, paars nog. De neus is mooi zwaar met morelkers en leer. Hap sap wijn, je verlangt naar een volgende slok, best een elegante wijn met duidelijk rondeur. Gerard noemt de wijn elegant met cassis, peper-associaties, kruidig en vanille. Paul roemt de bramen, warme kersen en goede zuren. Noël typeert de wijn met espresso en mocca. 93P WS

Côte Rotie 2005, Brune et Blinde, Domaine Etienne Guigal

Gerard benoemt de wijn als superelegant, met strenge zuren en stevige bitters. Paul waardeert de verfijning, dit is een slanke wijn, zegt hij. Ik heb in mijn aantekening verfijning en kracht naast elkaar staan. Deze wijn heeft van alles nét even stoerder dan de vorige, maar hij is daarmee op dit moment van drinken niet beter. Een oplegwijn die zijn volledige kwaliteiten in 2015 en verder gaat tonen. 92P RP

Vierde ronde

Berry waarschuwt dat dit een bijzonder gevecht is. Omdat we blind proeven hebben we géén idee wat hij bedoelt… Bij het onthullen blijken we een top Toscaanse wijn te  proeven naast een toonaangevende Spanjaard. Zijn de voorgaande worstelpartijen heel boeiend, deze clash tussen kampioenen is fascinerend.

Brunello di Montalcino 2006, Argiano

Een wijn met leer in de neus, rondeur en elegantie in de smaak en fraaie bitters. Adam noemt de kleur donkerrood, het bouquet geeft associaties van thee, leer en tabak; de wijn ontwikkelt zich helemaal in de mond, als een pauw die zijn staart mooi opentrekt. 93P RP

Bodegas Aalto 2007, Ribera del Duero

Deze wijn is kruidig, met een hele lichte rubber associatie in de neus, die zich kenmerkt door koffie, vanilla en mocca. Kees ruikt gekookte pruimen en eucalyptus. De smaak is heel rijk, prachtig verweven verfijnd cederhout en duidelijk fraai spel in de mond. 95P RP

Vijfde ronde

Twee wijnen van cot of malbec gaan hier armpjedrukken. Een komt uit Frankrijk (Cahors) en de ander uit Argentinië. Beide mooie wijnen, maar hier gaat mijn voorkeur sterk uit naar de Cahors.

Château du Cedre, Cuvee Prestige 2003, Cahors

Donkerpaarse kleur met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik leer, mocca en chocolade. Enorme verfijning in de neus met een wondermooie fruit-ondertoon, de wijn heeft nog steeds toekomst. Ik ben héél enthouisast door het geheel met fluwelige rondeur in de smaak. Dimph ruikt potloodslijpsel, mint en laurier, een heel mooi glas. Hans vdH is van mening dat de Franse wijn meer verfijning heeft. Hans L zegt de wijn inktig en stoffig te vinden met in de mond véél fruit, een geconcentreerde combinatie van bessensap en bramen.

Zesde ronde

Een Frans-Duitse rugbypartij tussen twee rieslings. De Elzasser riesling is van Zind Humbrecht (2008) en de Duitse (ook 2008) komt uit de Moezel.

Marienburg Spätlese  2008, weingut Clemens Busch

Hartendiefje van Berry. Toos noemt de wijn verfijnd en elegant met een frisse neus van appeltjes. Kees ruikt meer honing in de wijn dan in de Elzasser. Hans L ruikt tropisch fruit, muskus, mango, ananas en prima zoet/zuur balans. Mijn aantekeningen: abrikoos en mineralen, geparfumeerde neus met een enorme rijkdom, goed concentraat en lang nahangend. Dit is een Rubensiaans glas wijn, het zoetje geeft de wijn véél charme, schitterende wijn. 92 P GM

Als uitdrinker proeven we een wondermooie wijn van de wijnbouwer die in de nieuwe Gault Millau 2012 Wijnmaker van het Jaar is geworden: Matthias Müller uit de Mittelrhein. Een kindermoordje: Bopparder Hamm  Mandelstein 2010 Auslese. Deze worstelproeverij is een heel memorabele.

Provence met piraten: deze wijn moet nog rijpen, yeah right!

Mijn eigen proeverij, altijd leuk, ik leef er lang naar toe en ben maanden aan het voorbereiden. In het voorjaar kreeg ik de gedachte om een Provenceproeverij te houden. Daarna lekker snuffelen, aankopen, voorproeven. We proeven de beste Rosé van het Jaar als indrinker (Pink Floyd 2009, Château Miraval, Côtes de Provence Rosé) en twee referentiewijnen (een wat klassieke: Domaine Barthès 2005, Bandol en een meer moderne: Château du Galoupet 2008, Cuvee Equipage, Côtes de Provence). Daarna komen drie series met steeds een piraat. Als liefhebber van belegen wijnen klinken de commentaren op een wijn in de laatste serie mij als muziek in de oren. Deze wijn moet nog rijpen… Yeah Right. Niemand kent de jaargang van de geblindeerde fles. 1993, achttien jaar oud. Waar ik met mijn voorkeur voor gerijpte wijnen nog wel eens honend commentaar krijg, maak ik nu – finest hour - een lange neus. Alleen denkbeeldig natuurlijk.

Domaine de la Vivonne 1993 Bandol

Eerlijk is eerlijk, ook in mijn aantekeningen zie ik ‘nog altijd iets ontoegeeflijks’. Maar ook: nu afgerond/gerijpt, morelkers in de neus, vage turfimpressie en veel elegantie. Nello geeft in de serie gerijpte wijnen de voorkeur aan deze wijn die hij elegant noemt, Bertram typeert de wijn als ‘elegante kracht’. Gerard roemt de goede balans en zegt ‘superwijn’. Mijn ontoegeeflijke toon noemt HansvdH bekkentrekkend. Opmerkelijk glas van 100% mourvedre.

Domaine Tempier 2002 Bandol

Domaine Tempier behoort sinds 1843 aan de familie Peyraud. De gepassioneerde Lucien ontdekte de rijkdom en kracht van de toen vrijwel vergeten mourvèdre druif. Als voorvechter maakte hij zich sterk voor een eigen AOC Bandol, die in 1941 is toegekend en waar deze druif werd opgenomen. Domaine Tempier krijgt daarna wereldfaam. Sinds 2000 is Daniel Ravier (ex Domaine Ott) regisseur van Domaine Tempier. Hij geeft een eigen impuls aan de bestaande klassieke stijl. De productie bestaat voor 68 % uit rode wijnen, 29 % uit rosé en 3 % uit wit. Meestal worden de Mourvedre druiven voor een klein deel aangevuld met Grenache en Cinsault. Op Tempier wordt biologisch gewerkt, zonder pesticiden of onkruidverdelgers. Lage rendementen van 28-30 hl/ha en volledige ontsteling. De wijn rijpt ongeveer 30 maanden in grote houten foudres, botteling zonder klaring of filtering aan de hand van de maanstand. Toos zegt dat de wijn mooi is uitgerijpt, Gerard geeft de wijn echter nog toekomst. Hij proeft tabak en kersen. Kees noemt de wijn zwoel met kenmerkende bessige tonen. In mijn aantekeningen staat kruidig met perfecte balans.

Domaine Richeaume 2007 Cuvee Tradition, Côtes de Provence

Gemaakt van 50% cabernet-sauvignon, 40% grenache, 10% syrah, biologisch gemaakt. De wijn proeft streng, klein stinkertje in de neus, duidelijk een heel serieus glas wijn met een goede balans, rondeur, heel aangenaam. Berry ruikt cederhout en kers, florale tonen en leer, prettige zuren. Adam noemt zwart fruit, koffie en leer, de wijn hangt opmerkelijk lang na. Paul ziet de wijn aan voor de piraat (“uit Bordeaux”), en dat is gezien de hoge component cabernet-sauvignon best te verklaren. Klassiek glas.

Domaine du Jas d’Esclans 2007 Cuvee du Loup, Côtes de Provence

Deze wijn komt van 80% syrah en 20% grenache. Opbrengst van 30 hl./ha. De bodem bestaat uit rode gres, kalk, leem en kiezel. Biologische wijn. Een volle ronde wijn, zegt Noël. Toffee, tijm, thee, kruidig, zegt Berry. Ik heb nog nooit zó duidelijk laurierdrop geproefd, zegt Adam, die ook mint determineert. Ik ben liefhebber van dit glas, dat zich kenmerkt door een zekere fluwelige toets, veel rondeur en uitermate aangenaam om te proeven. Heeft ook elegantie.

Domaine La Courtade 2007 Cuvee L’Alycastre, Côtes de Provence

Gemaakt van grenache, syrah en mourvèdre. Domaine de la Courtade ligt op het eiland Porquerolles, het grootste van een groep van drie kleine eilandjes voor de kust van de Provence. De stokken waar deze wijn van is gemaakt zijn gemiddeld 13 jaar oud, de opbrengst ligt tussen 40 en 45 hl/ha. Deze cuvee is gemaakt om max. 5 jaar te bewaren. Ik vind dit een grote verrassing, door een lichtvoetige maar o zo expressieve neus, rijk, stinkertje, lekker! De smaak is prettig met veel rondeur. Claartje noemt de wijn vol, ze ruikt vanillehout, chocolade en sinaasappel in de neus. Martin bevalt de wijn goed, lekker fris. Rob noemt het glas intrigerend, hij heeft een spätburgunder associatie en dat is goed te snappen door de expressieve neus.  Trouvaille.

Drie piraten staan op tafel, naast Château Belle-Vue 2001 Haut Medoc (stoere wijn met mocca, chocolade en drop, rozen in de neus, uitgerijpt met milde bitters) de volgende wijnen.

Atalaya 2007, Almansa, Spanje

Gemaakt van monastrell (= mourvedre), garnacha, tintorera e.a. Acht maanden rijping op Amerikaans en Frans eiken. Een port-achtige neus, zegt Rob, die stallucht en koffie ruikt. Paul noemt vlierbessen. Tikje stroef nog, zegt Claartje, die een duidelijke rooksmaak determineert. De neus heeft een stinkertje staat in mijn aantekeningen, carameltonen en als geheel een aangenaam glas. 91 Parker punten en 88 Peñin punten.

Juan Gil Silver Label 2008, Jumilla

Deze Spaanse wijn is gemaakt van 100% mourvedre. In de Proefschrift competitie ontving deze wijn de Prix de Sommelier. Afkomstig van 40 jaar oude wijngaarden. 12 maanden gerijpt op Frans en Amerikaans eiken. Te jong nog, oordeelt Berry, die prettige zuren noemt en een neus met een stinkertje, kruiden en leer. Rob ruikt veel kersen. Adam roemt de mooie balans. De neus is vettig, de smaak droppig met een mooi zuurtje, aldus Noël. Superwijn zegt Toos. Mon Cherie kersen staat in mijn aantekeningen, lekkere wijn met verfijnd bitter in de afdronk. 92 Peñin punten.

Provence heeft veel te bieden, heerlijke doordrinkbare zomerwijnen. Maar dus ook wijnen waarvan het de moeite waard is ze vijf, acht, tien jaar weg te stoppen in de kelder en ze te laten rijpen tot rijke en complexe pareltjes.

Tour de France: onbekende, dartele wijnen



Wijngaarden bij Chateau Chalon in het Jura gebied



Wij hebben gezocht naar enkele wijnen die we eigenlijk nooit drinken, zeggen Dimph en Jac Oerlemans. Ze bezochten wijnboeren in heel Frankrijk en laten ons meegenieten. Écht onbekend is er niet zoveel voor de wijnsociëteit leden, maar de indrinker stelt ons voor problemen. Een neus van pruimen, aardbei, kirsch, stroop, rozijnen, calvados, slivovitz, duvelhokken uit de textiel. Een slok van de wijn (ogenschijnlijk een onschuldige rosé) geeft mooie zuren en een zoetje vrij spel in de mond. Het blijkt een Ratafia te zijn, die Dimph cadeau kreeg van de verhuurder van het vakantiehuis. Een lekker glas met een ijsklontje, als aperitief.

Saint Veran 2010, Caves Marnay les Macon

Traditionele vinificatie van druiven die meer dan veertig jaar oud zijn, heeft hier als resultaat een wijn van chardonnay met een stenige, minerale neus, lekker fris en geparfumeerd. Een mooie smaak met opnieuw frisse zuren en een fijn bittertje. Dartel noemt HansL de wijn.

Chateau Chalon 2003, Jura

De clavelinfles is al een indicatie dat we hier met een Jura wijn van doen hebben. Wie dat nog niet weet, zou de savagnin druif kunnen herkennen, die dezelfde flor impressie heeft als de sherry wijnen. De neus is nog jong, want de wijn rijpt maar liefst 6 jaar en drie maanden op fust. Mij valt een hoge zuurgraad op, HansL noemt dat als een duidelijke pre: een tintelend zuur waardoor de wijn spannender is dan sherry. Adam noemt de combinatie van een Bresse kip in vin jaune en morilles als goede combinatie.

Château Belleverne 2009, Chenas

Hartendiefje van Dimph. True to type Beaujolais: paarse kleur, kersen in de neus, souplesse en rondeur, goede zuren.

Beaune 2002, Domaine Bernard Delangrange

True to type pinot noir: aardbeien neusje en een stinkertje. Een mooie neus met cederhout, kreupelhout, pruimen. Ook wat mineraal, een soepele smaak met onvermoede kracht, lange afdronk.

Volnay 1996, Domaine Bernard Delangrange, Clos du Village Monopole

Jan roemt de putjeslucht en ‘geweldige’ aandronk, mooie zuren. Het bouquet van de wijn is enorm rijk en complex met een zekere kruidigheid en kreupelhout, door de verfijnde zuren is dit een mooi glas wijn, prettig uitgerijpt.

Gigondas 2007, Domaine Lavau

Een GSM wijn: 50% grenache, 40% syrah en 10% mourvèdre. Traditionele vinficatie en deels houtrijping. In de neus is de syrah herkenbaar, de smaak kenmerkt zich door een prachtige rondeur, goede zuurgraad en balans.

Vin de Paille 2007, Caveau Chavenard, Jura

Wijn gemaakt van savagnin, chardonnay en poulsard. En druifjes die minimaal drie maanden zijn ingedroogd. Ik zie in de documentatie dat de wijn één jaar heeft gegist? En drie jaar op kleine houten fusten heeft gelegen. Dan is de wijn net op fles gebracht. Steekwoorden zijn hier: geur van amandel, rozijntjes, rinse appelstroop. Een rijke wijn met hoge viscositeit, prachtige balans. Dit is een prachtige Franse dessert (of aperitief)wijn.

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”

De kelder van Ornellaia

We discussiëren wat af. En geven oordelen. Zó gaat de discussie bij deze proeverij ineens over ‘zeikerdwijnen’.  “Zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?” vraagt een proever. Zijn verwondering is op zijn plaats. Want we proeven kelderschatten, wat oudere, gerijpte wijnen. Dat valt nog niet mee. Want de wijnen die kúnnen rijpen, hebben tannines. Het zijn vaak geconcentreerde wijnen. Prettig probleem van die wijnen is het vaststellen van de optimale rijpheid: hét moment waarop de wijn alles geeft wat er in zit. Als dat moment er nog niet is, presenteren de wijnen zich soms nukkig. Bepaald geen allemansvrienden. Je hoort dan termen als bekketrekker en tandplak. Áls de wijn een optimale rijpheid bereikt, is er juist sprake van een wonder. Dan proef je een zó bloedmooie wijn, die kunnen we gerust vergelijken met de hemel op aarde. In deze proeverij van Nello Pischedda proeven we van bekketrekker tot droomwijn. Een impressie.

Vigna Novali 2004 Verdicchio Classico Riserva

De kleur van deze witte wijn is geelgoud, in de neus ruik ik boter, de smaak heeft rondeur en vooral een heel goed concentraat. Door de bitters kwalificeer ik dit als een eetwijn. Noël ruikt anijs en vanille, Ronald ruikt amandel en zoethout. Deze witte wijn heeft zich verrassend goed gehouden, Verdicchio kan dus echt wel rijpen. Liefhebberswijn.

Chassagne Montrachet 2004, 1er Cru Morgeot, Vincent Girardin

Als ik deze wijn aan het eind van de proeverij terugruik en proef, is de witte wijn hélemaal geopend als een pauwestaart, ge-wel-dig. Er zit nog groenzweem in de wijn, duidelijk een chardonnay stinkertje. Zeer harmonieus prettige wijn met goede zuren. Dit is een wijn om iets mee te vieren.

Moulin des Dames 1998, Bergerac

Prestigewijn van de familie Conti, Château Tour de Gendres, gemaakt van merlot (60%), cabernet sauvignon (20%), cabernet franc (10%) en malbec (10%). Voor een merlot gedomineerde wijn van 13 jaar oud is de wijn feitelijk nog steeds wat ontoegeeflijk (de fles is net voor het proeven geopend). Ontwikkeling in de kleur, een rubbertoon in de neus en veel kers, goede zuren maar ook hier een prominent bitter. Toos geeft aan dat de wijn zich moeilijk geeft, het rood fruit stuift uit het glas, de smaak is streng. Paul roemt de wijn vanwege de prachtige neus met kers, bes, bramen en cederhout en vooral de spanning in de wijn. Dit glas kan nog moeiteloos drie tot vijf jaar rijpen tot een harmonieus geheel.

Poggio Rosso 1998, Chianti Classico Riserva, San Felice

Deze wijn is gemaakt van 80% sangiovese, 10% colorino en 10% pugnitello. Oók 13 jaar oud, en ook hier nog wat tandplak, proefbare tannines. De neus heeft bramen, Berry ruikt  florale tonen, kersen en lijm. Fijne aandronk en harmonieuze wijn met goede balans.

Barolo Enrico VI 1997, Cordero di Montezemolo, Castiglione Falleto

Wijn uit Piemonte van nebbiolo, die altijd een lichte kleur heeft, hier dakpannenbruin. In de neus ruik ik mooie rozen, kenmerkend voor Barolo. Ongelofelijk mooie neus, expressief ook. De smaak is elegant, prachtige zuren en volstrekt in balans.  Paul noemt de wijn mooi uitgerijpt met een prachtige neus van stalgeur en chocolade. Rijke en aangename wijn, zegt Gerard.

Beaune 1er Cru 1998 Clos des Vignes Franches, domaine Vincent Girardin

Mooiste wijn van de avond. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik aan een hoge Saint Julien dacht (als ik naar de fles kijk, kan ik weten dat dit dom is) en dus de pinot noir niet herkende, wat bij z’n oude wijn ook lastiger is. Ik denk aan St. Julien door de neus: Grand Seigneur rijkdom, wát een complexiteit, met cederhout, potloodslijpsel, leer, tabak en laurier. Veel kracht in de smaak, veel inhoud, lekker! Een robuuste wijn, zegt Gerard. Paul roemt de fraaie frambozen in de smaak.

Ornellaia 2006, Bolgheri

Dit is kindermoord, waarschuwt Nello als we deze icoonwijn proeven. Gemaakt van 56% cabernet sauvignon, 27% merlot, 12% cabernet franc en 5% petit verdot. Jan krijgt de lachers op zijn hand met de volstrekt terechte uitspraak: ik vind dit een geweldige neus, onverklaarbaar geweldig. Om daarna pruimedant en mispel te benoemen. Inktig en kersen, ruik ik. Kersen en tabak, zegt Claartje, rondeur en evenwichtig, met als conclusie: die is lekker! Berry noemt de wijn kruidig, met chocolade en fruit in de neus, mooie zuren. Ik heb opgetekend: uitstekende balans, fluwelig op de tong, zal zich geweldig ontwikkelen. Hartendiefje van Nello.

Tiefenbrunner Rosenkönig 2010, Moscato Rosa, Alto Adige

Interessante en bijzondere dessertwijn, Ronald noemt perzik en marsepein in de neus. Jac vind de zoet/bitter balans mooi, net als de lange afdronk. Ik val zelf als een blok voor de aardbeien en rozen  in de neus. Doet het geweldig bij een eenvoudig aardbeiengebakje. Wie dit in het glas proeft, neemt het etiket (zóó lelijk) op de koop toe.

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?

Het levert wel eens meewarige blikken op, als je spreekt over de wijnstudie. Ja, ja, zie je de toehoorder denken… dat zal wel. Beste lezers, op wijn raak je nóóit uitgestudeerd. De druivensoorten, het terroir, de invloed van de maker. En dan natuurlijk ook het verschil in waardering door het moment van drinken en de combinatie wijn/spijs. Toch is het ene proefseizoen leerzamer dan het andere. Waar dat aan ligt? De thema’s die we behandelen. Avonden waarop je ineens verrassende inzichten krijgt. Het lopende proefseizoen (ons 62^e) is leerzaam. De proeverij van Martin Berkelmans in zijn Pollevie is een goed voorbeeld. Martin kookt in Pollevie met streekgerechten en ambieert om een wijnliefhebbend publiek te trekken, die hij kan vermaken met bijzondere en passende wijncombinaties. Ga maar eens proeven in Den Bosch. Da’s de moeite waard. Martin stelde de smaaktheorie van Peter Klosse centraal. Zijn de wijnen strak of filmend qua mondgevoel, hebben ze een laag of hoog smaakgehalte? In dit verhaal dus niet alleen wijnnotities, maar een verslag van onze zoektocht en experiment naar wijn/spijs combinaties. Tijdens de uiteenzetting hoe de avond is ingericht, proeven we een mooi glas Champagne.

Champagne Dominique Foureur, Grand Cru, Ambonnay

Gemaakt van 25% chardonnay en 75% pinot noir. Zachte aandronk en goede zuren, de wijn heeft iets charmants-prettigs dat ik moeilijk onder woorden kan brengen, maar het is… genieten. Amandel, gisttonen en roomboter hoor ik de andere proevers zeggen over het bouquet. Brede aanzet en redelijke lengte. Mooi glas om in de proef-sfeer te komen.

De rijstproef

Men neme een klein kommetje rijst, die is aangemaakt met zoet, zout en zuur. En daarbij proef je vier verschillende wijnen, een witte wijn waarin de zuren wat meer naar voren komen, idem maar dan een wijn met wat zoet, een lichte rode en fruitige wijn en tot slot een stoere wijn met wat meer tannines. Dat maakt 4 x 3 = 12 combinaties om te beoordelen. We proeven mooie wijnen, beste lezers, een Rias Baixes 2009 van Albariño en een Dr. Loosen Riesling 2010. Rode wijnen: Tedeschi Valpolicella Classico 2009 en Château Rocher Corbin 2006 Montagne-St. Emilion. Het valt mij op de meningen bij het beoordelen wel wat uiteen lopen, en dat mag best, want ‘over smaak valt immers te twisten’. 

Bij het zuur reageren witte wijnen beter dan rode wijnen, vertelt Martin, zuur maakt dat zoet beter kan worden waargenomen. Zuur in het eten kan rode wijnen voller doen overkomen en minder zuur. Bij de witte wijnen vind ik beiden eigenlijk wel oké, de Valpolicella combineert het mooist met de rijst met zuurtonen.

Bij het zout kunnen combinaties problemen opleveren, vertelt Martin, omdat zout fruit onderdrukt. Door zout komt een wijn zoeter over en minder zuur, maar het kan een wijn ook wat branderig maken. Bij de witte wijnen kan geen combinatie mij bekoren, Claartje roemt de combinatie met de riesling, en ook bij rood vind ik de combinaties lastig. Oppassen met zou in de keuken, lijkt mij een adagium.

Het zoet accentueert de zuren in de wijn, zegt Martin. Suiker in het eten doet een wijn minder zoet overkomen, het onderdrukt de fruittonen van droge witte wijnen en doet rode wijnen zwaarder (in body, structuur en lengte) overkomen. Bij de witte wijnen prefereer ik de Riesling, de Montagne-St-Emilion combineert goed met de zoete rijst.

Al met al een boeiend en voor veel discussie vatbaar experiment.

De visproef

Daarna proeven we de Albariño-druif Rias Baixas 2009 naast een Chardonnay Pays d’Oc 2009 naast een gestoomde schelvis met respectievelijk room/groentesaus en een tomaten/sesamolie-saus. Ronald geeft aan dat de frisse Albariño goed combineert met de vis in roomsaus, het maakt de wijn levendig en geeft de frisse zuren alle ruimte. Zijn voorkeur bij de tomaten/sasamolie-saus gaat duidelijk uit naar de Chardonnay.

De vleesproef

Naast de Valpolicella krijgen we een Rioja Valdemar Reserva 2005 in het glas, we proeven rosbief met roompaddenstoelensaus en rosbief met veenbessensaus. De Valpolicella krijgt bij de roomsaus een extra fruitig accent, terwijl de combinatie met de veenbessensaus de kracht en tannines in de wijn méér naar voren brengen. Boeiend! Die Rioja combineert naar mijn smaakt uiterst harmonieus met de veenbessensaus, die het fruit wat meer naar voren brengt. De Rioja typeert zich door een zekere gronderigheid en  rondeur in de smaak, mooie wijn. In deze proef komt duidelijk naar voren dat het de saus is, waar je het beste een wijn op afstemt. Verhitte discussies hoor ik bij de vleesproef, en ook combinaties waar ik zelf niet eenvoudig aan zou denken (“Heb je wel eens een mooie chardonnay geproefd bij draadjeslvees? Is goddelijk”). Toch ook thuis maar eens mee experimenteren.

De pikant-proef

Pikante gerechten zijn lastig voor rode wijnen, door de pikante smaak komen de tannines in een wijn harder over, bovendien accentueert die pikante smaak de alcohol. Bij gamba’s in een pittige Thaise kokossaus, proeven we een Pinot Gris 2009 uit de Elzas en een Portal Colheita Rosé 2010 uit Portugal.  Rob betoogt dat het beter is om bij dit gerecht helemaal geen wijn te drinken. Dat kan. Een mooie jasmijnthee combineert hier wel mee. De Pinot Gris vind ik een mooie combi, het zoet en de pittigheid gaan een harmonieus huwelijk aan. De Rosé is heel anders, de wijn blijft hier fier in het glas en biedt een contrast met de smaak van de gamba’s. De meeste proevers prefereren deze combinatie. Overigens haalt Klosse in zijn boek ‘Smaak’ een onderzoek aan waarbij psychologen 26 proefpersonen wekelijks een met pepers gekruide lunch voorzetten. Zij mogen steeds aangeven hoe lekker ze dit vinden. Wat blijkt? Per week gaan de pepers minder branden en beter smaken.

De kazen

Bij verschillende kazen proeven we tot slot nog een Tawny Port en een Don PX 2007 Montilla-Montes dessertwijn. De port combineert geweldig met Bastiaans Blauw. De Montilla-Montes kan de proevers ontzettend bekoren. Ik hoor als omschrijvingen: krentjes en rozijnen, een rozentuin, chocolade, pruimen, sinaasappelschil, veel rondeur en fluwelig in de mond.

Een verkeerde combinatie kan een mooie wijn ‘killen’, een goede combinatie maakt een stukje hemel op aarde. Bedankt Martin voor deze boeiende avond!