13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk

Géén 13 streken want het bleek toch moeilijk dan aan 12 mooie wijnen te komen, begint Adam de avond. Maar met 13 verschillende AOCs bleek het heel goed te lukken! We beginnen met twee mooie wijnen: een minerale Chablis 2005 van W. Fèvre (“de eerste lekkere Chablis die ik ooit heb gedronken”, aldus Kees); en een wat minder intense, meer houtgetypeerde Bourgogne 2007 van Michelot. De Chablis is er nog helemaal, met na de vuursteenaroma’s een vrij volle aanzet, véél smaak en zuren die het geheel fris houden. De Bourgogne heeft het daarna wat moeilijker, komt wat diepte en lengte tekort om te imponeren maar is zeker een leuk glas.

Veel discussie over één van de wijnen in de eerste rode serie. Is hij over de top of niet? Ik vond van wel en vond Noël en Nello aan mijn zijde. Een aantal andere proevers vindt de wijn daarentegen juist mooi op dronk. Duidelijk evolutie in de kleur die naar granaatrood neigt, hars, hout en een notige neus maken dat mijn eerste indruk is dat de wijn niet zuiver of op zijn minst op z’n retour is. Door het wegvallen van het fruit komt hij op mij wat zuur en stroef over. Het blijkt te gaan over de Beaune Grèves 1er Cru, van Dufouleur Père et Fils uit 1998.

Drie Bordeauxwijnen in de volgende serie, plus daarna van de tweede wijn (Chateau Clarke, Listrac-Médoc) nog een extra jaargang. De meeste proevers prefereren de 2004 (frisser) boven de 2003 (stroever). Ook de Chateau Fontenil uit 2001, met de zwierige handtekening van Michel Rolland prominent op het etiket, weet de meeste proevers voor zich in te nemen, met zijn typische aroma’s van zwarte bessen, een vleugje paprika en wat potlood. Ik zelf herken wel ‘protestantse sjiek’ van de Bordeaux, maar weet de ‘rijke roomse’ serie die hierná komt toch meer te waarderen: de Gigondas 2003 van Les Failles en de Châteauneuf-du-Pape 1998 van La Nerthe. Beide wulpse wijnen, licht van kleur, de Gigondas ontleent zijn kracht en impact wel voor een deel aan de 14,5% alcohol, maar het kan mij niet deren. Mooie neus van in alcohol gedrenkt fruit, lijm, zacht, sappig, en dan dus wel een ietwat alcoholische afdronk. De La Nerthe is dan meer in balans, met net een plukje minder alcohol (14%), ook weer warm en zwoel, een lichte thee-impressie. Lekker!

Dan een serie met drie nogal ‘individuele’ of karaktervolle wijnen: de stallig-krachtige Faugères van Estanilles, 2001, de behoorlijk geparfumeerde (sinaasappel wordt genoemd) en klassiek-gestructureerde Prince Probus cuvée 1995 van Clos Triguedina (foto), die we vorige week ook proefden, én het hartediefje van Adam, de La Sellerie Minervois 2006 van Pique Perlou. Inderdaad erg indrukwekkend, met name aromatisch. In mijn aantekeningen staat “Is dit Frans? Of Italiaans?” Want: lekkere chemische neus (ja, dat kan dus), lijm, veel kersen. Fris en behoorlijk wat tannines, rijper voor mij dan die van de Prince Probus. De intensiteit zal komen van de bijna 100 jaar oude carignanstokken waarvan deze wijn gemaakt is.

Verslag en aantekeningen Rob van Ginneken

Geslaagde maidenproeverij toont staalkaart van France Sud Ouest

Het is de eerste proeverij, de maiden proeverij, van Dimph en Jac Oerlemans. “Zijn jullie het nou altijd eens over de smaak van de wijnen?”, vraagt Hans met pretogen, nooit te beroerd om een plagerige vraag te stellen. De vraag brengt Dimph en Jac géén moment van hun stuk, zo krijg ik de indruk, ook al is het antwoord: “Neuh, toch niet.” Op deze proefavond maken we een rondreis door Sud Ouest, de streek waar Dimph en Jac hun hart aan hebben verpand. Ik vind het een geweldig boeiende proeverij met échte liefhebberswijnen, uit o.a. de Côtes de Gascogne en Saint Mont. De laatste is een heuse Vin Délimité de Qualité Superieur, de tussenstap van vin de pays naar apellation controlee, die nu minder dan 2% van de wijngaarden in Frankrijk omvat. Ik heb dat altijd sympathieke wijnen gevonden. We proeven een serie wit (Côtes de Gascogne) en drie series rood (Madiran, Saint Mont en Montravel, Cahors). En sluiten af met de favoriete port bij de kaas.

Domaine de Tariquet 2008, Côtes de Gascogne, cuvee Coté
Drie wijnen van hetzelfde domein staan naast elkaar, een chardonnay, een chardonnay/sauvignon en cuvee les 4 cepages. De waarderingen van de proevers lopen uiteen, slechts enkelen waarderen deze cuvee Coté van chardonnay/sauvignon als beste. Ik ben onder de indruk van dit glas, met een uitwaaierend bouquet waarin een veldboeket bloemen, kruisbes, brandnetels en later ook nog vuursteen en terroir. De smaak karakteriseert zich door stevige zuren en amandel in de smaak. Een heel boeiend glas wijn, dat ik liever als eetwijn kwalificeer dan als aperitief- of terraswijn.

Arte Benedicte 2005, vieilles vignes, Madiran
Gemaakt van 70% tannat, 15% cabernet sauvignon en 10% pinenc. De wijn heeft een nagenoeg zwarte kleur, met ontwikkeling aan de rand. De neus is open en ruikt aangenaam naar kandij, eaux de vie, morellenkersen en kruiden. Ik vind het een eerlijke wijn, type what you see is what you get. Goed concentraat, boerse wijn. ‘Gaat al de goede kant op’ staat in mijn aantekeningen, daarmee doelend op de tannines die aan het afbouwen zijn.

Plénitude 2006, Madiran
Oef, wat een fraai glas. Met een wat ‘gek’ metalen etiket, ook in de wijnwereld moet je rare fratsen uithalen om op te vallen. Maar als ik deze wijn weer herken en tegenkom, wil ik graag een flesje meenemen. Bijna zwarte kleur. Een rijke neus met vanille en leer. De aanzet vind ik fluwelig, het concentraat nog net iets beter dan de Arte Benedicte en ook veel rondeur. Pittig glas van 80% tannat en 20 cabernet sauvignon.

Monastère de Saint-Mont 2005, Saint Mont
Coupe de Coeur (=hartendiefje) in de Guide Hachette. Deze VDQS wijn is erg prettig, zegt David, die de expressieve neus met koffiebonen kan waarderen. Ik ruik aanvankelijk paardenstal, zelfs poep, in de neus, cederhout ook, later een rubbertje. Rijke neus. Bittere chocolade is een van de smaakcomponenten met een goed concentraat. Heerlijk liefhebbersglas, echt iets voor de liefhebbers, etikettenkopers gaan hier (gelukkig) aan voorbij.

Château Laurelie 2005, cuvee Comtesse de Segur, Montravel
Diepzwarte kleur nog met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik sigarenkistjes en daarna ook gronderigheid/terroir. David noemt de wijn bonkig, dat klopt wel, het is een typische oplegwijn die pas met de jaren zich iets soepeler zal gaan tonen. In de smaak zitten nog veel bitters (die vast afbouwen met een mooie entrecote), en rondeur waardoor de wijn nu ook charmes toont. In deze wijn zit 30% malbec, 10% cabernet franc en 60% merlot.

Clos Triguedina 1998, Cahors (uit magnum)
Gemaakt van 100% cot (malbec) moet deze wijn jong knoeperhard zijn geweest. Maar nu is de wijn mooi open en op dronk. In de neus rozemarijn en pruimentaart. Richard noemt kruiden en fruit in de neus en de lange smaak in de mond. Die smaak is écht heel fraai: sappige aandronk, veel rondeur, goede balans en amandelbitter in de afdronk.

Clos Triguedina 1998, cuvee Prince Probus, Cahors (uit magnum)
Ook van 100% cot. Er zijn proevers (Noël, Rob) die de reguliere wijn prefereren. Maar ik vind deze cuvee nóg mooier. Richard beschrijft de wijn als klassiek: een statige neus met inkt en laurier, een smaak met veel kracht. De rand van het wijnglas laat wat tuilé zien. Koffie en mint in de neus, kardemom kruiden ook, een rijke neus. Zachte en soepele aanzet, sappige rondeur, een heel aangenaam en goed doordrinkbaar glas wijn. Hartendiefje van Dimph.

Hans zijn vraag aan het begin, krijgt ook antwoord gedurende de avond… Dimph kijkt af en toe verwachtingsvol opzij en krijgt precies de gevraagde informatie van Jac uit de documentatie. Genoeglijk knikken, blikken van herkenning, goedkeurend gehum. Op deze avond zijn Jac en Dimph ultiem op elkaar ingespeeld, een mooie maidenproeverij sluiten we af met applaus. Meer informatie over Clos Triguedina: http://www.thewinedoctor.com/southwest/triguedina.shtml

Slim opgezette “Ontdek je plekje” proeverij maakt proevers radeloos

Rob van Ginneken zet ons verschillende series wijn voor en wij mogen – de flessen zijn geblindeerd - raden uit welk gebied de wijnen komen. De indrinker en de eerst vier series komen uit één regio/gebied. Je denkt natuurlijk… dat is te doen en we zullen het wel raden bij de eerste of tweede serie, ervan uitgaande dat het een bekend gebied is. Nou, ik moet zeggen dat valt dus niet mee. Als complete proeversgroep beslissen we welke regio we invullen.

Bij de indrinker worden Australië, Italië, Spanje en Portugal genoemd. We vullen Catalonië in. Fout!

1e serie: Italië, Argentinië, Zuid Afrika en Frankrijk. Als groep besluiten we: Languedoc. Fout!!

2e serie: Californië of Zuid Afrika. We kiezen samen Zuid Afrika. Fout!!!

De frustratie bij ons is steeds groter, net als de glimlach van Rob.

3e serie: Italië en Rhône. Hans noemt bij de 2e serie al Rhône, maar op dat moment worden we het niet eens met elkaar. Nu gelukkig wel. Het is Rhône.

Cote Rotie 2005, Madiniere, Yves Cuilleron
Noël beschrijft de kleur als karmijnrood. Ik ruik kersen, bessen en koffie. De neus heeft veel kruiden met flink wat peper. Dit doet mij denken aan een mooi vochtig herfstbos. Dit is toch Syrah? Dat heb ik dan gelukkig goed. De wijn heeft een strenge aanzet met nog flink wat tannine. Er zijn mooie zuren en een klein bittertje aanwezig. De afdronk is mooi elegant. Erg mooi begin van de avond!

In de 2e serie staan drie Châteauneuf-du-Pape’s naast elkaar van oude stokken.

Clos des Brusquieres 2000, Châteauneuf du Pape
Gemaakt van gemiddeld 75 jaar oude grenachestokken (80% grenache, 10% syrah en 10% mourverdre). In de neus: kersen en zwarte bessen. Ik hoor Noël mint zeggen. In de mond proef ik weer kersen en zwarte bessen met heerlijk cederhout en zoete tabak. De wijn heeft een zachte aanzet, bittertje, aangename zuren en een lekkere frisheid. Hele mooi wijn en voor mij de mooiste van deze serie.

Berthet-Rayne 2007, Châteauneuf du Pape
Kleine neus met bouillon, eiken en koffie. Harde aanzet en flink wat tannine. Ik schrijf op: te jong. Volgens RP moet je deze wijn wel nuttigen binnen 10 jaar.

Tardieu-Laurent 2007, Châteauneuf du Pape
In de neus stof, tijm, chocolade, kersen en iets floraals. De smaak is rokerig met chocolade en donker rood fruit. De wijn is stevig en ook hier zijn de tannine nog hoog. Hier schrijf ik ook weer te jong maar duidelijk een wijn met potentie.

In de 3e serie

Cornas 2007, Les Mejeans, Jean-Luc Colombo
Kleur, donker paars. Ik ruik kersen, zwarte bessen, tikkie lijm en eikenhout. De neus is romig en er zit veel fruit in. Ik proef veel fruit en de wijn is lekker fris. Aangename tannine en lekkere zuren. Mooie wijn en tevens hartendiefje van Rob.

Domaine Raspail-Ay, Gigondas 2007
In eerste instantie gesloten in de neus, daarna ruik ik flink wat kruiden waar het tijm overheerst (deze avond al diverse keren tijm opgeschreven, is dit typisch iets voor Rhône?) De neus doet ook zoet aan. De wijn heeft veel fruit en komt bij mij nog streng over.

In de laatste serie krijgen we 3x wit uit een andere regio/gebied. We gaan naar Duitsland. De proevers raden het gebied niet, maar dat is voor velen een nog onbekend gebied: Mittelrhein. Rob en Berry hebben dit gebied bezocht en werden verrast dat ze hier mooie wijnen maken voor een mooi prijs.

Matthias Muller, Bopparder Hamm Mandelstein ‘MM’ 2009 Riesling Spatlese Feinherb
In de neus perzik, mint, citrus, frisheid en iets kruidigs. De wijn heeft een mooie zoete aanzet met in de smaak appeltjes. Daarna lekkere frisse zuren. Mooie wijn!

Weingart Schloss Furstenberg 2008 Riesling Kabinett
Ik ruik appels, honing, stro, petrol. Je proeft veel fruit en wat ik erg mooi vind is dat het zoet/zuur verweven is. Het zoet/zuur speelt hier een spel met elkaar. Heerlijk!!

Matthias Muller, Bopparder Hamm Ohlenberg 2006 Riesling Beerenauslese
Meteen duidelijk in de neus dat we hier te maken hebben met een zoetere wijn dan de andere 2 uit de serie. Ik ruik zoete appels, honing, hooi en een beetje lijm. Heerlijke zoete aanzet waar de honing en zoete appels terug komen. Later in de afdronk komen de mooie zuren naar voren. Prachtige wijn! Hartendiefje van Rob.

Het is een zeer mooie maar ook vooral een zeer leerzame avond. Radeloze proevers, zich realiserend welke rijkdom Rhône te bieden heeft. De eerste beste keer dat ik weer tijm ruik, dan denk ik……… Rhône!

Verslag en proefnotities Berry Marinussen

Foto boven artikel: bliksem boven Chateauneuf du Pape

Moezel en de schoonheid van imperfectie

Bij wijnen is het vaak zo dat de schoonheid van imperfectie spannender en aantrekkelijker is dan een wijn die volmaakt is. Een wijn met een krasje is gewoon interessanter. Misschien schuilt hierin ook wel een antwoord waarom de Brabantse Wijnsociëteit al dertig jaar wekelijkse proeverijen organiseert: we zijn helemaal niet op zoek naar dè ultieme wijn, maar waarderen juist de zoektocht naar originaliteit en authenticiteit. En daar kun je eindeloos over dialogiseren. Zo kende de proefavond met zestien rieslings uit de Moezel van David Koenen bij het bespreken van de wijnen enkele filosofische momenten. Het blijkt niet zo gemakkelijk om alle nuances die de riesling druif karakteriseert terug te proeven en te duiden. Zeker is dat de geoefende wijnliefhebber héél vaak een riesling liefhebber is, want het is een geweldige druif met vele gezichten. Als we daarbij ook nog kunnen redetwisten over moderne stijl of traditionalisten, over het proeven van de zuurgraad in de wijn, restsuikers, enz. dan hebben we een topavond. En dat was de Moezel proeverij. Met hieronder een impressie van de betere wijnen.

2009 Forstmeister Geltz Zilliken Riesling

Mooi om te zien wat dit Saar domein op zijn bijna eenvoudigste niveau van Riesling maakt: Noël ruikt perzik en abrikoos, ikzelf jasmijn en warempel een tabaksimpressie. De wijn heeft een hoge zuurgraad, pietsie zoet en mooi concentraat. Toos ruikt exotisch fruit en prijst de elegantie van deze wijn. Ik lees op de website van de importeur dat wijnschrijver John Gilman deze wijn tot 2025 geeft. Hoe-dan-ook: geweldige prijs/kwaliteit verhouding.

2003 Markus Molitor Zeltinger Sonnenuhr Spätlese

Wie moeite heeft met de jonge rieslings, kan aan dit glas zijn hart ophalen. Het is de eerste wijn van de avond waar ik een ‘wow’ ervaring heb. Adam ruikt petrol in de neus, die zich doorzet in de smaak. Geelgroene kleur en dan een enorm rijke neus met wat bloemen, mineralen en kruidigheid. De neus heeft ook romigheid ontwikkeld, in de smaak roomboterbabbelaars en zo staat in mijn aantekeningen: érrug lekker.

2007 Weiser-Kunstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett
Adam schrijft de wijn een petrolneusje en mooie zuren toe. Ik ben onder de indruk van de prachtbalans: dit is een voleptueuze wijn met véél rondeur, jong nog, hoge zuurgraad. Onze Amerikaanse vriend RP kent 88 punten toe.

2001 Jos Christoffel Urziger Wurzgarten Riesling Spätlese

Either you love it, or you hate it, zegt David van deze wijn. En jawel: prompt slaat de vlam in de pan bij de discussie over de wijn. Jan ruikt petroleum en lodaline, lychees en een chemisch trekje. Richard zegt het mooie spel tussen zuur en zoet enorm te waarderen. Hans L. zegt dat deze ‘imperfecte’ wijn intrigeert. Welke wijn heeft nou een combinatie van lelies en benzine in zijn neus? Mij valt de machinefabriek-achtige neus op, waarin olie-impressies. Ook wat carameltonen. Sappig met goede zuren, géén allemansvriend staat nog in mijn aantekeningen. Een wijn met een goede balans, typisch een wijndrinkers-wijn.

2007 Ansgar Clusserath Trittenheimer Apotheke Riesling Spätlese

Dit is voor mij dè wijn van de avond: goudkleurige impressie en vooral kristalhelder. Jan ruikt veldbloemen, gemaaid gras, hooi en graan. Dit is een ganzenleverwijn is zijn slotsom. De neus is fabelachtig, een expressieve bloementuin met een complexe neus, wow! Madeliefjes. Rondeur, hap sap, fraaie zuren/bitter combinatie, zéér indrukwekkende waanzinnig mooie balans. Voor mij de maximale ***-sterren. (RP 92)

2001 Jos Christoffel Urziger Wurzgarten Riesling Auslese ***

Hier kan ik meer waardering voor opbrengen dan voor de in mijn ogen toch wat moeilijke spätlese van dezelfde maker. Truffel en mineralen in de neus. Richard noemt de wijn beschaafd en subtiel, Claartje roemt de honing en bloemen afdronk. De wijn heeft roomboterbabbelaar in de smaak, die vol is, veel rondeur heeft en sappig smaakt.