Ornellaia 2001 imponeert

Paul Heemskerk stelde een proeverij samen met als motto ‘hetzelfde’. In de eerste serie twee witte Rhone wijnen, daarna drie witte Duitse wijnen, gevolgd door twee rode wijnen uit 2006, drie rode wijnen uit 2001 en afgesloten met twee Franse dessertwijnen. We geven deze avond ook punten. Ik vind dat altijd een tikje confronterend. Omdat we blind proeven is het wel fair. Paul vraagt ook naar de veronderstelde prijs van een wijn. Ook al confronterend. Soms ligt de veronderstelde prijs op de helft van wat een wijn werkelijk kost. Vaak is de wetenschap wát je proeft en hoe bijzonder zo’n wijn is een belangrijk onderdeel van de waardering van een wijn. Prijzen noemen bij blindproeven is daarom enorm lastig.

Condrieu St. Cosme 2008
Deze witte Rhône wijn werd gemaakt van viognier en rijpte 8 maanden (50% nieuw hout, 25% gebruikt hout en 25% op rvs tank). Wil ruikt het hout naast rokerige tonen en geeft aan dit een echte eetwijn te vinden. Ronald ruikt ananas en honing, de wijn heeft een flinke body. Mijn waardering is 14 uit 20 punten. Groengele kleur, een neus met mineralen, vuursteen, erg expressief. Een zoetje in de aanzet van de aandronk, boterige tonen, de wijn geeft zich al heel mooi en hangt fraai na.

Wehlener Sonnenuhr 2007, Dr. Loosen, Riesling Spätlese
Deze moezelwijn geef ik 16 uit 20 punten, de wijn staat naast een mooie Scheurebe uit Frankenland en klassevolle Sylvaner uit eveneens Frankenland. De moezelwijn heeft het grote voordeel van zijn directe charme. De wijn is kristalhelder, de neus heeft een piepklein chemisch toontje naast ontzettend veel boter en hooi. De aanzet is duidelijk zoet, maar die is ingekapseld in veel rondeur, enorme elegantie en een prachtige balans. Wat zijn die Moezel Riesling ongelofelijk prachtige klassieke wijnen! Paul geeft ook aan hier nooit genoeg van te krijgen.

Château Peyrelongue 2006, Saint Emilion Grand Cru (uit magnum)
Deze wijn stond naast een Raimat Clos Abadilia 2006. De wijn is gemaakt van 70% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Waardering van mij is 14 uit 20 punten. Aan deze wijn is veel te ontdekken, zoals koffie, chocolade, leer en laurier (Peter vdE), koffie, tabak en aardse tonen (Claartje) en zwart fruit en drop (Dimph). De kleur is paarsbruin, fruitgedomineerde wijn met vuursteen en zoethout, tikje stoffig, straffe wijn met veel inhoud, fraai bittertje. Geen allemansvriend staat in mijn aantekeningen, maar die indruk is later op de avond volledig weg als de wijn flink wat lucht heeft gehad. De wijn drinken we nu gewoon nog iets te jong en dan heb je te maken met tannines en straffe tonen.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2001, Bolgheri
Op de foto staat Ornellaia, de foto is gemaakt bij het bezoek van onze societeit in 2006. Vorige week (streek en druif herkennen, avond van Nello) dronken we de wijn uit 2006. Nu dus vijf jaar ouder. Wat doet dat met de wijn, die gemaakt is uit merendeels cabernet sauvignon (70%) aangevuld met merlot (30%). Ik geef de wijn 16 uit 20 punten. Een kardinaalrood randje omlijst een diepzwartrode kleur, de neus heeft ontzettend veel om te ontdekken: morelkersen en kruiden, héél intens en heel open. Leer en tabak als de wijn wat langer in het glas staat. David ruikt drop, bouillon en drukwerk. Ook ruikt hij zoete uien en rabarber. Rob benoemt een potloodimpressie en inkt. 90 punten Winespectator. Geweldig mooi glas.

Ornellaia 2001, Bolgheri
Tja, dit is de wijn van de avond! 17,5 punten geef ik uit 20. Ik hoorde veel 19 punten waarderingen. Dit is een veel gelauwerde wijn. 94 punten Wine Advocate, 95 punten Wine Spectator, de maximale score van de Gambero Rosso: Tri Bicchieri. Dofbruine rand bij een zwartrode ondoorzichtige kleur. Ik dacht sangiovese te ruiken, mispoes, de wijn is gemaakt van een klassieke Bordeaux blend: 60% cabernet sauvignon, 22% merlot, 14% cabernet franc en 4% petit verdot. Een zéér complexe neus met herfstbos tonen, leer en tabak. Rob noemt stalgeuren en is onder de indruk dat alle onderdelen van deze wijn zo mooi zijn versmolten. David ruikt kruiden, pruimedanten, chocolade, vijgen en roemt het fruit in de wijn. Een complexe smaak met SUPER elegantie, goed ingekapseld nieuw hout, imponerende wijn! Feestje om te kunnen proeven.

Vouvray 2005, Château Gaudrelle, Cuvee Personelle, Monmousseau
Deze wijn van chenin blanc stond naast een botytris gedomineerde vettige Sauternes. Ik krijg de indruk dat de meeste proevers de voorkeur geven aan deze elegante wijn uit de Loire. Perzik in de neus, volstrekt elegant en met veel fruit. Kindermoord om nu te drinken, want na tien, vijftien jaar, komt deze wijn pas echt los. Jan ruikt appelbloesem, vers nieuw boomblad, honing en lychees. Verfijnd glas dessertwijn. Hier ben ik vergeten punten aan toe te kennen.

Het is een memorabele proefavond.

Streek en druif herkennen

We proeven zes series wijn: een witte serie, vier rode series en weer een witte serie. Want witte wijn past beter bij de kaas en coppa, zegt Nello. We mogen de streek en de druif herkennen. Dat gaat best wel, maar één wijn herkennen jullie nooit, aldus Nello Pischedda. De optimist. Aan het eind van de avond constateren we dat het toch wel érg lastig is. Niet zo gek met druiven als ansonica, mencia, refosco, obaideh en merwah. Een leerzame avond met verschillende toppertjes. Hieronder staat een selectie.

Viognier 2009, Cuilleron, Vin de Pays Collines Rhodannienes

Deze witte wijn staat naast een Toscaanse Ansonica, die heel vief en levendig is. Deze wijn van de viognier druif heeft wat citrus in de neus, licht vanille (houtrijping) en kruiden. Richard ruikt perzik, mineralen en caramel. De smaak is medium geconcentreerd en de wijn heeft zeer aanwezige maar prettige bitters.

Gotin del Risc 2005, Essencia, Bodega del Abad, Bierzo
Dimph ruikt tabak en roemt de zachte smaak, Berry prijst de verwevenheid van het hout in de wijn. De wijn heeft nog een paarse rand. Dit is 100% mencia, die geeft een neus van morel, nogal geparfumeerd. De wijn smaakt heel plezierig, rond en is toch hoog in de zuren. Een intens glas Spaanse wijn.

Château Musar 2002, Bakaa Valei, Libanon
Het Engelse wijntijdschrift Decanter is van betekenis voor dit domein. Serge Hochar werd in 1984 de allereerste Decanter Man of the Year, een erkenning voor grote persoonlijkheden in de wijnwereld. Zijn vader – die lang in Frankrijk verbleef – was in 1930 de stichter van Château Musar. Serge is in 1939 geboren in Beiroet, hij studeerde oenologie in Bordeaux en werd op 25-jarige leeftijd verantwoordelijk voor het wijnmaken. Het domein ligt zo’n 30 kilometer ten oosten van Beiroet in de Bekaa Valei. Chateau Musar omvat 180 hectares, waar een strikt beperkte opbrengst van 35 hl/ha wordt geoogst. De druivensamenstelling varieert van jaar tot jaar, daarom kunnen de wijnen enorm verschillen. Deze 2002 is samengesteld uit cabernet sauvignon, carignan en cinsault. Hartendiefje van Nello. Ik zie dakpannenbruin in het glas en daar hou ik van. De wijn is dof, maar dat kan komen door de droesem en ik voor deze wijn aan het eind van de kring zit. De neus heeft pruimedanten, een licht rubbertje en ook cederhout. Later komt er ook een geur van vuursteen en terroir vrij. Adam roemt de stalneus en lange afdronk. Paul zegt een zoete aanzet te proeven, peperige neus, noemt het een wijn met pit. De wijn is sappig, vrij hoog in alcohol en heeft veel rondeur. Daarom is het nu al een lekkere wijn. Kindermoord, zegt Nello, deze wijn moet een jaar of vijftien rijpen en dan komt de wijn op dronk. Hij proefde de witte wijn uit 1969 en was daarvan onder de indruk. Aan het eind van de avond proefden wij de witte wijn van Château Musar uit 2001 – gemaakt van Obaideh en Merwah – en die mag er best zijn! Citroen in de neus, sappige en frivole smaak met een piepklein zoetje. En toch ook hoge bittergraad, maar over all een heel goed gebalanceerde en prettige wijn.

Château Moulinet 2006, Pomerol
Bij het uitwerken van mijn aantekeningen zie ik dat Nello deze wijn in maart ook inzette. Strenge wijn met bittertje, te jong. Schreef ik toen. Of het aan de line up ligt… Of de wijn zich verder geopend heeft in een half jaar tijd… Of er flesverschil is…. Of het ligt aan mijn smaak… Nu was ik van deze wijn (samen met Musar) het meest onder de indruk. Edel, rijk en rijp! is mijn eerste indruk bij de neus. Fantastisch mooi verweven hout. Voleptueuze wijn met geweldige rondeur en elegantie, bittertje, dit is SUPER sap.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2006, Bolgheri
De wijn is gemaakt van 50% merlot, 35% cabernet sauvignon, 9% cabernet franc en 6% petit verdot. De neus heeft cassis en caramel, mineralen ook. Ik vind de wijn wat boerser overkomen dan de Pomerol, een wijn met enorm veel souplesse, rondeur en mooi nahangend. 94/100 punten van Wine Advocate.

Côte Rotie 2007, Terres Sombres, Cuilleron
Hartendiefje van Nello. Kersen-in-het-kwadraat. Sappige wijn, elegant en prettig, fluwelig zelfs. Mooi ingekapselde vanille, zeer expressief. 92/100 punten Wine Spectator

Heerlijke proefavond.

Herken de wijn: multiple choice

Mijn eigen proeverij biedt de gelegenheid om eens wat wijnen van bijzondere druiven te laten proeven: Mavrud, Rubin, Touriga Nacional, Touriga Franca en een combinatie van Italiaanse rassen Montepulciano, Primitivo, Negroamao en Malvasia met Sangiovese. Dat doen we in een blinde proeverij met multiple choice keuze uit landen. David Koenen heeft de proefnotities geschreven (bedankt!) én zes wijnen uitgekozen voor de website. Hij prefereert de wijnen uit de klassieke Franse gebieden boven de vondsten uit Bulgarije, Portugal of Argentinië. In de laatste serie gaan de voorkeuren echter niet naar Franse wijn. De laatste serie gerijpte wijnen zijn 14 tot 17 jaar oud. Bij stemming blijken twee leden Leoville Las Cases als beste wijn te zien, Torres Black Label is voor acht proevers de beste wijn en acht proevers prefereren de Ridge Santa Cruz (hierboven staat een foto van de wijngaard). Opmerkelijk zijn de namen van de druiven die in de laatste serie over tafel vliegen: tempranillo, nebbiolo, nee… álle wijnen zijn cabernet sauvignon gedomineerd. Die Ridge vind ik zelf fabelachtig, het was in de wijnkelder mijn eerste en enige fles uit Californië – dat wel eens ná Bordeaux het tweede thuis van de cabernet sauvignon wordt genoemd.

Proefnotities David Koenen

2007 Frederic Mabileau, Cuvee Coutures, Saint Nicolas de Bourgueil (cabernet franc)
Naast de meer fruitgedomineerde wijnen in deze serie lijkt de wijn in dit glas wat boerser en minder gepolijst te zijn. Ik ruik rode bessen en leisteen. Ook wat hooi en vochtige klei. Deze wijn heeft nou echt een mooie, terroir-getypeerde neus. Er zijn heel duidelijk ook tonen van rode paprika aanwezig. Als ik dan een slokje neem is er toch veel meer elegantie dan aanvankelijk verwacht. Het houtgebruik is van grote klasse; heel subtiel en mooi complex zit het verweven in de smaakstructuren van de wijn.

2003 Chateau de Hureau, Cuvee Lisagathe, Saumur Champigny (cabernet franc)
De kleur van deze wijn is te omschrijven als somber rood. Wat bruinreflexen zijn waarneembaar. Dan verwacht je als je aan het ruiken slaat geen uitbundige fruittonen en dat klopt hier ook wel. De neus doet een beetje stroperig aan, ik ruik daarnaast nootjes en vindt het aanvankelijk allemaal een tikje bedompt overkomen. Met wat meer lucht in het glas verovert deze wijn mij meer en meer. Tabak, fijn uitgerijpte, zachte tannines. In de mond is er een licht zoete, vrij dikke aanzet waarbij ik zomaar ineens aan Roosvicee moet denken. Ik schrijf op: ‘warm brooddeeg’. En ook: ‘ruikt als een warme zomerdag in de bossen’.

2000 Chateau Pineraie, Cuvee l’Authentique, Cahors (cot)
Deze wijn hangt met dikke tranen in het glas. De kleur is inktzwart/dieprood. De geur is overweldigend. Paardenstal! Met daarnaast ook vochtige aarde, bramen, laurier en chocolade. Zéér rijk en dik. Werkelijk prachtig op dronk nu, de smaak laat zich nog het beste omschrijven als mooi rijp en fruitig, maar die rijpe fruitigheid moet wel opboksen tegen een flinke dot hout, mest en prachtige espressotonen in de afdronk. Niet iedereen kan de krachtige en overrompelende aard van deze wijn goed verteren waardoor geconcludeerd kan worden dat dit een zeer karaktervolle wijn is, die wel in je straatje moet passen.

1993 Leoville Las Cases, 2e Grand Cru Classé, Saint Julien
De volgende wijn heeft een roodbruine rand. Het is duidelijk dat deze heer op leeftijd is. In de neus aanvankelijk vooral roest, bloed- en ijzertonen, welke later weer vervliegen. Daarna: een stoffige impressie, ceder, pruim en herfstbos. Na een klein slurpje noteer ik: vitaal! Prachtige wildwijn. Ik proef paddenstoeltjes en tabak. En ook zoethout. Klassiek gemaakte wijn. Het valt me op dat de wijn zijn piek heel vlot bereikt in mijn glas, om na 15 minuten weer net zo hard terug te lopen.

1995 Torres, Mas La Plana, Penedes
De kleur van deze wijn zit bijna tegen het cola-bruin aan. Wat een prachtige chocolade-achtige neus! Met daarnaast ook veel koffie en caramel. Ook ruik ik nog hele fijne balsamico tonen. Ik denk aan een zonnige herfstdag, waarbij de laatste warme zonnestralen van het jaar door het bladerdek van de bomen schijnen. Qua smaak zit het ook wel snor: een zeer fijne balans en een prachtige harmonie van allerlei smaakcomponenten zoals herfstbladeren, caramel en gebrande nootjes.

1996 Ridge Santa Cruz Mountains Estate, California
In het laatste proefglas van de avond trof ik een zeer vitale wijn die nog verreweg over het meeste fruit beschikte van de drie glazen in de laatste serie. De wijn heeft een mooie, dakpanrode kleur. De neus is simpelweg indrukwekkend te noemen. Rijk en voornaam met tonen van bosvruchten, earl grey en zelfs wat koperpoets. Dik, vol, prettig zoet en fraai uitgerijpt. Caramel en prettige, notige madeiratonen. Bloemetjes. En tenslotte, in de afdronk, een zachte bittertoon zoals zwarte olijven ze kunnen hebben. Heerlijk glas.