Languedoc: proeven van montere Minervois

Adam van der Linden zette met zijn Languedoc proeverij het vooroordeel op losse schroeven dat jaargangen van Zuid Franse wijnen niet interessant zijn, omdat het daar toch altijd mooi weer is. Adam zette vier jaargangen syrah uit Minervois naast elkaar met werelden van verschil. En daarna vijf cepages van één domein uit één jaar. Om af te sluiten met enkele mooie vieilles vignes. Allemaal wijnen uit de liefhebberskelder, in vele jaren zorgvuldig opgebouwd. We proefden véle montere Minervois.

Domaine Pujol 1999 Cuvee Saint Fructueux, Minervois
100% syrah, opgevoed op barriques. Op tafel stonden 1999, 2003, 2004 en 2005. Adam had al eens het mooie verhaal verteld, hoe hij deze wijn van een echt familiedomein - zie foto - dank zij een lokale sommelier ontdekte. “Drie flessen kunt u kopen, maar zal ik even bellen? Dan mag u er meer kopen.” Deze tien jaar ouder Minervois was dieprood van kleur met een stallucht en morellenkersen, leer én tabak. Een glas wijn met rondeur en een fluweeltoets, tjonge wat lekker. Veel spel in de wijn, kersen in de afdronk.

Domaine Pujol 2004 Cuvee Saint Fructueux, Minervois
De meningen over 2003, 2004 en 2005 liepen uiteen. Ik vond 2003 strenger dan 1999, maar in vergelijking een tikje kortaf. 2005 had voor mij een lastige neus (mufje) en terroir in de smaak. Ronduit enthousiast werd ik van 2004: mineralen in de neus, laurier, stallucht. Cederhout, heel mooi verweven waardoor je al snel denkt aan een Grand Seigneur. Edele neus, rijk! Koffie impressie. “Moet een heel goed jaar zijn”, schreef ik bij mijn aantekeningen. Deze heb ik ruim ingekocht, glunderde Adam.

Domaine des Aires Hautes 1998, Clos de l’Escandil, Minervois la Liviniere
Héél boeiend : we proefden vijf verschillende cuvees van dit domein, van een bijzonder deel van de wijngaard. Malbec, Mourvedre, Syrah, Grenache (allen 1998) en pinot noir (1996). De opbrengst varieert van 13 tot 20 hl./ha.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee Leping (Malbec)
Een volledig uitgerijpte wijn met goede balans en een prachtige complexe neus: gronderig, mineralen, vijgen en kardemom, Ik ontdek ook nog vijgen in de neus. Mooi glas. 18 hl./ha.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee Kabashow (Mourvedre)
Goed uitgebalanceerd glas. Kersen in de neus, veel rondeur, sappig. Zoethout in de neus, goede zuren. 16 hl./ha. Favoriet glas bij liefhebbers van elegantie.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee La Durque (Syrah)
Veruit mijn persoonlijke favoriet. Een stinkend stalluchtje typeert de edele en rijke neus, waar ook rood fruit (besjes) zijn te ontdekken. Een wijn met véél kracht. Beest van een wijn, schreef ik in het boekje.

Pique Perlou 2001 Cuvee La Sellerie, Minervois
We hadden nog geen carignan in het glas. Die druif bewaarde Adam voor de laatste wijn in de rode series. En wat voor een? Een vieilles vignes van meer dan 100 jaar oude stokken. Opgevoed op barriques, 17 hl./ha. Verrukkelijk glas, oordeelde Henk Vermeer. Diepe donkere kleur. Een neus die sigarenkistjes-lucht en mineralen combineert. Een dijk van een wijn qua smaak: héél compleet met goede zuren. Er verschenen drie *-sterren in het proefboekje. Een imposante wijn, zei Peter van den Ende. Patrick Dussert-Gerber classificeert dit domein als een Premier Grand Vin Classé in zijn rangschikking.